கலைக் களஞ்சியம்
முதன்மை பக்கம் » இலக்கியங்கள் » சைவ இலக்கியங்கள் » பன்னிரு திருமுறை » எட்டாம் திருமுறை - திருவாசகம், திருக்கோவையார் » இருபத்தைந்தாம் அதிகாரம்
எட்டாம் திருமுறை - திருக்கோவையார் - இருபத்தைந்தாம் அதிகாரம்
இருபத்தைந்தாம் அதிகாரம்
25. பரத்தையிற் பிரிவு
பேரின்பக் கிளவி
|
பரத்தையிற் பிரிதல் எண்ணா(று) ஒன்றும் உரைத்த சிவானந்தம் உற்றது வாம்பின் எப்பதம் எவ்வுயிர் எவ்வுல(கு) யாவும் அப்படி யேகண்(டு) அறிவு பூரணம் ஆகி நின்(று) அளவில் அனுபவம் பெற்று நின்ற தன்மை நிலைமை உரைத்தது. |
1. கண்டவர் கூறல்
|
உடுத்தணி வாளர வன்தில்லை யூரன் வரஓருங்கே எடுத்தணி கையே றினவளை ஆர்ப்ப இளமயிலேர் கடுத்தணி காமர் கரும்புரு வச்சிலை கண்மலர் அம்பு அடுத்தணி வாள்இளை யோர்சுற்றும் பற்றினர் மாதிரமே. |
352 |
|
கொளு உரத்தகு வேலோன் பரத்தையிற் பிரியத் திண்தேர் வீதியில் கண்டோர் உரைத்தது. |
|
2. பொறை உவந்து உரைத்தல்
|
கரும்புறு கொன்றையன் தொல்புலி யூர்சுருங் கும்மருங்குல் பெரும்பொறை யாட்டியை யென்இன்று பேசுவ பேரொலிநீர்க் கரும்புறை யுரன் கலந்தகன் றானென்று கண்மணியும் அரும்பொறை யாகும்என் ஆலியும் தேய்வுற்(று) அழிகின்றதே. |
353 |
|
கொளு கள்ளவிழ்க் கோதையைக் காதல் தோழி உள்ளவிழ் பொறைகண்(டு) உவந்து ரைத்தது. |
|
3. பொதுப்படக் கூறி வாடி யழுங்கல்
|
அப்புற்ற சென்னியன் தில்லை உறாரின் அவர்உறுநோய் ஒப்புற்று எழில்நலம் ஊரன் கவரஉள் ளும்புறம்பும் வெப்புற்று வெய்துயிர்ப் புற்றத்தம் மெல்லணை யேதுணையாச் செப்புற்ற கொங்கையர் யாவர்கொல் ஆருயிர் தேய்பவரே. |
354 |
|
கொளு பொற்றிகழ் அரவன் மற்றிகழ் தில்லைப் பிரிந்த ஊரனோ(டு) இருந்துவா டியது. |
|
4. கன விழந்து உரைத்தல்
|
தேவா சுரர்இறைஞ் சும்கழ லோன்தில்லை சேரலர்போல் ஆவாகனவும் இழந்தேன் நனவென்(று) அமளியின்மேல் பூவார் அகலம்வந்(து) ஊரன் தரப்புலம் பாய்நலம்பாய் பாவாய் தழுவிற் றிலேன் விழித் தேன்அரும் பாவியனே. |
355 |
|
கொளு சினவில் தடக்கைத் தீம்புனல் ஊரனைக் கனவில் கண்ட காரிகை உரைத்தது. |
|
5. விளக்கொடு வெறுத்தல்
|
செய்ம்முக நீல மலர்தில்லைச் சிற்றம் பலத்தரற்குக் கைம்முகங் கூம்பக் கழல்பணி யாரிற் கலந்தவர்க்குப் பொய்ம்முகங் காட்டிக் கரத்தல் பொருத்தம்அன்(று) என்றில்லையே நெய்ம்முக மாந்தி இருள்முகங் கீழும் நெடுஞ்சுடரே. |
356 |
|
கொளு பஞ்சணைத் துயின்ற பஞ்சின் மெல்லடி அன்பனோ(டு) அழுங்கிச் செஞ்சுடர்க்(கு) உரைத்தது. |
