கலைக் களஞ்சியம்
கம்ப இராமாயணம் - 12. தானை காண் படலம்
சேனைத் தலைவர் தம் பெருஞ் சேனையுடன் வந்து சேர்தல்
|
அன்று அவண் இறுத்தனர்; அலரி கீழ்ட்டிசைப் பொன் திணி நெடு வரை பொலிவுறாதமுன், வன் திறல் தூதுவர் கொணர, வானரக் குன்று உறழ் நெடும் படை அடைதல் கூறுவாம்; | 1 |
|
ஆனை ஆயிரம் ஆயிரத்து எறுழ் வலி அமைந்த வானராதிபர் ஆயிரர் உடன் வர, வகுத்த கூனல் மாக் குரங்கு ஐ - இரண்டு ஆயிர கோடித் தானையோடும், - அச் சதவலி என்பவன் - சார்ந்தான். | 2 |
|
ஊன்றி மேருவை எடுக்குறும் மிடுக்கினுக்கு உரிய தேன் தெரிந்து உண்டு தெளிவுறு வானரச் சேனை, ஆன்ற பத்து நூறு ஆயிர கோடியோடு அமையத் தோன்றினான், வந்து - சுசேடணன் எனும் பெயர்த் தோன்றல். | 3 |
|
ஈறு இல் வேலையை இமைப்புறும் அளவினில் கலக்கிச் சேறு காண்குறும் திறல் கெழு வானரச் சேனை ஆறு - எண் ஆயிர கோடி அது உடன் வர, - அமிழ்தம் மாறு இலா மொழி உருமையைப் பயந்தவன் - வந்தான். | 4 |
|
ஐம்பது ஆய நூறாயிர கோடி எண் அமைந்த, மொய்ம்பு மால் வரை புரை நெடு வானரம் மொய்ப்ப, - இம்பர் ஞாலத்தும் வானத்தும் எழுதிய சீர்த்தி நம்பனைத் தந்த கேசரி - கடல் என நடந்தான். | 5 |
|
மண் கொள் வாள் எயிற்று ஏனத்தின் வலியின, வயிரத் திண் கொள் மால் வரை மயிர்ப் புறத்தன எனத் திரண்ட கண் கொள் ஆயிர கோடியின் இரட்டியின் கணித்த எண்கின் ஈட்டம் கொண்டு, - எறுழ் வலித் தூமிரன் - இறுத்தான் | 6 |
|
முனியும் ஆம் எனின் அருக்கனை முரண் அற முருக்கும், தனிமை தாங்கிய உலகையும் சலம் வரின் குமைக்கும், இனிய மாக் குரங்கு ஈர் - இரண்டு ஆயிர கோடி அனிகம் முன் வர, -ஆன் பெயர்க் கண்ணன் - வந்து அடைந்தான் | 7 |
|
தனி வரும் தடங் கிரி எனப் பெரியவன், சலத்தால் நினையும் நெஞ்சு இற உரும் என உறுக்குறும் நிலையன், பனசன் என்பவன் - பன்னிரண்டு ஆயிர கோடிப் புனித வெஞ் சின வானரப் படை கொடு - புகுந்தான். | 8 |
|
இடியும், மாக் கடல் முழக்கமும் வெருக் கொள இசைக்கும் முடிவு இல் பேர் உறுக்கு உடையன, விசையன, முரண், கொடிய கூற்றையும் ஒப்பன, பதிற்றைந்து கோடி நெடிய வானரப் படை கொண்டு புகுந்தனன் - நீலன். | 9 |
|
மா கரத்தன, உரத்தன, வலியன, நிலைய, வேகரத்து, வெங் கண் உமிழ் வெயிலன, மலையின் ஆகரத்தினும் பெரியன, ஆறு - ஐந்து கோடி சாகரத்தொடும் - தரீமுகன் என்பவன் - சார்ந்தான். | 10 |
|
