முதன்மை பக்கம் » இலக்கியங்கள் » வைணவ இலக்கியங்கள் » நாலாயிரத் திவ்வியப் பிரபந்தம் » திருவரங்கத்து அமுதனார் அருளிச்செய்த இராமாநுச நூற்றந்தாதி
நாலாயிரத் திவ்வியப் பிரபந்தம் - திருவரங்கத்து அமுதனார் அருளிச்செய்த இராமாநுச நூற்றந்தாதி
ஸ்ரீ:
ஸ்ரீமதே ராமானுஜாய நம:
ஸ்ரீமதே ராமானுஜாய நம:
இராமானுச நூற்றந்தாதித் தனியன்கள்
வேதப்பிரான்பட்டர் அருளிச்செய்தவை
நேரிசை வெண்பா
முன்னை வினையகல மூங்கிற் குடியமுதன் பொன்னங் கழற்கமலப் போதிரண்டும் என்னுடைய சென்னிக் கணியாகச் சேர்த்தினேன் தென்புலத்தார்க் கென்னுக் கடவுடையேன் யான்? |
கட்டளைக் கலித்துறை
நயந்தரு பேரின்ப மெல்லாம் பழுதென்று நண்ணினர்பால் சயந்தரு கீர்த்தி இராமா னுசமுனி தாளிணைமேல் உயர்ந்த குணத்துத் திருவரங் கத்தமுது μங்கும்அன்பால் இயம்பும் கலித்துறை அந்தாதி μத இசைநெஞ்சமே! |
சோமாசியாண்டான் அருளியதென்பர்
சொல்லின் தொகைகொண் டுனதடிப் போதுக்குத் தொண்டுசெய்யும் நல்லன்பர் ஏத்துமுன் நாமமெல் லாமென்றன் நாவினுள்ளே அல்லும் பகலும் அமரும் படிநல்கு அறுசமயம் வெல்லும் பரம இராமா னுச! இதென் விண்ணப்பமே. |
வேதப்பிரான்பட்டர் அருளியதென்பர்
இனியென் குறைநமக் கெம்பெரு மானார் திருநாமத்தால் முனிதந்த நூற்றெட்டுச் சாவித் திரியென்னும் நுண்பொருளை கனிதந்த செஞ்சொல் கலித்துறை யந்தாதி பாடித்தந்தான் புனிதன் திருவரங் கத்தமு தாகிய புண்ணியனே. |
திருவரங்கத்து அமுதனார் அருளிச்செய்த இராமாநுச நூற்றந்தாதி
கட்டளைக் கலித்துறை
3893 |
பூமன்னு மாது பொருந்திய மார்பன் புகழ்மலிந்த பாமன்னு மாறன் அடிபணிந் துய்ந்தவன் பல்கலையோர் தாம்மன்ன வந்த இராம னுசன்சர ணாரவிந்தம் நாம்மன்னி வாழநெஞ்சே! சொல்லு வோமவன் நாமங்களே. |
1 |
3894 |
கள்ளார் பொழில்தென் னரங்கன் கமலப் பதங்கள்நெஞ்சிற் கொள்ளா மனிசரை நீங்கிக் குறையல் பிரானடிக்கீழ் விள்ளாத அன்பன் இராமா னுசன்மிக்க சீலமல்லால் உள்ளாதென் னெஞ்சு ஒன் றறியேன் எனக்குற்ற பேரியல்வே. |
2 |
3895 |
பேரியல்நெஞ்சே! அடிபணிந் தேனுன்னைப் பேய்ப்பிறவிப் பூரிய ரோடுள்ள சுற்றம் புலத்திப் பொருவருஞ்சீர் ஆரியன் செம்மை இராமா னுசமுனிக் கன்புசெய்யும் சீரிய பேறுடை யார் அடிக் கீழென்னைச் சேர்த்ததற்கே. |
3 |
3896 |
என்னைப் புவியில் ஒருபொரு ளாக்கி மருள்சுரந்த முன்னைப் பழவினை வேரறுத்து ஊழி முதல்வனையே பன்னப் பணித்த இராமா னுசன்பரன் பாதமுமென் சென்னித் தரிக்கவைத் தான்எனக் கேதும் சிதைவில்லையே. |
4 |
3897 |
எனக்குற்ற செல்வம் இராமா னுசனென்று இசையகில்லா மனக்குற்ற மாந்தர் பழிக்கில் புகழ் அவன் மன்னியசீர் தனக்குற்ற அன்பர் அவந்திரு நாமங்கள் சாற்றுமென்பா இனக்குற்றம் காணகில் லார், பத்தி ஏய்ந்த இயல்விதென்றே. |
5 |
3898 |
இயலும் பொருளும் இசையத் தொடுத்து, ஈன் கவிகளன்பால் மயல்கொண்டு வாழ்த்தும் இராமா னுசனை,மதியின்மையால் பயிலும் கவிகளில் பத்தியில் லாதவென் பாவிநெஞ்சால் முயல்கின் றனன் அவன் றன்பெருங் கீர்த்தி மொழிந்திடவே. |
6 |
3899 |
மொழியைக் கடக்கும் பெரும்புக ழான், வஞ்ச முக்குறும்பாம் குழியைக் கடக்கும்நம் கூரத்தாழ் வான்சரண் கூடியபின் பழியைக் கடத்தும் இராமா னுசன்புகழ் பாடியல்லா வழியைக் கடத்தல் எனக்கினி யாதும் வருத்தமன்றே. |
7 |
3900 |
வருத்தும் புறவிருள் மாற்ற, எம் பொய்கைப்பி ரான்மறையின் குருத்தின் பொருளையும் செந்தமிழ் தன்னையும் கூட்டி ஒன்றத் திரித்தன் றெரித்த திருவிளக் கைத்தன் திருவுள்ளத்தே இருத்தும் பரமன் இராமா னுசனெம் இறையவனே. |
8 |
3901 |
இறைவனைக் காணும் இதயத் திருள்கெட ஞானமென்னும் நிறைவிளக் கேற்றிய பூதத் திருவடி தாள்கள்,நெஞ்சத் துறையவைத் தாளும் இராமா னுசன்புகழ் μதும்நல்லோர் மறையினைக் காத்த இந்த மண்ணகத் தேமன்ன வைப்பவரே. |
9 |
3902 |