|
6. வாரம் பகர்ந்து வாயில் மறுத்துரைத்தல்
|
பூங்குவ ளைப்பொலி மாலையும் ஊரன்பொற் றோளிணையும் ஆங்கு வளைத்துவைத் தாரேனும் கொள்கநள் ளார் அரணம் தீங்கு வளைத்தவில் லோன்தில்லைச் சிற்றம் பலத்தயல்வாய் ஓங்கு வளைக்கரத் தார்க்கடுத் தோம்மன் உறாவரையே. |
357 |
|
கொளு வார்புன லூரன் ஏர்திகழ் தோள்வயின் கார்புரை குழலி வாரம் பகர்ந்தது. |
|
7. பள்ளியிடத்து ஊடல்
|
தவஞ்செய் திலாதவெந் தீவினை யேம்புன்மைத் தன்மைக்(கு)எள்ளா(து) எவம்செய்து நின்(று)இனி இன்(று)உனை நோவ(து)என் அத்தன்முத்தன் சிவன்செய்த சீரரு ளார்தில்லை யூரநின் சேயிழையார் நவம்செய்த புல்லங்கள் மாட்டேம் தொடல்விடு நற்கலையே. |
358 |
|
கொளு பீடிவர் கற்பின் தோடிவர் கோதை ஆடவன் தன்னோ(டு) ஊடி உரைத்தது. |
|
8. செவ்வணி விடுக்க இல்லோர் கூறல்
|
தணியுறப் பொங்கும்இக் கொங்கைகள் தாங்கித் தளர்மருங்குல் பிணியுறப் பேதைசென்(று) இன்றெய்து மால்அர வும்பிறையும் அணியுறக் கொண்டவன் தில்லைத்தொல் லாயநல் லார்கண்முன்னே பணியுறத் தோன்றும் நுடங்கிடை யார்கள் பயின்மனைக்கே. |
359 |
|
கொளு பாற்செலு மொழியார் மேற்செல விரும்பல் பொல்லா தென்ன இல்லோர் புகன்றது. |
|
9. அயல் அறிவுரைத்து அவள் அழுக்கம் எய்தல்
|
இரவணை யும்மதி யேர்நுத லார்நுதிக் கோலஞ் செய்து குரவணை யுங்குழல் இங்(கு)இவ ளால்இக் குறியறிவித்(து) அரவணை யும்சடை யோன்தில்லை யூரனை ஆங்கொருத்தி தரஅணை யும்பரி சாயின வாறுநம் தன்மைகளே. |
360 |
|
கொளு உலகியல் அறியச் செலவிடல் உற்ற விழுத்தகை மாதர்க்கு அழுக்கஞ் சென்றது. |
|
10. செவ்வணி கண்ட வாயிலவர் கூறல்
|
சிவந்தபொன் மேனி மணிதிருச் சிற்றம் பலமுடையான் சிவந்தஅம் தாளணி ஊரற்(கு) உலகிய லாறுரைப்பான் சிவந்தபைம் போதும் அம் செம்மலர்ப் பட்டும்கட் டார்முலைமேல் சிவந்தஅச் சாந்தமும் தோன்றின வந்து திருமனைக்கே. |
361 |
|
கொளு மணிக்குழை பூப்பியல் உணர்த்த வந்த ஆயிழையைக் கண்ட வாயிலவர் உரைத்தது. |
|
11. மனை புகல் கண்ட வாயிலவர் கூறல்
|
குராப்பயில் கூழை இவளின்மிக்(கு) அம்பலத் தான்குழையாம் அராப்பயில் நுண்ணிடை யார்அடங் கார்எவ ரேயினிப்பண்(டு) இராப்பகல் நின்றுணங்(கு) ஈர்ங்கடை யித்துணைப் போழ்திற்சென்று கராப்பயில் பூம்புன லூரன் புகும்இக் கடிமனைக்கே. |
362 |
|
கொளு கடனறிந்(து) ஊரன் கடிமனை புகுதர வாய்ந்த வாயி லவர்ஆய்ந்(து) உரைத்தது. |
|
12. முகமலர்ச்சி கூறல்
|
