நிறையான் மிகுகல்லா நேரிழை யாரைச் சிறையான் அகப்படுத்தல் ஆகா; அறையோ- வருந்த வலிதினின் யாப்பினும், நாய் வால் திருந்துதல் என்றுமோ இல்.

336

வருந்துமாறு வலிபெறக் கட்டினாலும் நாயின் வால் வளைவினின்றும் நீங்கித்திருந்துதல் என்றும் இல்லை; (அதுபோல நிறையான் மிகுகல்லா நேரிழையாரை - மனத்தை அடக்கும் வலிமை மிக்கிராத அழகினை உடைய கலனணிந்திருக்கும் மகளிரை காவலால் தீய செயலினின்றும் நீக்கி அகப்படுத்தல் முடியாது முடியுமென்பா ருளராயின் அவரைஅறைகூவி அழைக்கின்றேன்.

கருத்து: மகளிர்க்குச் சிறைகாப்பினும்நிறைகாப்பே சிறந்ததாம்.

நல்கூர்ந்தவர்க்கு, நனி பெரியர் ஆயினார், செல் விருந்து ஆகிச் செலல் வேண்டா, ஒல்வது இறந்து அவர் செய்யும் வருத்தம்-குருவி குறங்கு அறுப்பச் சோரும் குடர்.

337

செல்வத்தால் மிகவும் பெரியவர் ஆயினார் வறுமையுடையார்க்கு அவரிடத்துச் செல்கின்ற விருந்தாகச் செல்லவேண்டா; ஒல்வது இறந்து அவர் செய்யும் வருத்தம் - தம்மா லியலுமாற்றைக் கடந்து விருந்து செய்தலான் வரும் வருத்தம் குருவி தொடையை அறுத்த அளவில் குடர்சோர்ந்து விழுந்துன்பத்தையொக்கும்.

கருத்து: செல்வமுடையார் வறியோரிடத்து விருந்தாகச் செல்லவேண்டா என்றது இது.

உடுக்கை, மருந்து, உறையுள், உண்டியோடு, இன்ன கொடுத்து, குறை தீர்த்தல் ஆற்றி விடுத்து, இன்சொல் ஈயாமை என்ப-எருமை எறிந்து, ஒருவர் காயக்கு உலோபிக்குமாறு.

338

உடையும் மருந்தும் உறையுளும்உணவோடு இவற்றை யளித்து அவர் குறையை நீக்குதலைச்செய்து இனிய சொற்களைக் கூறாமை ஒருவர் உணவின் பொருட்டுஎருமையைக் கொன்று அதனைச்சமைத்தற்குரிய காயம் வாங்குதற்கு லோபிக்குமாற்றையொக்கும் என்று சொல்லுவார்கள்.

கருத்து: கொடைக்குஇன்சொல் இன்றியமையாது வேண்டப்படுவ தொன்றாம்.

தத்தமக்குக் கொண்ட குறியே தவம் அல்ல; செத்துக! சாந்து படுக்க! மனம் ஒத்துச் சமத்தனாய் நின்று ஒழுகும் சால்பு தவமே- நுகத்துப் பகல் ஆணி போன்று.

339

தத்தமக்குத் தோன்றியவாறே கொண்ட வேடங்கள் தவமாகா; வாளாற் செத்துக அன்றிக் குளிர்ந்த சந்தனத்தைப் பூசுக மனம் பொருந்தி நுகத்தின்கண் நடுவு நிற்கும்பகலாணியை ஒப்ப ஒன்று பட்டவனாகி நடுவுநிலையினின்று ஒழுகும் அமைதியே தவமாம்.

கருத்து: காய்த லுவத்த லின்றிஒழுகும் அமைதியே தவமாம்.

உள்ளது ஒருவர் ஒருவர் கை வைத்தக்கால், கொள்ளும் பொழுதே கொடுக்க, தாம் கொள்ளார்; 'நிலைப் பொருள்' என்று அதனை நீட்டித்தல் வேண்டா;- புலைப் பொருள் தங்கா, வெளி.

340

தன்னிடத்துள்ளதொரு பொருளை ஒருவர் ஒருவரிடத்துக் காவல் செய்து தருமாறு கொடுத்தால் அவர் வேண்டியபொழுது. தாம் அகப்படுத்திக் கொள்ளாமல் கொடுக்கக் கடவர் நிலைமையான பொருள் என்று கருதிக் கொடாது காலம் நீட்டித்தல் வேண்டா; புலால் நாறும் பொருள் எங்ஙனம் மறைப்பினும் மறைபடாது வெளிப்பட்டுவிடும்ஆதலான்.

கருத்து: அடைக்கலப்பொருளைக் கொள்ளாது வேண்டிய பொழுது கொடுத்துவிடுக.