புணர்தரு செல்வம் தருபாக்குச் சென்றார், வணர் ஒலி ஐம்பாலாய்! வல் வருதல் கூறும்- அணர்த்து எழு பாம்பின் தலைபோல் புணர் கோடல் பூங் குலை ஈன்ற புறவு.

11

குழற்சியையுடைய தழைத்த கூந்தலையுடையவளே! மேனோக்கி எழும் பாம்பு எடுக்கும் படம் போல பொருந்திய வெண்காந்தள்கள் பூங்கொத்துகளை ஈன்ற இம்மை மறுமையின்பங்கள் பொருந்துதலையுடைய காடுகள். பொருளை கொண்டுவர உன்னை பிரிந்து சென்ற தலைவர் இரைந்து திரும்புவதை கூறாமல் கூறி நிற்கின்றன.

(ஐம்பால் என கூந்தலைக் கூறுவது.. கூந்தல் ஐந்து பகுப்பினை உடையதைக் கூறுகிறது.அவை, கொண்டை,சுருள்,பனிச்சை,குழல்,முடி)

மை எழில் உண் கண், மயில் அன்ன சாயலாய்! ஐயம் தீர் காட்சி அவர் வருதல் திண்ணிதாம்; - நெய் அணி குஞ்சரம் போல, இரும் கொண்மூ வைகலும் ஏரும், வலம்.

12

கருமையும் அழகும் பொருந்திய, மையுண்ட கண்களையுடைய , மயில் போலும் சாயலினியுடையாய், எண்ணெய் பூசப்பட்ட யானைகளைப்போல கரிய மேகங்கள், நாடோறும் வலமாக எழா நின்றன. (ஆகவே) ஐயந்தீர்ந்த அறிவினையுடைய நம் தலைவன் மீளவருதல் உண்மை.

ஏந்து எழில் அல்குலாய்! ஏமார்ந்த காதலர் கூந்தல் வனப்பின் பெயல் தாழ, வேந்தர் களிறு எறி வாள் அரவம் போலக் கண் வெளவி, ஒளிறுபு மின்னும், மழை.

13

பருவமிகு அழகினையுடையாய்...தம் தலைவரொடு கூடி இன்பந் துய்த்த மகளிரின் சரிந்த கூந்தலினிது அழகுபோல மழை பெய்ய அரசர் யானையை வெட்டி வீழ்த்துகின்ற ஒலியினையுடைய வாளினைப்போல கண்களைக் கவர்ந்து ஒளிவிட்டு மின்னா நின்றது...

செல்வம் தரல் வேண்டிச் சென்ற நம் காதலர் வல்லே வருதல் தெளிந்தாம்; - வயங்கிழாய்!- முல்லை இலங்கு எயிறு ஈன, நறுந் தண் கார் மெல்ல இனிய நகும்.

14

விளங்காநின்ற அணிகளையுடையாய், முல்லைக்கொடிகள் விளங்குகின்ற ,மகளிரின் பற்களைப் போல அரும்பு ஈனும்வகை. நல்ல குளிர்ந்த மேகம் ,மெல்ல இனியவாக மின்னா நின்றன (ஆதலால்) பொருள் தேடிக் கொள்ள சென்ற நமது தலைவர் விரைந்து வருதலை தெளிய அறிந்ததாம்.

திருந்திழாய்! காதலர் தீர்குவர் அல்லர்- குருந்தின் குவி இணர் உள் உறை ஆகத் திருந்து இன் இளி வண்டு பாட, இருந் தும்பி இன் குழல் ஊதும் பொழுது.

15

திருந்திய அணிகளையுடையாய்! குருந்த மரத்தின் குவிந்த பூக்களின் உள்ளிடமே தமக்கு உறைவிடமாக இருந்து ,திருந்திய இனிய இளியென்னும் பண்ணை வண்டுகள் பாட, கரிய தும்பிகள் இனிய குழலை ஊதாநிற்கும் இக்காலத்தில் நம் தலவர் நீங்கியிருப்பார் அல்லர்.