வந்தான் வயலணி ஊரன் எனச்சின வாள்மலர்க்கண் செந்தா மரைச்செவ்வி சென்றசிற்றம்பல வன்அருளான் முந்தா யினவியன்நோக்கெதிர் நோக்க முகமடுவின் பைந்தாள் குவளைகள் பூத்திருள் சூழ்ந்து பயின்றனவே. |
363 |
|
கொளு பூம்புன லூரன் புகமுகம் மலர்ந்த தேம்புனை கோதை திறம்பிறர் உரைத்தது. |
|
13. கால நிகழ்வு உரைத்தல்
|
வில்லிகைப் போதின் விரும்பா அரும்பா வியர்கள் அன்பில் செல்லிகைப் போதின் எரியுடை யோன்தில்லை அம்பலம்சூழ் மல்லிகைப் போதின்வெண் சங்கம்வண்(டு) ஊதவிண் தோய்பிறையோ(டு) எல்லிகைப் போதியல் வேல்வயல் ஊரற்(கு) எதிர் கொண்டதே. |
364 |
|
கொளு இகழ்வ(து) எவன்கொல் நிகழ்வதில் வாறெனச் செழுமலர்க் கோதை உழையர் உரைத்தது. |
|
14. எய்தல் எடுத்துரைத்தல்
|
புலவித் திரைபொரச் சீறடிப் பூங்கலம் சென்னி உய்ப்பக் கலவிக்கடலுள் கலிங்கஞ் சென்(று) எய்திக் கதிர்கொள்முத்தம் நிலவி நிறைமது ஆர்ந்(து)அம் பலத்துநின்றோன் அருள்போன்(று) உலவிய லாத்தனம் சென்றெய்தல் ஆயின ஊரனுக்கே. |
365 |
|
கொளு சீரியல் உலகில் திகழ்கரக் கூடி வார்புனல் ஊரன் மகிழ்வுற்றது. |
|
15. கலவி கருதிப் புலத்தல்
|
செவ்வாய் துடிப்பக்கருங்கண் பிறழச்சிற் றம்பலத்(து)எம் மொய்வார் சடையோன் அருளின் முயங்கி மயங்குகின்றாள் வெவ்வாய் உயிர்ப்பொடு விம்மிக் கலுழ்ந்து புலந்துநைந்தாள் இவ்வா(று) அருள்பிறர்க்(கு) ஆகு மென நினைந்து இன்னகையே. |
366 |
|
கொளு மன்னிய உலகில் துன்னிய அன்பொடு கலவி கருதிப் புலவி எய்தியது. |
|
16. குறிப்பறிந்து புலந்தமை கூறல்
|
மலரைப் பொறாஅடி மானும் தமியன்மன் னன்ஒருவன் பலரைப் பொறா(து)என்(று) இழிந்துநின் றாள்பள்ளி காமன்எய்த அலரைப் பொறா(து)அன்(று) அழல்விழித் தோன்அம்பலம் வணங்காக் கலரைப் பொறாச்சிறி யாள்என்னை கொல்லோ கருதியதே. |
367 |
|
கொளு குறப்பினிற் குறிப்பு நெறிப்பட நோக்கி மலர்நெடுங் கண்ணி புலவி யுற்றது. |
|
17. வாயிலவர் வாழ்த்தல்
|
வில்லைப் பொலிநுதல் வேற்பொலி கண்ணி மெலிவறிந்து வல்லைப் பொலிவொடு வந்தமை யான்நின்று வான்வழுத்தும் தில்லைப் பொலிசிவன் சிற்றம்பலம்சிந்தை செய்பவரின் மல்லைப் பொலிவய லூரன்மெய்யேதக்க வாய்மையனே. |
368 |
|
கொளு தலை மகனது தகவுடைமை நிலைதரு வாயில் நின்றோர் உரைத்தது. |
|
18. புனல் வரவுரைத்தல்
|
சூன்முதிர் துள்ளு நடைப்பெடைக்(கு) இல்துணைச் சேவல் செய்வான் தேன்முதிர் வேழத்தின் மென்பூக்குதர் செம்ம லூரன் திண்தோள் மான்முதிர் நோக்கின்நல் லார்மகிழத் தில்லை யான் அருளே போன்முதிர் பொய்கையில் பாய்ந்தது வாய்ந்த புதுப்புனலே. |
