தர்மாரண்யம் என்ற காட்டுப் பகுதி மிகச் சிறந்த இடமாகும். நிறைந்த மரங்களும், பல நிறமுடைய பூக்களும் அங்கு நிறைந்துள்ளன. அந்தக் காட்டின் இருண்ட பகுதியில் எமன் கடுந்தவம் செய்து கொண்டிருந்தான். காலம் செல்லச் செல்ல அவன் உடம்பு அசைவே இல்லாமல் மரம் போல் ஆகிவிட்டது. அதன் காரணமாக அவன் உடம்பில் கரையான்கள் புற்று வைத்துவிட்டன. உடம்பில் பல இடங்களில் எலும்பே வெளியே தெரியத் தொடங்கியது. இந்தக் கடுந் தவத்தைக் கண்ட இந்திரன் மிகவும் பயந்து விட்டான். எமன் இந்திரப் பதவியை அடைய வேண்டித்தான் இவ்வளவு கடுந்தவம் செய்கிறான் என்ற முடிவிற்கு வந்து விட்டான். அவன் தவம் முடிந்தால் எங்கே தன்னுடைய பதவிக்கு ஆபத்து வந்துவிடுமோ என்று எண்ணிய இந்திரன் ஒரு சூழ்ச்சி செய்தான். இந்திர சபையில் நடனமாடும் அப்சரஸ்களில் வர்த்தனி என்ற பெண்ணை அழைத்து “நீ போய் நாட்டியமாடி எப்படியாவது எமனுடைய தவத்தைக் கலைத்துவிடு” என்று கட்டளையிட்டான். அந்த அப்சரஸ் மனிதப் பெண் வடிவு தாங்கி எமனுக்கு எதிரே வந்து குழல் வாசித்துக் கொண்டு நடனமாடினாள். தவம் கலைந்த எமன் அவளைப் பார்த்து "நீ யார்? எங்கிருந்து வருகிறாய்? ஏன் இந்தக் காட்டில் நடனம் ஆடுகிறாய்?” என்று கேட்டான். அந்தப் பெண் வஞ்சகம் இல்லாமல் நடந்தவற்றைக் கூறினாள். அதைக் கேட்ட எமன் அவள் உண்மை பேசியதால் “வேண்டிய வரத்தைக் கேள் தருகிறேன்” என்றான். அப்பெண், "இந்திரனுடைய சபையில் எனக்கு ஒரு நிலையான இடம் வேண்டும்” என்று கேட்டாள். எமன் அந்த வரத்தைக் கொடுத்து விட்டு, “உன்னுடைய இசை மிக நன்றாக இருந்தது. அதை நான் ரசித்தேன். அதற்காக இன்னொரு வரம் கேள்" என்றான். "இந்தப் பகுதிக்கு என்னுடைய பெயர் வழங்க வேண்டும்” என்று அவள் கேட்க, எமனும் அதை ஏற்றுக் கொண்டான். அன்றையிலிருந்து அந்தப் பகுதி வர்த்தமனா என்று பெயர் பெற்றது. எமன் தவம் செய்த இடத்தில் பிதிர்க்கடன் செய்வது மிக உயர்ந்தது.

வர்த்தமனி தேவலோகம் சென்ற பிறகு எமன் மீண்டும் தவத்தில் ஈடுபட்டான். இந்திரன் பயந்தான். அவன் மட்டும் அல்லாமல் தேவர்கள், யட்சர்கள், கந்தர்வர்கள் ஆகிய அனைவரும் எமனுடைய தவத்தைக் கண்டு பயந்து சிவனிடம் சென்று முறையிட்டனர். சிவன், எமனுக்கு எதிரே தோன்றி, "உனக்கு என்ன வரம் வேண்டும்” என்று கேட்டார். எமன், "இந்த இடத்திற்கு என் பெயர் வழங்க வேண்டும்” என்று கேட்டுக் கொண்டான். சிவன் அதை ஏற்றுக் கொண்டதால் அந்தப் பகுதி தர்மாரண்யம்' என்று பெயர் பெற்றது. தருமன் என்பது எமனுக்கு மற்றொரு பெயர். இந்த தர்மாரண்யப் பகுதியில் சிவன் லிங்கத்தை நிறுவினார். அந்த லிங்கத்திற்கு விஸ்வேஸ்வரா என்பது பெயர். அங்கு எமன் ஒரு குளத்தைத் தோண்டி அதற்கு தர்மவாபி என்று பெயரிட்டான்.

இதன் பிறகு சிவன் ஸ்கந்தனிடம் தர்மாரண்யம் பற்றிச் சொல்லி விஷ்ணுவுக்கு அதில் உள்ள ஈடுபாட்டைப் பற்றி விளக்கினார்.

விஷ்ணு தலை இழந்த கதை

வேதவியாசர் யுதிஷ்டிரனுக்கு மற்றொரு கதையும் சொன்னார். ஒருமுறை தேவர்கள் ஒரு பெரிய யாகத்தைச் செய்ய விரும்பினார்கள். விஷ்ணுவை அந்த யாகத்திற்கு அழைக்க வேண்டும் என்று எண்ணிய தேவர்கள் மேல் உலகம், கீழ் உலகம் ஆகிய எல்லா இடங்களிலும் தேடினார்கள். கடைசியாகத் தன்னுடைய வில்லை வளைத்துக் குறிபார்க்கும் நிலையில் விஷ்ணு தவம் செய்து கொண்டிருந்தார். அவரை எப்படியாவது எழுப்ப வேண்டும் என்று நினைத்தனர். வளைத்து நாண் ஏற்றியிருந்த வில்லில் உள்ள நாண் கயிற்றை அறுத்தால் வில் போடும் சத்தத்தில் விஷ்ணு எழுந்துவிடுவார் என்று நினைத்துக் கயிற்றைத் தின்னக்கூடிய ஒரு பூச்சியை விஷ்ணு வைத்திருந்த வில்லினுடைய நாணில் விட்டனர். அந்தப் பூச்சி அந்த நாணைத் தின்றவுடன் வளைந்திருந்த வில் விடுபட்டது. தேவர்கள் எதிர்பார்த்தபடி நடக்கவில்லை. அவர் முகத்திற்குக் கீழே வில் இருந்ததால் அது விடுபட்டதும் அவருடைய தலையை வெட்டி விட்டது. வெட்டப்பட்ட தலை சுவர்க்கத்தை நோக்கிச் சென்றது.