இளைத்து வேறு ஒரு மா நிலம் வேண்டும் என்று இரங்க, முளைத்த முப்பதினாயிர கோடியின் முற்றும், விளைத்த வெஞ் சினத்து, அரி இனம் வெருவுற விரிந்த அளக்கரோடும், -அக் கயன் என்பவனும்-வந்து அடைந்தான். | 11 |
|
ஆயிரத்து அறுநூறு கோடியின் கடை அமைந்த பாயிரப் பெரும் படை கொண்டு, பரவையின் திரையின் தாய், உருத்து உடனே வர - தட நெடு வரையை ஏய் உருப் புயச் சாம்பன் என்பவனும்,-வந்து இறுத்தான். | 12 |
|
வகுத்த தாமரை மலர் அயன், நிசிசரர் வாழ்நாள் உகுத்த தீவினை பொருவரும் பெரு வலி உடையான், பகுத்த பத்து நூறாயிரப் பத்தினின் இரட்டி தொகுத்த கோடி வெம் படை கொண்டு,-துன்முகன்-தொடர்ந்தான் | 13 |
|
இயைந்த பத்து நூறாயிரப் பத்து எனும் கோடி உயர்ந்த வெஞ் சின வானரப் படையொடும், ஒருங்கே,- சயம் தனக்கு ஒரு வடிவு எனத் திறல் கொடு தழைத்த மயிந்தன் - மல் கசகோமுகன் தன்னொடும், வந்தான். | 14 |
|
கோடி கோடி நூறாயிரம் எண் எனக் குவிந்த நீடு வெஞ் சினத்து அரி இனம் இரு புடை நெருங்க, மூடும், உம்பரும், இம்பரும், பூழியில் மூழ்க,- தோடு இவர்ந்த தார்க் கிரி புரை துமிந்தனும்-தொடர்ந்தான். | 15 |
|
கறங்கு போல்வன, காற்றினும் கூற்றினும் கடிய, பிறங்கு தெண் திரைக் கடல் புடைபெயர்ந்தெனப் பெயர்வ, மறம் கொள் வானரம் ஒன்பது கோடி எண் வகுத்த, திறம்கொள், வெஞ் சினப் படைகொடு,-குமுதனும்-சேர்ந்தான். | 16 |
|
ஏழின் ஏழு நூறாயிர கோடி என்று இசைந்த பாழி நல் நெடுந் தோள் கிளர் படை கொண்டு, பரவை ஊழி பேரினும் உலைவில, உலகினில் உயர்ந்த பூழி விண் புக,-பதுமுகன் என்பவன்-புகுந்தான். | 17 |
|
ஏழும் ஏழும் என்று உரைக்கின்ற உலகங்கள் எவையும் தாழும் காலத்தும், தாழ்வு இலாத் தட வரைக் குலங்கள் சூழும் தோற்றத்த, வலி கொள் தொள்ளாயிரகோடிப் பாழி வெம் புயத்து அரியொடும்,-இடபனும்-படர்ந்தான். | 18 |
|
தீர்க்கபாதனும், வினதனும், சரபனும், - திரைக்கும் மால் கருங் கடற்கு உயர்ந்துள மைம் முகத்து அனிகம் ஆர்க்கும் எண்ண அருங் கோடி கொண்டு, அண்டமும் புறமும், போர்க்கும் பூழியில் மறைதர, - முறையினின் புகுந்தார். | 19 |
|
கை நஞ்சு ஆயுதம் உடைய அக் கடவுளைக் கண்டும் மெய் அஞ்சாதவன், மாதிரம் சிறிது என விரிந்த வையம் சாய்வரத் திரிதரு வானரச் சேனை ஐ - அஞ்சு ஆயிர கோடி கொண்டு, அனுமன் வந்து அடைந்தான் | 20 |
|