369 |
|
கொளு புனலா டுகஎனப் புனைந்து கொண்டு மனைபுகுந் தவனை வையம் உரைத்தது. |
|
19. தேர் வரவு கண்டு மகிழ்ந்து கூறல்
|
சேயே எனமன்னு தீம்புன லூரன்திண் தோள்இணைகள் தோயீர் புணர்தவம் தொன்மைசெய் தீர்சுடர் கின்றகோலம் தீயே எனமன்னு சிற்றம்பலவர்தில்லைந்நகர் வாய் வீயே எனஅடி யீர்நெடுந் தேர்வந்து மேவினதே. |
370 |
|
கொளு பயில்மணித் தேர்செலப் பரத்தையர் சேரிக் கயல் மணிக் கண்ணியர் கட்டுரைத்தது. |
|
20. புனல் விளையாட்டில் தம்முள் உரைத்தல்
|
அரமங் கையரென வந்து விழாப்புகும் அவ்வவர்வான் அரமங் கையரென வந்தணு கும்அவள் அன்(று)உகிரால் சிரம்அங்(கு) அயனைச் செற்றோன் தில்லைச் சிற்றம் பலம்வழுத்தாப் புரமங் கையரின்நை யாதுஐய காத்துநம் பொற்பரையே. |
371 |
|
கொளு தீம்புனல் வாயில் சேயிழை வருமெனச் காம்பன தோளியர் கலந்து கட்டுரைத்தது. |
|
21. தன்னை வியந்துரைத்தல்
|
கனலூர் கணைதுணை யூர்கெடச் செற்றசிற் றம்பலத்தெம் அனலூர் சடையோன் அருள்பெற் றவரின் அமரப்புல்லும் மினலூர் நகையவர் தம்பால் அருள்விலக் காவிடின்யான் புனலூ ரனைப் பிரி யும்புன லூர்கணப் பூங்கொடியே. |
372 |
|
கொளு அரத்தத் துவர்வாய்ப் பரத்தைத் தலைவி முனிவு தோன்ற நனிபு கன்றது. |
|
22. நகைத்துரைத்தல்
|
இறுமாப்(பு) ஒழியும்அன் றேதங்கை தோன்றின்என் எங்கையங்கைச் சிறுமான் தரித்தசிற் றம்பலத் தான்தில்லை யூரன்திண்தோள் பெறு மாத் தொடும்தன்ன பேரணுக் குப்பெற்ற பெற்றியனோ(டு) இறுமாப்(பு) ஒழிய இறுமாப்(பு) ஒழிந்த இணைமுலையே. |
373 |
|
கொளு வேந்தன் பிரிய ஏந்திழை மடந்தை பரத்தையை நோக்கி விரித்து ரைத்தது. |
|
23. நாணுதல் கண்டு மிகுத்துரைத்தல்
|
வேயாது செப்பின் அடைத்துத் தமிவைகும் வீயன்அன்ன தீயாடி சிற்றம் பலமனை யாள்தில்லை யூரனுக்கின்(று) ஏயாப் பழியென நாணியென் கண்ணிங்ங னேமறைத்தாள் யாயாம் இயல்பிவள் கற்புநற் பால இயல்புகளே. |
374 |
|
கொளு மன்னவன் பிரிய நன்மனைக் கிழத்தியை நாணுதல் கண்ட வாணுதல் உரைத்தது. |
|
24. பாணன் வரவுரைத்தல்
|
விறலியும் பாணனும் வேந்தற்குத் தில்லை இறைஅமைத்த திறலியல் யாழ்கொண்டு வந்துநின் றார்சென் றிராத்திசைபோம் பறலியல் வாவல் பகலுறை மாமரம் போலும்மன்னோ அறலியல் கூழைநல் லாய் தமியோமை யறிந்திலரே. |
375 |
|
கொளு இகல்வே லவன் அகல்(வு) அறியாப் பாணனைப் பூங்குழல் மாதர்க்குப் பாங்கி உரைத்தது. |
|
25. தோழி இயற்பழித்தல்
|