மன்னிய பேரிருள் மாண்டபின் கோவலுள் மாமலராள் தன்னொடு மாயனைக் கண்டமை காட்டும் தமிழ்த்தலைவன் பொன்னடி போற்றும் இராமா னுசற்கன்பு பூண்டவர்தாள் சென்னியிற் சூடும் திருவுடை யாரென்றும் சீரியரே. |
10 |
3903 |
சீரிய நான்மறைச் செம்பொருள் செந்தமி ழாலளித்த பாரிய லும்புகழ்ப் பாண்பெரு மாள்,சர ணாம்பதுமத் தாரியல் சென்னி இராமா னுசன்றனைச் சார்ந்தவர்தம் காரிய வண்மை, என் னால்சொல்லொ ணாதிக் கடலிடத்தே. |
11 |
3904 |
இடங்கொண்ட கீர்த்தி மழிசைக் கிறைவன் இணையடிப்போ தடங்கும் இதயத் திராமா னுசன்,அம்பொற் பாதமென்றும் கடங்கொண் டிறைஞ்சும் திருமுனி வர்க்கன்றிக் காதல்செய்யாத் திடங்கொண்ட ஞானியர்க் கேஅடி யேனன்பு செய்வதுவே. |
12 |
3905 |
செய்யும் பசுந்துள பத்தொழில் மாலையும் செந்தமிழில் பெய்யும் மறைத்தமிழ் மாலையும் பேராத சீரரங்கத் தையன் கழற்கணி யம்பரன் தாளன்றி ஆதரியா மெய்யன் இராமா னுசன்சர ணேகதி வேறெனக்கே. |
13 |
3906 |
கதிக்குப் பதறிவெங் கானமும் கல்லும் கடலுமெல்லாம் கொதிக்கத் தவம்செய்யும் கொள்கையற் றேன்,கொல்லி காவலன் சொல் பதிக்கும் கலைக்கவி பாடும் பெரியவர் பாதங்களே துதிக்கும் பரமன் இராமா னுசனென்னைச் சோர்விலனே. |
14 |
3907 |
சோராத காதல் பெருஞ்சுழிப் பால், சொல்லை மாலையொன்றும் பாரா தவனைப்பல் லாண்டென்று காப்பிடும் பான்மையன்தாள் பேராத வுள்ளத் திராமா னுசன்றன் பிறங்கியசீர் சாரா மனிசரைச் சேரேன் எனக்கென்ன தாழ்வினியே? |
15 |
3908 |
தாழ்வொன்றில் லாமறை தாழ்ந்து தலமுழு தும்கலியே ஆள்கின்ற நாள்வந் தளித்தவன் காண்மின் அரங்கர்மெளலி சூழ்கின்ற மாலையைச் சூடிக் கொடுத்தவள் தொல்லருளால் வாழ்கின்ற வள்ளல் இராமா னுசனென்னும் மாமுனியே. |
16 |
3909 |
முனியார் துயரங்கள் முந்திலும் இன்பங்கள் மொய்த்திடிலும் கனியார் மனம்கண்ண மங்கைநின் றானைக் கலைபரவும் தனியா னையைத்தண் டமிழ்செய்த நீலன் றனக்குலகில் இனியானை எங்கள் இராமா னுசனைவந் தெய்தினரே. |
17 |
3910 |
எய்தற் கரிய மறைகளை ஆயிரம் இன்தமிழால் செய்தற் குலதில் வரும்சட கோபனைச் சிந்தையுள்ளே பெய்தற் கிசையும் பெரியவர் சீரை உயிர்களெல்லாம் உய்தற் குதவும் இராமா னுசனெம் உறுதுணையே. |
18 |
3911 |
உறுபெருஞ் செல்வமும் தந்தையும் தாயும் உயர்குருவும் வெறிதரு பூமகள் நாதனும் மாறன் விளங்கியசீர் நெறிதரும் செந்தமிழ் ஆரண மெயென்றிந் நீணிலத்தோர் அறிதர நின்ற,இராமா னுசனெனக் காரமுதே. |
19 |
3912 |
ஆரப் பொழில்தென் குருகைப் பிரான்,அமு தத்திருவாய் ஈரத் தமிழின் இசையுணர்ந் தோர்கட்கு இனியவர்தம் சீரைப் பயின்றுய்யும் சீலங்கொள் நாத முனியைநெஞ்சால் வாரிப் பருகும் இராமா னுசனென்றன் மாநிதியே. |
20 |
3913 |
நிதியைப் பொழியும் முகில்என்று நீசர்தம் வாசல்பற்றித் துதிகற் றுலகில் துவள்கின்றி லேன், இனித் தூய்நெறிசேர் எதிகட் கிறைவன் யமுனைத் துறைவன் இணையடியாம் கதிபெற் றுடைய இராமா னுசனென்னைக் காத்தனனே. |
21 |
3914 |
கார்த்திகை யானும் கரிமுகத் தானும் கனலும்முக்கண் மூர்த்தியும் மோடியும் வெப்பும் முதுகிட்டு மூவுலகும் பூத்தவ னே. என்று போற்றிட வாணன் பிழைபொறுத்த தீர்த்தனை யேத்தும் இராமா னுசனென்றன் சேமவைப்பே. |
22 |
3915 |
வைப்பாய வான்பொருள் என்று,நல் லன்பர் மனத்தகத்தே எப்போதும் வைக்கும் இராமா னுசனை இருநிலத்தில் ஒப்பார் இலாத உறுவினை யேன்வஞ்ச நெஞ்சில்வைத்து முப்போதும் வாழ்த்துவன் என்னாம் இதுஅவன் மொய்புகழ்க்கே. |
23 |
3916 |
மொய்த்தவெந் தீவினை யால்பல் லுடல்தொறும் மூத்து,அதனால் எய்த்தொழிந் தேன்முன நாள்களெல் லாம்,இன்று கண்டுயர்ந்தேன் பொய்த்தவம் போற்றும் புலைச்சம யங்கள்நிலத்தவியக் கைத்தமெய்ஞ் ஞானத்து இராமா னுசனென்னும் கார்தன்னையே. |
24 |
3917 |
காரேய் கருணை இராமா னுச,இக் கடலிடத்தில் ஆரே யறிபவர் நின்னரு ளின்தன்மை அல்லலுக்கு நேரே யுறைவிடம் நான்வந்து நீயென்னை உய்த்தபினுன் சீரே யுயிர்க்குயி ராய், அடி யேற்கின்று தித்திக்குமே. |
