இத்தலம் தொண்டைநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - மால்வணங்குமீசர்.
தேவியார் - கருணைநாயகியம்மை.

1228

குருந்தவன் குருகவன் கூர்மையவன் பெருந்தகை பெண்ணவ னாணுமவன் கருந்தட மலர்க்கண்ணி காதல்செய்யும் மருந்தவன் வளநகர் மாற்பேறே.

1.114.1

குருத்தாக, தளிராக, மொட்டு, காய் ஆதியனவாக விளங்குபவனும், பெருந்தகையாய்ப் பெண் ஆண் வடிவோடு விளங்குபவனும், தடாகத்தில் பூக்கும் கருநீல மலர் போன்ற கண்களை உடைய உமையம்மையால் விரும்பப்படுபவனும்; அரிய மருந்தாய் விளங்குபவனும் ஆகிய சிவபெருமானது வளநகர் மாற்பேறு.

1229

பாறணி வெண்டலை கையிலேந்தி வேறணி பலிகொளும் வேட்கையனாய் நீறணிந் துமையொரு பாகம் வைத்த மாறிலி வளநகர் மாற்பேறே.

1.114.2

பருந்தால் நெருங்கப்பட்ட புலால் நீங்கிய அழகிய வெள்ளிய தலையோட்டைக் கையில் ஏந்தி, உலகியலில் வேறுபட்ட அழகுடன் சென்று பலியேற்கும் வேட்கையனாய் மேனி முழுதும் நீறுபூசி உமையம்மையை ஒருபாகமாக வைத்துள்ளவனும், தனக்கு ஒப்பு இல்லாதவனும் ஆகிய சிவபிரானது வளநகர், மாற்பேறு.

1230

கருவுடை யாருல கங்கள்வேவச் செருவிடை யேறியுஞ் சென்றுநின்று உருவிடை யாளுமை யாளுந்தானும் மருவிய வளநகர் மாற்பேறே.

1.114.3

பிறப்புடைய ஆன்மாக்களுக்குப் படைக்கப் பட்ட உலகங்களை ஊழிக் காலத்தில் அழியுமாறு செய்பவனும், போரில் வல்ல விடைமீது ஏறிவருபவனும் ஆகிய சிவபிரான் மணம் புரிந்த அழகிய இடையினை உடைய உமையாளும் தானுமாய்ச் சென்று நின்று பொருந்தி விளங்கும் வளநகர் மாற்பேறாகும்.

1231

தலையவன் றலையணி மாலைபூண்டு கொலைநவில் கூற்றினைக் கொன்றுகந்தான் கலைநவின் றான்கயி லாயமென்னும் மலையவன் வளநகர் மாற்பேறே.

1.114.4

எல்லோரினும் மேம்பட்டவனும், அழகிய தலைமாலையைப் பூண்டு உயிரைக் கொல்லும் விருப்பொடுவந்த கூற்றுவனைக் கொன்று மகிழ்ந்தவனும், பல கலைகளையும் உலகிற்கு அருளியவனும், கயிலாய மலையாளனுமாகிய சிவபிரானது வளநகர் மாற்பேறாகும்.

1232

துறையவன் றொழிலவன் றொல்லுயிர்க்கும் பிறையணி சடைமுடிப் பெண்ணொர்பாகன் கறையணி மிடற்றண்ணல் காலற்செற்ற மறையவன் வளநகர் மாற்பேறே.

1.114.5

பல்வேறு நெறிகளாய் விளங்குபவனும், பழமையாக வரும் உயிர்களின் பொருட்டு ஐந்தொழில்களைப் புரிபவனும், பிறையணிந்த சடைமுடியனும், உமை நங்கையை ஒருபாகமாகக் கொண்டவனும், விடக்கறை பொருந்திய மிடற்றினை உடைய தலைமையாளனும், காலனைச் செற்றுகந்த மறையவனுமான சிவபிரானது வளநகர், மாற்பேறாகும்.

1233

பெண்ணினல் லாளையோர் பாகம்வைத்துக் கண்ணினாற் காமனைக் காய்ந்தவன்றன் விண்ணவர் தானவர் முனிவரொடு மண்ணவர் வணங்குநன் மாற்பேறே.

1.114.6

பெண்களிற் பேரழகினளாகிய உமையம்மையை ஒரு பாகமாக வைத்திருந்தும் தனது நெற்றிக் கண்ணால் காமனை நீறாக்கி அழித்தவனும், தேவர்கள், அசுரர்கள் முனிவர்கள், மண்ணுலக மக்கள் ஆகியோரால் வணங்கப் பெறுபவனுமாய சிவபிரானது வளநகர், மாற்பேறாகும்.

இப்பதிகத்தின் 7-ம் செய்யுள் சிதைந்து போயிற்று.

1.053.7

1234

தீதிலா மலையெடுத் தவ்வரக்கன் நீதியால் வேதகீ தங்கள்பாட ஆதியா னாகிய வண்ணலெங்கள் மாதிதன் வளநகர் மாற்பேறே.

1.114.8

குற்றமற்ற கயிலை மலையைப் பெயர்த்த அரக்கனாகிய இராவணனை முதலில் கால்விரலால் அடர்த்துப் பின் அவன் பிழை உணர்ந்து முறையோடு வேத கீதங்களைப் பாட அருள்புரிந்த ஆதியானாகிய அண்ணலும் மாதினை இடப்பாகமாக உடைய எங்கள் தலைவனுமாய சிவபிரானது வளநகர், மாற்பேறாகும்.

1235

செய்யதண் டாமரைக் கண்ணனொடும் கொய்யணி நறுமலர் மேலயனும் ஐயனன் சேவடி யதனையுள்க மையல்செய் வளநகர் மாற்பேறே.

1.114.9

சிவந்த தண் தாமரை மலர் போன்ற கண்களை உடைய திருமாலும், கொய்து அணியத்தக்க தாமரை மலர்மேல் விளங்கும் பிரமனும், தலைவனாகிய சிவபிரானின் சேவடிகளை விருப்போடு நினைந்து வழிபட அருள்புரியும் சிவபிரான் எழுந்தருளிய வளநகர், மாற்பேறாகும்.

1236

குளித்துணா வமணர்குண் டாக்கரென்றும் களித்துநன் கழலடி காணலுறார் முளைத்தவெண் மதியினொ டரவஞ்சென்னி வளைத்தவன் வளநகர் மாற்பேறே.

1.114.10

குளித்துப்பின் உண்ணாத இயல்பினராகிய அமணர்களும், பருத்த உடலினராகிய புத்தர்களும், களிப்போடு சிவபிரான் திருவடிகளைக் காணப் பெறார். ஒரு கலைப் பிறையாக முளைத்த வெள்ளிய பிறை மதியையும் பாம்பையும் முடிமீது சூடியவனாகிய சிவபிரானது வளநகர், மாற்பேறாகும்.

1237

அந்தமின் ஞானசம் பந்தன்சொன்ன செந்திசை பாடல்செய் மாற்பேற்றைச் சந்தமின் றமிழ்கள்கொண் டேத்தவல்லார் எந்தைதன் கழலடி யெய்துவரே.

1.114.11

ஞானசம்பந்தன் செவ்விய இசையால் பாடிப் போற்றிய மாற்பேற்றைத் தரிசித்துச் சந்த இசையோடு கூடிய அழிவற்ற இனிய இத்திருப்பதிகப் பாடல்களைக் கொண்டு ஏத்தி வழிபட வல்லவர் எந்தையாகிய சிவபிரானின் கழலணிந்த திருவடிகளை எய்துவர்.