நொய்தின் கூடிய சேனை, நூறாயிரகோடி எய்த, தேவரும், 'என்கொலோ முடிவு?' என்பது எண்ண, மையல் சிந்தையால் அந்தகன் மறுக்குற்று மயங்க,- தெய்வத் தச்சன் மெய்த் திரு நெடுங் காதலன்-சேர்ந்தான். | 21 |
|
கும்பனும், குலச் சங்கனும், முதலினர், குரங்கின் தம் பெரும் படைத்தலைவர்கள் தர வந்த தானை, இம்பர் நின்றவர்க்கு எண்ண அரிது, இராகவன் ஆவத்து அம்பு எனும் துணைக்கு உரிய; மற்று உரைப்பு அரிது அளவே. | 22 |
வானர சேனைகளின் ஆற்றலும், சிறப்பும்
|
தோயின், ஆழி ஓர் ஏழும் நீர் சுவறி வெண் துகள் ஆம்; சாயின், அண்டமும் மேருவும் ஒருங்குடன் சாயும்; ஏயின், மண்டலம் எள் இட இடம் இன்றி இரியும்; காயின், வெங் கனல்-கடவுளும் இரவியும் கரியும். | 23 |
|
எண்ணின், நான்முகர் எழுபதினாயிரர்க்கு இயலா; உண்ணின், அண்டங்கள் ஓர் பிடி உண்ணவும் உதவா; கண்ணின் நோக்குறின், கண்ணுதலானுக்கும் கதுவா, - மண்ணின்மேல் வந்த வானர சேனையின் வரம்பே! | 24 |
|
ஒடிக்குமேல், வட மேருவை வேரொடும் ஒடிக்கும்; இடிக்குமேல், நெடு வானக முகட்டையும் இடிக்கும்; பிடிக்குமேல், பெருங் காற்றையும் கூற்றையும் பிடிக்கும்; குடிக்குமேல், கடல் ஏழையும் குடங்கையின் குடிக்கும். | 25 |
|
ஆறு பத்து எழு கோடியாம், வானரர்க்கு அதிபர், கூறு திக்கினுக்கு அப்புறம் குப்புறற்கு உரியார், மாறு இல் கொற்றவன் நினைத்தன முடிக்குறும் வலியர், - ஊறும் இப் பெருஞ் சேனை கொண்டு-எளிதின் வந்துற்றார். | 26 |
வானரத் தலைவர்கள் வந்து சுக்கிரீவனை வணங்குதல்
|
ஏழு மாக் கடல் பரப்பினும் பரப்பு என இசைப்பச் சூழும் வானரப் படையொடு, அத் தலைவரும் துவன்றி, 'ஆழி மாப் பரித் தேரவன் காதலன் அடிகள் வாழி! வாழி!' என்று உரைத்து, அலர் தூவினர், வணங்கி. | 27 |
இராமனை சேனையைக் காணுமாறு சுக்கிரீவன் வேண்டுதல்
|
அனையது ஆகிய சேனை வந்து இறுத்தலும், அருக்கன் தனையன், நொய்தினின் தயரதன் புதல்வனைச் சார்ந்தான்; 'நினையும் முன்னம் வந்து அடைந்தது, நின் பெருஞ் சேனை; வினையின் கூற்றுவ, கண்டருள், நீ' என விளம்ப, | 28 |
சேனை காண இராமன் ஓர் மலைச்சிகரத்தில் ஏறுதல்
|
ஐயனும் உவந்து, அகம் என முகம் மலர்ந்தருளி, தையலாள் வரக் கண்டனன் ஆம் எனத் தளிர்ப்பான், எய்தினான், அங்கு ஓர் நெடு வரைச் சிகரத்தின் இருக்கை; வெய்யவன் மகன், பெயர்த்தும், அச் சேனையின் மீண்டான். | 29 |
சேனையை ஒழுங்காகச் செல்ல உத்தரவிட்டு, சேனைத் தலைவர்களுடன் சுக்கிரீவன் இராமனை அடைதல்