25 |
3918 |
திக்குற்ற கீர்த்தி இராமா னுசனை, என் செய்வினையாம் மெய்க்குற்றம் நீக்கி விளங்கிய மேகத்தை மேவும்நல்லோர் எக்குற்ற வாளர் எதுபிறப் பேதியல் வாகநின்றோர் அக்குற்றம் அப்பிறப்பு அவ்வியல் வேநம்மை யாட்கொள்ளுமே. |
26 |
3919 |
கொள்ளக் குறைவற் றிலங்கிக் கொழுந்துவிட் டோ ங்கியவுன் வள்ளல் தனத்தினால் வல்வினை யேன்மனம் நீபுகுந்தாய் வெள்ளைச் சுடர்விடும் உன்பெரு மேன்மைக் கிழுக்கிதென்று தள்ளுற் றிரங்கும் இராமா னுச என் தனிநெஞ்சமே. |
27 |
3920 |
நெஞ்சில் கறைகொண்ட கஞ்சனைக் காய்ந்த நிமலன் நங்கள் பஞ்சித் திருவடிப் பின்னைதன் காதலன் பாதம்நண்ணா வஞ்சர்க் கரிய இராமா னுசன்புகழ் அன்றியென்வாய் கொஞ்சிப் பரவகில் லாது என்ன வாழ்வின்று கூடியதே. |
28 |
3921 |
கூட்டும் விதியென்று கூடுங்கொ லோ,தென் குருகைப்பிரான் பாட்டென்னும் வேதப் பசுந்தமிழ் தன்னைத்,தன் பத்தியென்னும் வீட்டின்கண் வைத்த இராமா னுசன்புகழ் மெய்யுணர்ந்தோர் ஈட்டங்கள் தன்னை, என் நாட்டங்கள் கண்டினப மெய்திடவே? 29 |
3922 |
இன்பந் தருபெரு வீடுவந் தெய்திலென்? எண்ணிறந்த துன்பந் தருநிர யம்பல சூழிலென்? தொல்லுலகில் மன்பல் லுயிர்கட் கிறையவன் மாயன் எனமொழிந்த அன்பன் அனகன் இராமா னுசனென்னை ஆண்டனனே. |
30 |
3923 |
ஆண்டிகள் நாள்திங்க ளாய்நிகழ் காலமெல் லாம்மனமே. ஈண்டுபல் யோனிகள் தோறுழல் வோம் இன்றோ ரெண்ணின்றியே காண்டகு தோளண்ணல் தென்னத்தி யூரர் கழலிணைக்கீழ்ப் பூண்டவன் பாளன் இராமா னுசனைப் பொருந்தினமே. |
31 |
3924 |
பொருந்திய தேசும் பொறையும் திறலும் புகழும்,நல்ல திருந்திய ஞானமும் செல்வமும் சேரும் செறுகலியால் வருந்திய ஞாலத்தை வண்மையி னால்வந் தெடுத்தளித்த அருந்தவன் எங்கள் இராமா னுசனை அடைபவர்க்கே. |
32 |
3925 |
அடையார் கமலத் தலர்மகள் கேள்வன் கை யாழியென்னும் படையொடு நாந்தக மும்படர் தண்டும்,ஒண் சார்ங்கவில்லும் புடையார் புரிசங் கமுமிந்தப் பூதலம் காப்பதற்கென்று இடையே இராமா னுசமுனி யாயின இந்நிலத்தே. |
33 |
3926 |
நிலத்தைச் செறுத்துண்ணும் நீசக் கலியை, நினைப்பரிய பலத்தைச் செறுத்தும் பிறங்கிய தில்லை,என் பெய்வினைதென் புலத்தில் பொறித்தவப் புத்தகச் சும்மை பொறுக்கியபின் நலத்தைப் பொறுத்தது இராமா னுசன்றன் நயப்புகழே. |
34 |
3927 |
நயவேன் ஒருதெய்வம் நானிலத் தேசில மானிடத்தைப் புயலே எனக்கவி போற்றிசெய் யேன், பொன் னரங்கமென்னில் மயலே பெருகும் இராம னுசன்மன்னு மாமலர்த்தாள் அயரேன் அருவினை என்னையெவ் வாறின் றடர்ப்பதுவே? |
35 |
3928 |
அடல்கொண்ட நேமியன் ஆருயிர் நாதன் அன் றாரணச்சொல் கடல்கொண்ட ஒண்பொருள் கண்டளிப் பப்,பின்னும் காசினியோர் இடரின்கண் வீழ்ந்திடத் தானுமவ் வொண்பொருள் கொண்டவர்பின் படரும் குணன், எம் இராமா னுசன்றன் படியிதுவே. |
36 |
3929 |
படிகொண்ட கீர்த்தி இராமா யணமென்னும் பத்திவெள்ளம் குடிகொண்ட கோயில் இராமா னுசன்குணங் கூறும்,அன்பர் கடிகொண்ட மாமாலர்த் தாள்கலந் துள்ளங் கனியும்நல்லோர் அடிகண்டு கொண்டுகந்து என்னையும் ஆளவர்க் காக்கினரே. |
37 |
3930 |
ஆக்கி யடிமை நிலைப்பித் தனையென்னை இன்று,அவமே போக்கிப் புறத்திட்ட தென்பொரு ளா?முன்பு புண்ணியர்தம் வாக்கிற் பிரியா இராமா னுச நின் அருளின்வண்ணம் நோக்கில் தெரிவிரி தால், உரை யாயிந்த நுண்பொருளே. |
38 |
3931 |
பொருளும் புதல்வரும் பூமியும் பூங்குழ லாருமென்றே மருள்கொண் டிளைக்கும் நமக்கு நெஞ் சே.மற்று ளார்த்தரமோ? இருள்கோண்ட வெந்துயர் மாற்றித்தன் ஈறில் பெரும்புகழே தெருளும் தெருள்தந்து இராமா னுசன்fசெய்யும் சேமங்களே. |
39 |
3932 |
