பண் அமையா யாழின்கீழ்ப் பாடல் பெரிது இன்னா; எண் அறியா மாந்தர் ஒழுக்கு நாள் கூற்று இன்னா; மண் இல் முழவின் ஒலி இன்னா; ஆங்கு இன்னா, தண்மை இலாளர் பகை.

31

இசைக்க முடியாத யாழில் பாடுதல் துன்பமாம். சோதிடம் தெரியாதவர்கள் முகூர்த்தம் பார்த்தல் துன்பமாம். தாளம் இல்லாத மத்தளத்தின் ஓசை துன்பமாம். அவ்வாறே தன்மை இல்லாதவரது பகையானது துன்பமாம்.

தன்னைத் தான் போற்றாது ஒழுகுதல் நன்கு இன்னா; முன்னை உரையார் புறமொழிக் கூற்று இன்னா; நன்மை இலாளர் தொடர்பு இன்னா; ஆங்கு இன்னா, தொன்மை உடையார் கெடல்.

32

தன்னைத்தானே காத்துக்கொள்ளாது இருத்தல் மிகவும் துன்பமாம். முன்னே சொல்லாமல் பின்னால் பேசுபவர்களின் சொல் மிகவும் துன்பமாம். நல்ல குணமில்லாதவரது நட்பு துன்பமாம். அவ்வாறே பழைமையுடையவர் கெடுதல் துன்பமாம்.

கள் உண்பான் கூறும் கருமப் பொருள் இன்னா; முள்ளுடைக் காட்டில் நடத்தல் நனி இன்னா; வெள்ளம் படு மாக் கொலை இன்னா; ஆங்கு இன்னா, கள்ள மனத்தார் தொடர்பு.

33

கள் குடிப்பவன் சொல்கின்ற காரியத்தின் பயன் துன்பமாம். முட்களையுடைய காட்டில் நடத்தல் மிகவும் துன்பமாம். வெள்ளத்தில் அகப்பட்ட விலங்கு கொலையுண்டல் துன்பமாம். அவ்வாறே வஞ்ச மனத்தினை யுடையவரது தொடர்பு மிகவும் துன்பமாம்.

ஒழுக்கம் இலாளர்க்கு உறவு உரைத்தல் இன்னா; விழுத்தகு நூலும் விழையாதார்க்கு இன்னா; இழித்த தொழிலவர் நட்பு இன்னா; இன்னா, கழிப்பு வாய் மண்டிலம் கொட்பு.

34

நல்ல ஒழுக்கம் இல்லாதவரிடத்தே தமக்கு உறவு உள்ளதாகக் கூறுதல் துன்பமாம். சீரிய நூலினை விரும்பிக் கல்லாதார்க்குத் துன்பமாம். இழிவான தொழில் செய்பவனின் தொடர்பு துன்பமாம். நல்லவரால் விலக்கப்பட்ட இடத்தில் இருத்தல் துன்பமாம்.

எழிலி உறை நீங்கின் ஈண்டையார்க்கு இன்னா; குழல் இல் இயமரத்து ஓசை நற்கு இன்னா; குழவிகள் உற்ற பிணி இன்னா; இன்னா, அழகுடையான் பேதை எனல்.

35

மேகம் மழையைத் தராவிட்டால் துன்பமாம். புல்லாங்குழலைப் போல இனிய மரத்தினது ஓசை துன்பமாம். (மூங்கில்கள் ஒன்றோடு ஒன்று உராயும் போது தீப்பற்றிக்கொள்ளும்) குழந்தைகள் அடைந்த நோய் மிகவும் துன்பமாகும். அறிவில்லாதவன் அழகாயிருத்தல் மிகவும் துன்பமாம்.