திக்கின் இலங்குதண் தோள்இறை தில்லைச்சிற் றம்பலத்துக் கொக்கின் இறக(து) அணிந்துநின் றாடிதென் கூடலன்ன அக்கின் நகையிவள் நைய அயல்வயின் நல்குதலால் தக்கின் றிருந்ததிலன் நின்றசெவ்வேல் எம் தனிவள்ளலே. |
376 |
|
கொளு தலைமகனைத் தகவிலன்எனச் சிலைநுதற் பாங்கி தீங்கு செப்பியது. |
|
26. உழையர் இயற்பழித்தல்
|
அன்புடை நெஞ்சத்து இவள்பே துற அம் பலத்தடியார் என்பிடை வந்(து)அமிழ்(து) ஊறநின்(று) ஆடி இருஞ்சுழியல் தன்பெடை நையத் தகவழிந்(து) அன்னம் சலஞ்சலத்தின் வன்பெடை மேல்துயி லும்வய லூரன் வரம்பிலனே. |
377 |
|
கொளு அரத்தவேல் அண்ணல் பரத்தையிற் பிரியக் குழைமுகத் தவளுக்(கு) உழையர் உரைத்தது. பாடபேதம் அரத்தவேல் அண்ணல் பரத்தையிற் பிரியக் திண்தேர் வீதியில் கண்டோர் உரைத்தது. |
|
27. இயற்பட மொழிதல்
|
அஞ்சார் புரஞ்செற்ற சிற்றம் பலவர்அந் தண்கயிலை மஞ்சார் புனத்தன்று மாந்தழை யேந்திவந் தார்அவரென் நெஞ்சார் விலக்கினும் நீங்கார் நனவு கனவும்உண்டேல் பஞ்சார் அமளிப் பிரிதலுண் டோஎம் பயோதரமே. |
378 |
|
கொளு வரிசிலை யுரன் பரிசு பழித்த உழையர் கேட்ப எழில்நகை உரைத்தது. |
|
28. நினைந்து வியந்துரைத்தல்
|
தெள்ளம் புனற்கங்கை தங்கும் சடையன்சிற் றம்பலத்தான் கள்ளம் புகுநெஞ்சர் காணா இறையுறை காழியன்னாள் உள்ளம் புகும்ஒரு காற்பிரி யாதுள்ளி உள்ளுதொறும் பள்ளம் புகும்புனல் போன்(று)அகத் தேவரும் பான்மையளே. |
379 |
|
கொளு மெல்லியற் பரத்தையை விரும்பி மேவினோன் அல்லியற் கோதையை அகனமர்ந்(து) உரைத்தது. |
|
29. வாயில் பெறாது மகன் திறம் நினைதல்
|
தேன்வண்(டு) உறைதரு கொன்றையன் சிற்றம்பலம் வழுத்தும் வான்வள் துறைதரு வாய்மையன் மன்னு குதலை யின்வா யான்வள் துறைதரு மால்அமு தன்னவன் வந்தணையான் நான்வண்(டு) உறைதரு கொங்கைஎவ் வாறுகொல் நண்ணுவதே. |
380 |
|
கொளு பொற்றொடி மாதர் நற்கடை குறுகி நீடிய வாயிலின் வாடினள் மொழிந்தது. |
|
30. வாயிற்கண் நின்று தோழிக்கு உரைத்தல்
|
கயல்வந்த கண்ணியர் கண்ணிணை யால்மிகு காதரத்தால் மயல்வந்த வாட்டம் அகற்றா விரதம்என் மாமதியின் அயல்வந்த ஆடர(வு) ஆடவைத் தோன்அம் பலம்நிலவு புயல்வந்த மாமதில் தில்லைநன் னாட்டுப் பொலிபவரே. |
381 |
|
கொளு பெருந்தகை வாயில் பெறாது நின்று அருந்தகைப் பாங்கிக்(கு) அறிய உரைத்தது. |
|
31. வாயில் வேண்டத் தோழி கூறல்
|
கூற்றா யினசின ஆளியெண் ணீர்கண்கள் கோள்இழித்தால் போல்தான் செறியிருள் பொக்கம்எண் ணீர்கன்(று) அகன்றபுனிற்(று) ஈற்றா வெனநீர் வருவது பண்(டு)இன்(று)எம் ஈசர்தில்லைத் தேற்றார் கொடிநெடுவீதியில் போதிர்அத் தேர்மிசையே. |
