மேற்கோள்: இனி, இதுவும் தமது முதலாலே உணரும் என்றது.

ஏது: அவ் ஆன்மாத் தன்னாலே உணரும் இந்திரியங்களைப் போலத் தானும் தன்னை உணராது நிற்றலான்.

உதாரணம்:

மன்னுசிவன் சந்நிதியில் மற்று உலகம் சேட்டித்தது என்னும் மறையின் இயல்மறந்தாய்-- சொன்ன சிவன் கண்ணா உளம்வினையால் கண்டு அறிந்து நிற்கும்காண் எண்ணான் சிவன் அசத்தை இன்று

31

வெய்யோன் ஒளியில் ஒடுங்கி விளங்காது வெய்யோனை ஆகாத மீன்போல--- மெய்யவனில் கண்டுகேட்டு உண்டு உயிர்த்து உற்று அறியும் ஐம்புலனைக் கண்டு உடனாய் மன்னுதலைக் காண்

32

அருளுண்டாம் ஈசற்கு அதுசத்தி அன்றே அருளும் அவன் அன்றி இல்லை-- அருளின்று அவன் அன்றே இல்லை அருட்கண்ணார் கண்ணுக்கு இரவிபோல் நிற்கும் அரன் ஏய்ந்து

33

உணருரு அசத்து எனின் உணராது இன்மையின் இருதிறன் அல்லது சிவசத்தாம் என இரண்டு வகையின் இசைக்குமன் உலகே

என்பது சூத்திரம்

வார்த்திகப் பொழிப்பு

கருத்துரை: சத்தும் அசத்தும் வரைசெய்து உணர்த்துதல் நுதலிற்று


மேற்கோள்: ஈண்டு, அறிவினால் அறியப்பட்ட சுட்டு அசத்து என்றது.

ஏது: அவைதாம் பிரகாசமாய் நின்றே அப்பிரகாசமாய் நிற்றலான்

உதாரணம்:

அசத்து அறியாய் கேள்நீ அறிவு அறிந்த எல்லாம் அசத்தாகும் மெய்கண்டான் ஆயின்-- அசத்துஅலாய்! நீரில் எழுத்தும் நிகழ் கனவும் பேய்த்தேரும் ஓரில் அவை இன்று ஆம் ஆறு ஒப்பு

34

மேற்கோள்: இனி, இவ்விரண்டு தன்மையும் இன்றி வாக்கு மனாதீத கோசரமாய் நின்ற அதுவே சத்தாயுள்ள சிவன் என்றது

ஏது: பிரகாசத்தினுக்குப் பிரகாசிக்க வேண்டுவது இன்மையானும் அப்பிரகாசத்தினுக்குப் பிரகாசம் இன்மையானும்.

உதாரணம்:

எண்ணிய சத்தன்று அசத்தன்று ஆம் என்றால் என் கண்ணி உளது என்றல், மெய்கண்டான்- எண்ணி அறிய இரண்டு ஆம் அசத்து ஆதல் சத்தாம் அறிவு அறியா மெய்சிவந்தாள் ஆம்

35