|
அஞ்சொடு ஐ-இரண்டு யோசனை அகலத்தது ஆகி, செஞ்செவே வட திசைநின்று தென் திசைச் செல்ல, எஞ்சல் இல் பெருஞ் சேனையை, 'எழுக' என ஏவி, வெஞ் சினப் படை வீரரை உடன் கொண்டு மீண்டான். | 30 |
சுக்கிரீவன் வந்த படைகளை இராமனுக்கு வரன்முறை காட்டுதல்
|
மீண்டு, இராமனை அடைந்து, 'இகல் வீரருள் வீர! காண்டி, நீ' என, வரன்முறை தெரிவுறக் காட்டி, ஆண்டு இருந்தனன்; ஆர்த்து உருத்து எழுந்ததையன்றே, ஈண்டு சேனை, பால் எறி கடல் நெறி படர்ந்தென்ன. | 31 |
வானரப் படையின் பெருக்கம்
|
எட்டுத் திக்கையும், இரு நிலப் பரப்பையும், இமையோர் வட்ட விண்ணையும், மறி கடல் அனைத்தையும், மறையத் தொட்டு மேல் எழுந்து ஓங்கிய தூளியின் பூழி, அட்டிச் செம்மிய நிறை குடம் ஒத்தது, இவ் அண்டம். | 32 |
|
அத்தி ஒப்பு எனின், அன்னவை உணர்ந்தவர் உளரால்; வித்தகர்க்கு இனி உரைக்கலாம் உவமை வேறு யாதோ? பத்து இரட்டி நன் பகல் இரவு ஒருவலர் பார்ப்பார், எத் திறத்தினும் நடுவு கண்டிலர், முடிவு எவனோ? | 33 |
படையைப் பெருக்கம் குறித்து இராம இலக்குவர் உரையாடல்
|
விண்ணின், தீம்புனல் உலகத்தின், நாகரின், வெற்றி எண்ணின், தன் அலது ஒப்பு இலன் என நின்ற இராமன், கண்ணின், சிந்தையின், கல்வியின், ஞானத்தின், கருதி, அண்ணல்-தம்பியை நோக்கினன், உரைசெய்வதானான்: | 34 |
|
'அடல் கொண்டு ஓங்கிய சேனைக்கு, நாமும் நம் அறிவால் உடல் கண்டோ ம்; இனி முடிவு உள காணுமாறு உளதோ? - மடல் கொண்டு ஓங்கிய அலங்கலாய்! - மண்ணிடை மாக்கள், "கடல் கண்டோ ம்" என்பர்; யாவரே முடிவு உறக் கண்டார்? | 35 |
|
'ஈசன் மேனியை, ஈர் - ஐந்து திசைகளை, ஈண்டு இவ் ஆசு இல் சேனையை, ஐம் பெரும் பூதத்தை, அறிவை, பேசும் பேச்சினை, சமயங்கள் பிணக்குறும் பிணக்கை, - வாச மாலையாய்! - யாவரே முடிவு எண்ண வல்லார்? | 36 |
|
'இன்ன சேனையை, முடிவுற இருந்து இவண் நோக்கி, பின்னை காரியம் புரிதுமேல், நாள் பல பெயரும்; உன்னி, செய்கைமேல் ஒருப்படல் உறுவதே உறுதி' என்ன - வீரனைக் கைதொழுது, இளையவன் இயம்பும்: | 37 |
|
'யாவது எவ் உலகத்தினின், இங்கு, இவர்க்கு இயற்றல் - ஆவது ஆகுவது; அரியது ஒன்று உளது எனல் ஆமே? - தேவ! - தேவியைத் தேடுவது என்பது சிறிதால்; பாவம் தோற்றது, தருமமே வென்றது, இப் படையால். | 38 |
|