382 |
|
கொளு வைவேல் அண்ணல் வாயில் வேண்டப் பையரவு அல்குல் பாங்கி பகர்ந்தது. |
|
32. தோழி வாயில் வேண்டல்
|
வியந்தலை நீர்வையம் மெய்யே இறைஞ்சவிண் தோய்குடைக்கீழ் வயந்தலை கூர்ந்தொன்றும் வாய்திற வார்வந்த வாளரக்கன் புயந்தலை தீரப் புலியூர் அரன்இருக் கும்பொருப்பிற் கயந்தலை யானை கடிந்த விருந்தினர் கார்மயிலே. |
383 |
|
கொளு வாயில் பெறாது மன்னவன் நிற்ப ஆயிழை அவட்குத் தோழி சொல்லியது. |
|
33. மனையவர் மகிழ்தல்
|
தேவியங் கண்திகழ் மேனியன் சிற்றம் பலத்தெழுதும் ஓவியம் கண்டன்ன ஒண்ணுத லாள்தனக்(கு) ஒகையுய்ப்பான் மேவியம் கண்டனை யோவந் தனன்என வெய்துயிர்த்துக் காவியம் கண்கழு நீர்ச்செவ்வி வெளவுதல் கற்றனவே. |
384 |
|
கொளு கன்னி மானோக்கி கனன்று நோக்க மன்னிய மனையவர் மகிழ்ந்து ரைத்தது. |
|
34. வாயின் மறுத்துரைத்தல்
|
உடைமணி கட்டிச் சிறுதேர் உருட்டி உலாத்தரும்இந் நடைமணி யைத்தந்த பின்னர்முன் நான்முகன் மால்அறியா விடைமணி கண்டர்வண் தில்லைமென் தோகையன் னார்கண்முன்நம் கடைமணி வாள்நகை யாய்இன்று கண்டனர் காதலரே. |
385 |
|
கொளு மடவரல் தோழி வாயில் வேண்ட அடல்வே லவனார் அருளு ரைத்தது. |
|
35. பாணனொடு வெகுளுதல்
|
மைகொண்ட கண்டர் வயல்கொண்ட தில்லைமல்(கு) ஊரர்நின்வாய் மெய்கொண்ட அன்பினர் என்பதென் விள்ளா அருள்பெரியர் வைகொண்ட ஊசிகொல் சேரியில் விற்றெம்இல் வண்ணவண்ணப் பொய்கொண்டு நிற்கலுற் றோபுலை ஆத்தின்னி போந்ததுவே. |
386 |
|
கொளு மன்னியாழ்ப் பாணன் வாயில் வேண்ட மின்னிடை மடந்தை வெகுண்டு ரைத்தது. |
|
36. பாணன் புலந்துரைத்தல்
|
கொல்லாண் டிலங்கு மழுப்படை யோன்குளிர் தில்லையன்னாய் வில்லாண் டிலங்கு புருவம் நெரியச்செல் வாய்துடிப்பக் கல்லாண்(டு) எடேல்கருங் கண்சிவப் பாற்று கறுப்பதன்று பல்லாண்(டு) அடியேன் அடிவலம் கொள்வன் பணிமொழியே. |
387 |
|
கொளு கருமமலர்க் கண்ணி கனன்றுகட் டுரைப்பப் புரியாழ்ப் பாணன் புறப்பட்டது. |
|
37. விருந்தொடு செல்லத் துணிந்தமை கூறல்
|
மத்தக் கரியுரி யோன்தில்லை யூரன் வரவெனலும் தத்தைக் கிளவி முகத்தா மரைத்தழல் வேல்மிளிர்ந்து முத்தம் பயக்கும் கழுநீர் விருந்தொடென் னாதமுன்னம் இந்தக் கருங்குவ ளைச் செவ்வி யோடிக் கெழுமினவே. |
388 |
|
கொளு பல்வளை பரிசுகண்டு இல்லோர் இயம்பியது. |
|
38. ஊடல் தணிவித்தல்
|