சேமநல் வீடும் பொருளும் தருமமும் சீரியநற் காமமும் என்றிவை நான்கென்பர், நான்கினும் கண்ணனுக்கே ஆமது காமம் அறம்பொருள் வீடுதற் கென்றுரைத்தான் வாமனன் சீலன், இராமா னுசனிந்த மண்மிசையே. |
40 |
3933 |
மண்மிசை யோனிகள் தோறும் பிறந்து எங்கள் மாதவனே கண்ணுற நிற்கிலும் காணகில் லா, உல கோர்களெல்லாம் அண்ணல் இராமா னுசன்வந்து தோன்றிய அப்பொழுதே நண்ணரு ஞானம் தலைக்கொண்டு, நாரணற் காயினரே. |
41 |
3934 |
ஆயிழை யார்கொங்கை தங்கும்அக் காதல் அளற்றழுந்தி மாயுமென் ஆவியை வந்தெடுத் தானின்று மாமலராள் நாயகன் எல்லா வுயிர்கட்கும் நாதன் அரங்கனென்னும் தூயவன் தீதில் இராமா னுசன்தொல் லருள்சுரந்தே. |
42 |
3935 |
சுரக்கும் திருவும் உணர்வும் சொலப்புகில் வாயமுதம் பரக்கும் இருவினை பற்றற வோடும் படியிலுள்ளீர் உரைக்கின் றனனுமக் கியானறஞ் சீறும் உறுகலியைத் துரக்கும் பெருமை இராமா னுசனென்று சொல்லுமினே. |
43 |
3936 |
சொல்லார் தமிழொரு மூன்றும் சுருதிகள் நான்குமெல்லை இல்லா அறநெறி யாவும் தெரிந்தவன் எண்ணருஞ்சீர் நல்லார் பரவும் இராமா னுசன்திரு நாமம் நம்பிக் கல்லார் அகலிடத் தோர், எது பேறென்று காமிப்பரே. |
44 |
3937 |
பேறொன்று மற்றில்லை நின்சரண் அன்றி,அப் பேறளித்தற் காறொன்று மில்லைமற் றச்சரண் அன்றி,என் றிப்பொருளைத் தேறும் அவர்க்கும் எனக்கும் உனைத்தந்த செம்மைசொல்லால் கூறும் பரமன்று இராமா னுசமெய்ம்மை கூறிடிலே. |
45 |
3938 |
கூறும் சமயங்கள் ஆறும் குலையக் குவலயத்தே மாறன் பணித்த மரையுணர்ந் தோனை மதியிலியேன் தேறும் படியென் மனம்புதுந் தானைத் திசையனைத்தும் ஏறும் குணனை இராமா னுசனை இறைஞ்சினமே. |
46 |
3939 |
இறைஞ்சப் படும்பரன் ஈசன் அரங்கனென்று இவ்வுலகத் தறம்செப்பும் அண்ணல் இராமா னுசன்,என் அருவினையின் திறம்செற் றிரவும் பகலும் விடாதென்றன் சிந்தையுள்ளே நிறைந்தொப் பறவிருந் தான், எனக் காரும் நிகரில்லையே. |
47 |
3940 |
நிகரின்றி நின்றவென் நீசதைக்கு நின்னரு ளின்கணன்றிப் புகலொன்று மில்லை அருட்குமஃ தேபுகல் புன்மையிலோர் பகரும் பெருமை இராமா னுச இனி நாம்பழுதே அகலும் பொருளென், பயனிரு வோமுக்கு மானபின்னே? |
48 |
3941 |
ஆனது செம்மை அறநெறி பொய்ம்மை அறுசமயம் போனது பொன்றி யிறந்தது வெங்கலி பூங்கமலத் தேனதி பாய்வயல் தென்னரங் கன்கழல் சென்னிவைத்துத் தானதில் மன்னும் இராமா னுசனித் தலத்துதித்தே. |
49 |
3942 |
உதிப்பன வுத்தமர் சிந்தையுள் ஒன்னலர் நெஞ்சமஞ்சிக் கொதித்திட மாறி நடப்பன கொள்ளைவன் குற்றமெல்லாம் பதித்தவென் புன்கவிப் பாவினம் பூண்டன பாவுதொல்சீர் எதித்தலை நாதன் இராமா னுசன்றன் இணையடியே. |
50 |
3943 |
அடியைத் தொடர்ந்தெழும் ஐவர்கட் காய்அன்று பாரதப்போர் முடியப் பரிநெடுந் தேர்விடுங் கோனை முழுதுணர்ந்த அடியர்க் கமுதம் இராமா னுசனென்னை ஆளவந்திப் படியிற் பிறந்தது மற்றில்லை காரணம் பார்த்திடிலே. |
51 |
3944 |
பார்த்தான் அறுசம யங்கள் பதைப்ப,இப் பார்முழுதும் போர்த்தான் புகழ்கொண்டு புன்மையி னேனிடைத் தான்புகுந்து தீர்த்தான் இருவினை தீர்த்தரங் கன்செய்ய தாளிணையோ டார்த்தான் இவையெம் இராமா னுசன்செய்யும் அற்புதமே. |
52 |
3945 |
அற்புதன் செம்மை இராமா னுசன், என்னை ஆளவந்த கற்பகம் கற்றவர் காமுறு சீலன் கருதரிய பற்பல் லுயிர்களும் பல்லுல கியாவும் பரனதென்னும் நற்பொருள் தன்னை, இந் நானிலத் தேவந்து நாட்டினனே. |
53 |
3946 |
நாட்டிய நீசச் சமயங்கள் மாண்டன, நாரணனைக் காட்டிய வேதம் களிப்புற் றது,தென் குருகைவள்ளல் வாட்டமி லாவண் டமிழ்மறை வாழ்ந்தது மண்ணுலகில் ஈட்டிய சீலத்து இராமா னுசன்றன் இயல்வுகண்டே. |
54 |
3947 |
கண்டவர் சிந்தை கவரும் கடிபொழில் தென்னரங்கன் தொண்டர் குலாவும் இராமா னுசனைத், தொகையிறந்த பண்டரு வேதங்கள் பார்மேல் நிலவிடப் பார்த்தருளும் கொண்டலை மேவித் தொழும், குடி யாமெங்கள் கோக்குடியே. |
55 |
3948 |