'தரங்க நீர் எழு தாமரை நான்முகன் தந்த வரம் கொள் பேர் உலகத்தினில், மற்றை மன்னுயிர்கள், உரம் கொள் மால் வரை உயிர் படைத்து எழுந்தன ஒக்கும் குரங்கின் மாப் படைக்கு, உறையிடப் படைத்தனன் கொல்லாம்? | 39 |
|
'ஈண்டு, தாழ்க்கின்றது என், இனி - எண் திசை மருங்கும், தேண்டுவார்களை வல்லையில் செலுத்துவது அல்லால்? நீண்ட நூல்வலாய்!' என்றனன், இளையவன்; நெடியோன், பூண்ட தேரவன் காதலற்கு, ஒரு மொழி புகலும்: | 40 |
மிகைப் பாடல்கள்
|
அன்று அவண் வானரச் சேனை யாவையும், வென்றி கொள் தலைவரும், எண்கின் வீரரும், குன்றுகள் ஒரு வழிக் கூடினாலென, வன் திறல் இராமனை வாழ்த்தி, வந்தவே. | 1-1 |
|
இன்னது ஆகிய திறத்து அவர் இருக்க, முன் போகச் சொன்ன ஆயிர கோடியில் தூதர்தம் திறத்தால், பன்ன ஆறு - இரு வெள்ளம் ஆம் கவிப் படை பயில,- பொன்னின் வார் கழல் இடபன் - அக் கிட்கிந்தை புகுந்தான். | 1-2 |
|
'தாமரைப் பெருந் தவிசு உறை சதுமுகக் கடவுள் ஓம அங்கியில் உதித்தன, உலப்பு இல கோடி ஆம்' எனப் புகல் வானரத் தானை அங்கு அணித்தா,- மா வயப் புயத்து எறுழ் வலி மயிந்தன்-வந்து அடைந்தான். | 1-3 |
|
கங்கைசூடிதன் கருணை பெற்றுடைய முன் வாலி பொங்கும் ஆணையின் எண் திசைப் பொருப்பினும் பொலியத் தங்கி வாழ் கலித் தானை அங்கு ஆறு-ஐந்து கோடி வங்க வேலையின் பரந்திட,-வசந்தன்-வந்து அடைந்தான். | 1-4 |
|
வட்ட விண்ணையும் மண்ணையும் எடுக்குறும் வலிய, நெட்டு அராவினைச் சினத்தொடு பிடுங்குவ நிமிர்வ, அட்ட திக்கையும் மறைப்பன, ஆயிரம் கோடி துட்ட எண்கு வெம் படையொடு தூமிரன் வந்தான். | 19-1 |
|
ஓங்கு மேருவை வேருடன் பறித்து, ஒரு கையால் வாங்கும் எண் அருங் கோடி மேல் மந்தியின் சேனை பாங்கு சூழ்தர, பரவை அது ஆம் எனப் படியில் ஆங்கு உயர்ந்திடு கபாடனும் அக் கணத்து உற்றான். | 19-2 |
|
வீரை ஏழையும் கலக்குறு மிடுக்கினர், விரிந்த பாரை வேரொடும் பறித்திட வேண்டினும் பறிப்பர், ஈர்-ஐஞ்ஞூற்று எழு கோடி வானரப் படை ஈண்ட, தாரையைத் தந்த ததிமுகன் நொடியினில் சார்ந்தான். | 19-3 |
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
12. தானை காண் படலம் - Kambar Books - கம்பர் நூல்கள் - Tamil Literature's - தமிழ் இலக்கியங்கள் - கொண்டு, வானரப், முடிவு, இராமனை, சேனையை, வானரச், பெருஞ், சார்ந்தான், என்பவன், இரண்டு, பெரும், சுக்கிரீவன், வகுத்த, ஓங்கிய, அடைந்தான், விரிந்த, அமைந்த, வந்தான், புகுந்தான், மேருவை, கோடியின்