கவலங்கொள் பேய்த்தொகை பாய்தரக் காட்டிடை ஆட்டுவந்த தவலங்கிலாச்சிவன் தில்லையன் னாய்தழு விம்முழுவிச் கவலங் கிருந்தநம் தோன்றல் துணையெனத் தோன்றுதலால் அவலங் களைந்து பணிசெயற் பாலை அரசனுக்கே. |
389 |
|
கொளு தோன்றலைத் துணையடு தோழி கண்டு வான்தகை மடந்தையை வருத்தம் தணித்தது. |
|
39. அணைந்த வழி யூடல்
|
சேல்தான் திகழ்வயல் சிற்றம் பலவர்தில் லைநகர்வாய் வேல்தான் திகழ்கண் இளையார் வெகுள்வர்மெய்ப் பாலன்செய்த பால்தான் திகழும் பரிசினம் மேவும் படி(று)உவவேம் கால்தான் தொடல்தொட ரேல்விடு தீண்டல் எம் கைத்தலமே. |
390 |
|
கொளு தெளிபுனல் ஊரன் சென்றணைந் தவழி ஒளிமதி நுதலி ஊடி உரைத்தது. |
|
40. புனலாட்டுவித்தமை கூறிப் புலத்தல்
|
செந்தார் நறுங்கொன்றைச் சிற்றம் பலவர்தில் லைநகரோர் பந்தார் விரலியைப் பாய்புன லாட்டிமன் பாவி எற்கு வந்தார் பரிசும் அன் றாய்நிற்கும் ஆறென் வளமனையில் கொந்தார் தடந்தோள் விடங்கால் அயிற்படைக் கொற்றவரே. |
391 |
|
கொளு ஆங்கதனுக்(கு) அமுக்கம் எய்தி வீங்கு மென்முலை விட்டுரைத்தது. |
|
41. கலவி கருதிப் புலத்தல்
|
மின்துன் னியசெஞ் சடைவெண் மதியன் விதியுடையோர் சென்றுன் னிய கழற் சிற்றம் பலவன்தென்னம் பொதியில் நன்றும் சிறியவர் இல்எம(து) இல்லம்நல் லூரமன்னோ இன்றுன் திருவருள் இத்துணை சாலுமன் எங்களுக்கே. |
392 |
|
கொளு கலைவளர் அல்குல் தலைமகன் தன்னொடு கலவி கருதிப் புலவி புகன்றது. |
|
42. மிகுத்துரைத்து ஊடல்
|
செழுமிய மாளிகைச் சிற்றம் பலவர்சென்(று) அன்பர்சிந்தைக் கழுமிய கூத்தர் கடிபொழில் ஏழினும் வாழியரோ விழுமிய நாட்டு விழுமிய நல்லூர் விழுக்குடியீர் வழுமிய அல்லகொல் லோஇன்ன வாறு விரும்புவதே. |
393 |
|
கொளு நாடும் ஊரும் இல்லும் சுட்டி ஆடற் பூங்கொடி ஊடி உரைத்தது. |
|
43. ஊடல் நீட வாடி உரைத்தல்
|
திருந்தேன் உயநின்ற சிற்றம் பலவர்தென் னம்பொதியில் இருந்தேன் உயவந்(து) இணைமலர்க் கண்ணின்இன் நோக்கருளிப் பெருந்தேன் எனநெஞ் சுகப்பிடித்(து) ஆண்டநம் பெண்ணமிழ்தம் வருந்தேல் அதுவன்(று) இதுவோ வருவதோர் வஞ்சனையே. |
394 |
|
கொளு வாடா ஊடல் நீடா வாடியது. |
|
44. துனியழிந்து உரைத்தல்
|
இயல்மன்னும் அன்புதந் தார்க்(கு)என் நிலைஇமை யோர்இறைஞ்சும் செயல்மன்னும் சீர்க்கழல் சிற்றம் பலவர்தென் னம்பொதியில் புயல்மன்னு குன்றில் பொருவேல் துணையாப்பொம் மென்இருள்வாய் அயல்மன்னும் யானை துரந்(து)அரி தேரும் அதரகத்தே. |
395 |
|
கொளு தகுதியின் ஊரன் மிகுபதம் நோக்கிப் பனிமலர்க்கோதை துனிய ழிந்தது. |