கோக்குல மன்னரை மூவெழு கால், ஒரு கூர்மழுவால் போக்கிய தேவனைப் போற்றும் புனிதன் புவனமெங்கும் ஆக்கிய கீர்த்தி இராமா னுசனை அடைந்தபின்என் வாக்குரை யாது, என் மனம்நினை யாதினி மற்றொன்றையே. |
56 |
3949 |
மற்றொரு பேறு மதியாது, அரங்கன் மலரடிக்காள் உற்றவ ரேதனக் குற்றவ ராய்க்கொள்ளும் உத்தமனை நற்றவர் போற்றும் இராமா னுசனையிந் நானிலத்தே பெற்றனன் பெற்றபின் மற்றறி யேனொரு பேதைமையே. |
57 |
3950 |
பேதையர் வேதப் பொருளிதென் னுன்னிப் பிரமம்நன்றென் றோதிமற் றெல்லா உயிரும் அஃதென்று உயிர்கள்மெய்விட் டாதிப் பரனொடொன் றாமென்று சொல்லுமவ் வல்லலெல்லாம் வாதில்வென் றான், எம் இராமா னுசன்மெய்ம் மதிக்கடலே. |
58 |
3951 |
கடலள வாய திசையெட்டி னுள்ளும் கலியிருளே மிடைதரு காலத் திராமா னுசன், மிக்க நான்மறையின் சுடரொளி யாலவ் விருளைத் துரத்தில னேல்உயிரை உடையவன், நாரணன் என்றறி வாரில்லை உற்றுணர்ந்தே. |
59 |
3952 |
உணர்ந்தமெய்ஞ் ஞானியர் யோகந் தொறும்,திரு வாய்மொழியின் மணந்தரும் இன்னிசை மன்னும் இடந்தொறும் மாமலராள் புணர்ந்தபொன் மார்பன் பொருந்தும் பதிதொறும் புக்குநிற்கும் குணந்திகழ் கொண்டல் இராமானுசனெங் குலக்கொழுந்தே. |
60 |
3953 |
கொழுந்துவிட் டோ டிப் படரும்வெங் கோள்வினை யால்,நிரயத் தழுந்தியிட் டேனைவந் தாட்கொண்ட பின்னும், அருமுனிவர் தொழுந்தவத் தோனெம் இராமா னுசன்தொல் புகழ்சுடர்மிக் கெழுந்தது,அத் தால்நல் லதிசயங் கண்ட திருநிலமே. |
61 |
3954 |
இருந்தேன் இருவினைப் பாசம் கழற்றிஇன் றியான்இறையும் வருந்தேன் இனியெம் இராமா னுசன்,மன்னு மாமலர்த்தாள் பொருந்தா நிலையுடைப் புன்மையி னோர்க்கொன்றும் நன்மைசெய்யாப் பொருந்தே வரைப்பர வும், பெரி யோர்தம் கழல்பிடித்தே. |
62 |
3955 |
பிடியைத் தொடரும் களிறென்ன யானுன் பிறங்கியசீர் அடியைத் தொடரும் படிநல்க வேண்டும் அறுசமயச் செடியைத் தொடரும் மருள்செறிந் தோர்சிதைந் தோடவந்திப் படியைத் தொடரும் இராமா னுச மிக்க பண்டிதனே. |
63 |
3956 |
பண்டரு மாறன் பசுந்தமிழ் ஆனந்தம் பாய்மதமாய் விண்டிட எங்கள் இராமா னுசமுனி வேழம் மெய்ம்மை கொண்டநல் வேதக் கொழுந்தண்ட மேந்திக் குவலயத்தே மண்டிவந் தேன்றது வாதியர் காள். உங்கள் வாழ்வற்றதே. |
64 |
3957 |
வாழ்வற் றதுதொல்லை வாதியர்க்கு என்றும் மறையவர்தம் தாழ்வற் றதுதவம் தாரணி பெற்றது, தத்துவநூல் கூழற் றதுகுற்ற மெல்லாம் பதித்த குணத்தினர்க்கந் நாழற் றது,நம் இராமா னுசந்தந்த ஞானத்திலே. |
65 |
3958 |
ஞானம் கனிந்த நலங்கொண்டு நாடொரும் நைபவர்க்கு வானம் கொடுப்பது மாதவன் வல்வினை யேன்மனத்தில் ஈனம் கடிந்த இராமா னுசன் தன்னை எய்தினர்க்கத் தானம் கொடுப்பது தன்தக வென்னும் சரண்கொடுத்தே. |
66 |
3959 |
சரணம் அடைந்த தருமனுக் காப்,பண்டு நூற்றுவரை மரணம் அடைவித்த மாயவன் தன்னை வணங்கவைத்த கரணம் இவையுமக் கன்றென்றி ராமா னுசனுயிர்கட் கரணங் கமைத்தில னேல்,அர ணார்மற்றிவ் வாருயிர்க்கே? |
67 |
3960 |
ஆரெனக் கின்று நிகர்ச்சொல்லின் மாயனன் றைவர்த்தெய்வத் தேரினிற் செப்பிய கீதையின் செம்மைப் பொருள்தெரியப் பாரினிற் சொன்ன இராமா னுசனைப் பணியும்நல்லோர் சீரினிற் சென்று பணிந்தது, என் னாவியும் சிந்தையுமே. |
68 |
3961 |
சிந்தையி னோடு கரணங்கள் யாவும் சிதைந்து,முன்னாள் அந்தமுற் றாழ்ந்தது கண்டு,இவை என்றனக் கன்றருளால் தந்த அரங்கனும் தன்சரண் தந்திலன் தானதுதந்து எந்தை இராமா னுசன்வந் தெடுத்தனன் இன்றென்னையே. |
69 |
3962 |
என்னையும் பார்த்தென் இயல்வையும் பார்த்து,எண்ணில் பல்குணத்த உன்னையும் பார்க்கில் அருள்செய்வ தேநலம் அன்றியென்பால் பின்னையும் பார்க்கில் நலமுள தே?உன் பெருங்கருணை தன்னையென் பார்ப்பர் இராமா னுச உன்னைச் சார்ந்தவரே? |
70 |
3963 |
