இளமை பாரார் வளநசைஇச் சென்றோர் இவணும் வாரார் எவண ரோவெனப் பெயல்புறந் தந்த பூங்கொடி முல்லைத் தொகுமுகை இலங்கெயி றாக நகுமே தோழி நறுந்தண் காரே.	5
- ஒக்கூர் மாசாத்தியார்.

தோழி! இளமையது அருமையைப் பாராராகி பொருளை விரும்பி என்னைப் பிரிந்து சென்ற தலைவர் இவ்விடத்தும் இன்னும் மீண்டு வந்திலர்; எவ்விடத்தில் உள்ளாரோ? என்று யாம் எண்ணியிருப்ப நறிய தண்ணிய கார் காலம் மழையாற் பாதுகாக்கப்பட்ட பூவையுடைய முல்லைக் கொடியினது தொக்க முகைகளை விளங்குகின்ற தன்பற்களாகக் கொண்டு நம்மைப் பார்த்துச் சிரிக்கும்.

முடிபு: தோழி, சென்றார் எவணரோ என, கார் நகும்.    

கருத்து: கார்காலம் வந்துவிட்டது; தலைவர் வந்திலர்.