|
45. புதல்வன்மேல் வைத்துப் புலவிதீர்தல்
|
கதிர்த்த நகைமன்னும் சிற்றவ்வை மார்களைக் கண்பிழைப்பித்(து) எதிர்த்(து)எங்கு நின்(று)எப் பரிசளித் தான்இமை யோர்இறைஞ்சும் மதுத்தங் கியகொன்றை வார்சடை ஈசர்வண் தில்லைநல்லார் பொதுத்தம்ப லங்கொணர்ந் தோபுதல்வர் எம்மைப் பூசிப்பதே. |
396 |
|
கொளு புதல்வனது திறம்புகன்று மதரரிக் கண்ணி வாட்டந் தவிர்ந்தது. |
|
46. கலவி இடத்து ஊடல்
|
சிலைமலி வாணுதல் எங்கைய(து) ஆகம் எனச் செழும்பூண் மலைமலி மார்பின் உதைப்பத்தந் தான்தலை மன்னர்தில்லை உலைமலி வேற்படை ஊரனின் கள்வர்இல் என்ன உன்னிக் கலைமலி காரிகை கண்முத்த மாலை கலுழ்ந்தனவே. |
397 |
|
கொளு சீறடிக்(கு) உடைந்த நாறிணர் தாரவன் தன்மை கண்டு பின்னும் தளர்ந்தது. |
|
47. முன்னிகழ்வு உரைத்து ஊடல் தீர்தல்
|
ஆறூர் சடைமுடி அம்பலத்(து) அண்டர்அண்டம்பெறினும் மாறூர் மழலிடை யாய்கண் டிலம்வண் கதிர்வெதுப்பு நீறூர் கொடிநெறி சென்றிச் செறிமென் முலைநெருங்கச் சீறூர் மரையத ளில்தங்கு கங்குற் சிறுதுயிலே. |
398 |
|
கொளு முன்னி கழ்ந்தது நன்னுதற்(கு) உரைத்து மன்னு புனலூரன் மகிழ்வுற்றது. |
|
48. பரத்தையைக் கண்டமை கூறிப் புலத்தல்
|
ஐயுர வாய்நம் அகன்கடைக் கண்டுவண் தேர் உருட்டும் மையுறு வாட்கண் மழவைத் தழுவமற்(று) உன்மகனே மெய்யுற வாம்இதுன் இல்லே வருகென வெள்கிச்சென்றாள் கையுறு மான்மறி யோன்புலி யூரன்ன காரிகையே. |
399 |
|
கொளு பரத்தையைக் கண்ட பவளவாய் மாதர் அரத்த நெடுவேல் அண்ணற்(கு) உரைத்தது. |
|
49. ஊதியம் எடுத்துரைத்து ஊடல் தீர்த்தல்
|
காரணி கற்பகம் கற்றவர் நற்றுணை பாணர்ஒக்கல் சீரணி சிந்தா மணியணி தில்லைச் சிவனடிக்குத் தாரணி கொன்றையன் தக்கோர்தம் சங்க நிதிவிதிசேர் ஊருணி உற்றவர்க்(கு) ஊரன்மற்(று) யாவர்க்கும் ஊதியமே. |
400 |
|
கொளு இரும்பரிசில் ஏற்றவர்க்(கு) அருளி விரும்பினர் மகிழ மேவுதல் உரைத்தது. |
|
திருச்சிற்றம்பலக்கோவையார் முற்றுப் பெற்றது.
திருச்சிற்றம்பலம்
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
இருபத்தைந்தாம் அதிகாரம் - எட்டாம் திருமுறை - திருக்கோவையார் - Panniru Thirumurai - பன்னிரு திருமுறை - Shaiva Literature's - சைவ இலக்கியங்கள் - உரைத்தது, சிற்றம், வாயில், உரைத்தல், பரத்தையிற், ரைத்தது, உழையர், கருதிப், வாயிலவர், புலத்தல், பாங்கி, இறுமாப், பெறாது, அண்ணல், இல்லோர், கொன்றையன், தில்லை, யோன்தில்லை