சார்ந்ததென் சிந்தையுன் தாளிணைக் கீழ்,அன்பு தான்மிகவும் கூர்ந்ததத் தாமரைத் தாள்களுக்கு உன்றன் குணங்களுக்கே தீர்ந்ததென் செய்கைமுன் செய்வினை நீசெய் வினையதனால் பேர்ந்தது வண்மை இராமா னுச எம் பெருந்தகையே. |
71 |
3964 |
கைத்தனன் தீய சமயக் கலகரைக் காசினிக்கே உய்த்தனன் தூய மறைநெறி தன்னை,என் றுன்னியுள்ளம் நெய்த்தவன் போடிருந் தேத்தும் நிறைபுக ழோருடனே வைத்தனன் என்னை இராமா னுசன்மிக்க வண்மைசெய்தே. |
72 |
3965 |
வண்மையி னாலுந்தன் மாதக வாலும் மதிபுரையும் தண்மையி னாலுமித் தாரணி யோர்கட்குத் தான்சரணாய் உண்மைநன் ஞானம் உரைத்த இராமா னுசனையுன்னும் திண்மையல் லாலெனக் கில்லை, மற் றோர்நிலை தேர்ந்திடிலே. |
73 |
3966 |
தேரார் மறையின் திறமென்று மாயவன் தீயவரைக் கூராழி கொண்டு குறைப்பது கொண்டல் அனையவண்மை ஏரார் குணத்தெம் இராமா னுசனவ் வெழில்மறையில் சேரா தவரைச் சிதைப்பது அப் போதொரு சிந்தைசெய்தே. |
74 |
3967 |
செய்த்தலைச் சங்கம் செழுமுத்தம் ஈனும் திருவரங்கர் கைத்தலத் தாழியும் சங்கமு மேந்தி,நங் கண்முகப்பே மெய்த்தலைத் துன்னை விடேனென் றிருக்கிலும் நின்புகழே மொய்த்தலைக் கும்வந்து இராமா னுச. என்னை முற்றுநின்றே. |
75 |
3968 |
நின்றவண் கீர்த்தியும் நீள்புனலும்,நிறை வேங்கடப்பொற் குன்றமும் வைகுந்த நாடும் குலவிய பாற்கடலும் உன்றனக் கெத்தனை இன்பந் தரும்உன் இணைமலர்த்தாள் என்றனக் கும்அது,இராமா னுச இவை யீந்தருளே. |
76 |
3969 |
ஈந்தனன் ஈயாத இன்னருள் எண்ணில் மறைக்குறும்பைப் பாய்ந்தனன் அம்மறைப் பல்பொரு ளால்,இப் படியனைத்தும் ஏய்ந்தனன் கீர்த்தியி னாலென் வினைகளை வேர்பறியக் காய்ந்தனன் வண்மை இராமா னுசற்கென் கருத்தினியே? |
77 |
3970 |
கருத்திற் புகுந்துள்ளிற் கள்ளம் கழற்றிக் கருதரிய வருத்தத்தி னால்மிக வஞ்சித்து நீயிந்த மண்ணகத்தே திருத்தித் திருமகள் கேள்வனுக் காக்கிய பின்னென்னெஞ்சில் பொருத்தப் படாது, எம் இராமா னுச மற்றோர் பொய்ப் பொருளே. |
78 |
3971 |
பொய்யைச் சுரக்கும் பொருளைத் துறந்து,இந்தப் பூதலத்தே மெய்மைப் புரக்கும் இராமா னுசன்நிற்க, வேறுநம்மை உய்யக் கொளவல்ல தெய்வமிங் கியாதென் றுலர்ந்தவமே ஐயப் படாநிற்பர் வையத்துள் ளோர்நல் லறிவிழந்தே. |
79 |
3972 |
நல்லார் பரவும் இராமா னுசன்,திரு நாமம்நம்ப வல்லார் திறத்தை மறவா தவர்கள் எவர்,,அவர்க்கே எல்லா விடத்திலும் என்றுமெப் போதிலும் எத்தொழும்பும் சொல்லால் மனத்தால் கருமத்தி னால்செய்வன் சோர்வின்றியே. |
80 |
3973 |
சோர்வின்றி உன்றன் துணையடிக் கீழ்த்,தொண்டு பட்டவர்பால் சார்வின்றி நின்ற எனக்கு,அரங் கன்செய்ய தாளிணைகள் பேர்வின்றி யின்று பெறுத்தும் இராமா னுச. இனியுன் சீரொன் றியகரு ணைக்கு, இல்லை மாறு தெரிவுறிலே. |
81 |
3974 |
தெரிவுற்ற ஞாலம் செறியப் பெறாது,வெந் தீவினையால் உருவற்ற ஞானத் துழல்கின்ற என்னை, ஒருபொழுதில் பொருவற்ற கேள்விய னாக்கிநின் றானென்ன புண்ணீயனோ. தெரிவுற்ற கீர்த்தி, இராமா னுசனென்னும் சீர்முகிலே. |
82 |
3975 |
சீர்கொண்டு பேரறம் செய்து,நல்வீடு செறிதும் என்னும் பார்கொண்ட மேன்மையர் கூட்டனல் லேன்,உன் பதயுகமாம் எர்கொண்ட வீட்டை எளிதினில் எய்துவன் உன்னுடைய கார்கொண்ட வண்மை இராமா னுச. இது கண்டுகொள்ளே. |
83 |
3976 |
கண்டுகொண் டேனெம் இராமா னுசன்றன்னை காண்டலுமே தொண்டுகொண் டேன்அவன் தொண்டர்பொற் றாளில்என் தொல்லை வெந்நோய் விண்டுகொண் டேன்அவன் சீர்வெள்ள வாரியை வாய்மடுத்தின் றுண்டுகொண் டேன், இன்னம் உற்றன ஓதில் உவப்பில்லையே. |
84 |
3977 |
ஓதிய வேதத்தின் உட்பொரு ளய், அதன் உச்சிமிக்க சோதியை நாதன் எனவெறி யாதுழல் கின்றதொண்டர் பேதைமை தீர்த்த இராமா னுசனைத் தொழும்பெரியோர் பாதமல் லாலென்றன் ஆருயிர்க்கு யாதொன்றும் பற்றில்லையை. |
85 |
3978 |
பற்றா மனிசரைப் பற்றி,அப் பற்று விடாதவரே உற்றா ரெனவுழன் றோடிநை யேனினி, ஒள்ளியநூல் கற்றார் பரவும் இராமா னுசனைக் கருதுமுள்ளம் பெற்றார் எவர், அவ ரெம்மைநின் றாளும் பெரியவரே. |
86 |
3979 |
பெரியவர் பேசிலும் பேதையர் பேசிலும் தன்குணங்கட் குரியசொல் என்றும் உடையவன் என்றென்று உணர்வில்மிக்கோர் தெரியும்வண் கீர்த்தி இராமா னுசன்மறை தேர்ந்துலகில் புரியுநன் ஞானம் பொருந்தா தவரைப் பொரும்கலியே. |
87 |
3980 |
கலிமிக்க செந்நெல் கழனிக் குறையல் கலைப்பெருமான் ஒலிமிக்க பாடலை உண்டுதன் னுள்ளம் தடித்து,அதனால் வலிமிக்க சீயம் இராமா னுசன்மறை வாதியராம் புலிமிக்க தென்று, இப் புவனத்தில் வந்தமை போற்றுவனே. |
88 |
3981 |
போற்றருஞ் சீலத் திராமா னுச,நின் புகழ்தெரிந்து சாற்றுவ னேலது தாழ்வது தீரில்,உன் சீர்தனக்கோர் ஏற்றமென் றேகொண் டிருக்கிலு மென்மனம் ஏத்தியன்றி ஆற்றகில் லாது, இதற் கென்னினை வாயென்றிட் டஞ்சுவனே. |
89 |
3982 |
நினையார் பிறவியை நீக்கும் பிரானை,இந் நீணிலத்தே எனையாள வந்த இராமா னுசனை இருங்கவிகள் புனையார் புனையும் பெரியவர் தாள்களில் பூந்தொடையல் வனையார் பிறப்பில் வருந்துவர் மாந்தர் மருள்சுரந்தே. |
90 |
3983 |
மருள்சுரந் தாகம வாதியர் கூறும்,அவப்பொருளாம் இருள்சுரந் தெய்த்த உலகிருள் நீங்கத்,தன் ஈண்டியசீர் அருள்சுரந் தெல்லா வுயிர்கட்கும் நாதன் அரங்கனென்னும் பொருள்சுரந் தான், எம் இராமா னுசன்மிக்க புண்ணியனே. |
91 |
3984 |
புண்ணிய நோன்பு புரிந்துமி லேன்,அடி போற்றிசெய்யும் நுண்ணருங் கேள்வி நுவன்றுமி லேன்,செம்மை நூற்புலவர்க் கெண்ணருங் கீர்த்தி இராமா னுச. இன்று நீபுகுந்தென் கண்ணுள்ளும் நெஞ்சுள்ளும் நின்றவிக் காரணம் கட்டுரையே. |
92 |
3985 |
கட்டப் பொருளை மறைப்பொரு ளென்று கயவர்சொல்லும் பெட்டைக் கெடுக்கும் பிரனல்ல னே,என் பெருவினையைக் கிட்டிக் கிழங்கொடு தன்னருள் என்னுமொள் வாளுருவி வெட்டிக் கிளைந்த இராமா னுசனென்னும் மெய்த்தவனே. |
93 |
3986 |
தவந்தரும் செல்வம் தகவும் தரும்,சலி யாப்பிறவிப் பவந்தரும் தீவினை பாற்றித் தரும்,பரந் தாமமென்னும் திவந்தரும் தீதில் இராமா னுசன்தன்னைச் சார்ந்தவர்கட் குவந்தருந் தேன், அவன் சீரன்றி யானென்றும் உள்மகிழ்ந்தே. |
94 |
3987 |
உண்ணின் றுயிர்களுக் குற்றன வேசெய்து அவர்க்குயவே பண்ணும் பரனும் பரிவில னாம்படி பல்லுயிர்க்கும் விண்ணின் தலைநின்று விடளிப் பானெம் இராமானுசன் மண்ணின் தலத்துதித்து உய்மறை நாலும் வளர்த்தனனே. |
95 |
3988 |
வளரும் பிணிகொண்ட வல்வினை யால்,மிக்க நல்வினையில் கிளரும் துணிவு கிடைத்தறி யாது முடைத்தலையூன் தளரும் அளவும் தரித்தும் விழுந்தும் தனிதிரிவேற் குளரெம் இறைவர் இராமா னுசன்றன்னை உற்றவரே. |
96 |
3989 |
தன்னையுற் றாட்செய்யும் தன்மையி னோர்,மன்னு தாமரைத்தாள் தன்னையுற் றாட்செய்ய என்னையுற் றானின்று தன்தகவால் தன்னையுற் றாரன்றித் தன்மையுற் றாரில்லை என்றறிந்து தன்னையுற் றாரை இராமா னுசன்குணம் சாற்றிடுமே. |
97 |
3990 |
இடுமே இனிய சுவர்க்கத்தில் இன்னம் நரகிலிட்டுச் சுடுமே யவற்றைத் தொடர்தரு தொல்லைச் சுழல்பிறப்பில் நடுமே யினிநம் இராமா னுசன்நம்மை நம்வசத்தே விடுமே சரணமென் றால், மன மே நையல் மேவுதற்கே? |
98 |
3991 |
தற்கச் சமணரும் சாக்கியப் பேய்களும் தாழ்சடையோன் சொற்கற்ற சோம்பரும் சூனிய வாதரும் நான்மறையும் நிற்கக் குறும்புசெய் நீசரும் மாண்டனர் நீணிலத்தே பொற்கற் பகம், எம் இராமா னுசமுனி போந்தபின்னே. |
99 |
3992 |
போந்ததென் னெஞ்சென்னும் பொன்வண்டு உனதடிப் போதில் ஒண்சீர் ஆம்தெளி தேனுண் டமர்ந்திட வேண்டி,நின் பாலதுவே ஈந்திட வேண்டும் இராமா னுச. இது அன்றியொன்றும் மாந்தகில் லாது, இனி மற்றொன்று காட்டி மயக்கிடலே. |
100 |
3993 |
மயக்கும் இருவினை வல்லியிற் பூண்டு மதிமயங்கித் துயக்கும் பிறவியில் தோன்றிய என்னைத் துயரகற்றி உயக்கொண்டு நல்கும் இராமா னுச. என்ற துன்னையுன்னி நயக்கும் அவர்க்கி திழுக்கென்பர், நல்லவர் என்றும்நைந்தே. |
101 |
3994 |
நையும் மனமும் குணங்களை உன்னி,என் நாவிருந்தெம் ஐயன் இராமா னுசனென் றழைக்கும் அருவினையேன் கையும் தொழும்கண் கருதிடுங் காணக் கடல்புடைசூழ் வையம் இதனில், உன் வண்மையென் பாலென் வளர்ந்ததுவே? |
102 |
3995 |
வளர்ந்தவெங் கோட மடங்கலொன் றாய்,அன்று வாளவுணன் கிளர்ந்தபொன் னாகம் கிழித்தவன் கீர்த்திப் பயிரெழுந்து விளைந்திடும் சிந்தை இராமா னுசனென்றன் மெய்வினைநோய் களைந்துநன் ஞானம் அளித்தனன் கையிற் கனியென்னவே. |
103 |
3996 |
கையிற் கனியென்னக் கண்ணனைக் காட்டித் தரிலும்,உன்றன் மெய்யிற் பிறங்கிய சீரன்றி வேண்டிலன் யான்,நிரயத் தொய்யில் கிடக்கிலும் சோதிவிண் சேரிலும் இவ்வருள்நீ செய்யில் தரிப்பன் இராமா னுச என் செழுங்கொண்டலே. |
104 |
3997 |
செழுந்திரைப் பாற்கடல் கண்டுயில் மாயன் திருவடிக்கீழ் விழுந்திருப் பார்நெஞ்சில் மேவுநன் ஞானி,நல் வேதியர்கள் தொழுந்திருப் பாதன் இராமா னுசனைத் தொழும்பெரியோர் எழுந்திரைத் தாடும் இடமடி யேனுக் கிருப்பிடமே. |
105 |
3998 |
இருப்பிடம் வைகுந்தம் வேங்கடம் மாலிருஞ் சோலையென்னும் பொருப்பிடம் மாயனுக் கென்பர்நல் லோர்,அவை தன்னொடுவந் திருப்பிடம் மாயன் இராமா னுசன்மனத் தின்றவன்வந் திருப்பிடம் என்றன் இதயத்துள் ளேதனக் கின்புறவே. |
106 |
3999 |
இன்புற்ற சீலத் திராமா னுச, என்றும் எவ்விடத்தும் என்புற்ற நோயுடல் தோறும் பிறந்திறந்து எண்ணரிய துன்புற்று வீயினும் சொல்லுவ தொன்றுண்டுன் தொண்டர்கட்கே அன்புற் றிருக்கும் படி, என்னை யாக்கியங் காட்படுத்தே. |
107 |
4000 |
அங்கயல் பாய்வயல் தென்னரங் கன், அணி ஆகமன்னும் பங்கய மாமலர்ப் பாவையைப் போற்றுதும் பத்தியெல்லாம் தங்கிய தென்னத் தழைத்துநெஞ் சே நந் தலைமிசையே பொங்கிய கீர்த்தி இராமா னுசனடிப் பூமன்னவே. |
108 |
திருவரங்கத்தமுதனார் திருவடிகளே சரணம்.
எம்பெருமானார் திருவடிகளே சரணம்.
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
திருவரங்கத்து அமுதனார் அருளிச்செய்த இராமாநுச நூற்றந்தாதி - Naalaayira Divya Prabandham - நாலாயிரத் திவ்வியப் பிரபந்தம் - Vaishnava Literature's - வைணவ இலக்கியங்கள் - Religion Literature's - சமய இலக்கியங்கள் - கீர்த்தி, திராமா, னுசன்றன், தொடரும், னுசன்புகழ், எங்கள், பெரியவர், செம்மை, கூறும், னுசனென்னும், போற்றும், னுசமுனி, தன்னையுற், கலித்துறை, னுசன்மிக்க, பரவும், னுசனைத், வல்வினை, உன்றன், னுசனென்றன், இருவினை, மாமலராள், பொருளும், என்றும், காரணம், கன்செய்ய, சிந்தை, கருதரிய, அடியைத், புன்மையி, குவலயத்தே, யாவும், நல்லார், அறநெறி, பெருமை, சுரக்கும், திருவடிகளே, மற்றில்லை, தென்னரங், பாய்வயல், சமயங்கள், தேறும், மன்னும், உடையவன், னுசன்மறை, எண்ணில், என்றனக், மாயவன், கொடுப்பது, பார்க்கில், தெரிவுற்ற, தொழும்பெரியோர், இன்னம், டேன்அவன், னுசன்றன்னை, வாதியர், வேண்டும், கையிற், பேசிலும், பேதையர், திருப்பிடம், கொண்டல், நிரயத், நீணிலத்தே, சீரன்றி, பொருந்தா, னுசன்தொல், பண்டரு, மாமலர்த்தாள், பணித்த, செல்வம், எனக்குற்ற, அன்பன், குறையல், னுசனென்று, மாந்தர், னுசனெம், செந்தமிழ், காணகில், அன்பர், பொழில்தென், னுசன்சர, அருளியதென்பர், பகலும், திருவரங், மெல்லாம், கட்டளைக், அறுசமயம், புனிதன், அடிபணிந், மார்பன், பொருந்திய, புண்ணியனே, கிறைவன், மாலையும், வேதப்பிரான்பட்டர், பின்னும், நானிலத், பிறங்கிய, வண்மையி, என்னையும், தோறும், அரங்கனென்னும், வுயிர்கட்கும், தோன்றிய, அண்ணல், னுசனைப், யோனிகள், செல்வமும், தீவினை, சிந்தையுள்ளே, வள்ளல், பிறங்கியசீர், அதனால், நின்னரு, னுசனென்னை, இன்பந், பசுந்தமிழ், கொழுந்துவிட், தீதில்