கலைக் களஞ்சியம்
கம்ப இராமாயணம் - கிட்கிந்தா காண்டம்
கடவுள் வாழ்த்து
|
மூன்று உரு எனக் குணம் மும்மை ஆம் முதல், தோன்று உரு எவையும், அம் முதலைச் சொல்லுதற்கு ஏன்று உரு அமைந்தவும், இடையில் நின்றவும், சான்று உரு உணர்வினுக்கு உணர்வும், ஆயினான். |
1. பம்பை வாவிப் படலம்
பம்பைப் பொய்கையின் தோற்றம்
|
தேன் படி மலரது; செங் கண், வெங் கைம்மா- தான் படிகின்றது; தெளிவு சான்றது; மீன் படி மேகமும் படிந்து, வீங்கு நீர், வான் படிந்து, உலகிடைக் கிடந்த மாண்பது; | 1 |
|
ஈர்ந்த நுண் பளிங்கு எனத் தெளிந்த ஈர்ம் புனல் பேர்ந்து, ஒளிர் நவ மணி படர்ந்த பித்திகை சேர்ந்துழிச் சேர்ந்துழி நிறத்தைச் சேர்தலால், ஓர்ந்து உணர்வு இல்லவர் உள்ளம் ஒப்பது; | 2 |
|
குவால் மணித் தடம்தொறும் பவளக் கொம்பு இவர் கவான் அரசுஅன்னமும், பெடையும் காண்டலின், தவா நெடு வானகம் தயங்கு மீனொடும், உவா மதி, உலப்பு இல உதித்தது ஒப்பது; | 3 |
|
ஓத நீர் உலகமும், உயிர்கள் யாவையும், வேதபாரகரையும், விதிக்க வேட்ட நாள், சீதம் வீங்கு உவரியைச் செகுக்குமாறு ஒரு காதி காதலன் தரு கடலின் அன்னது; | 4 |
|
'எல் படர் நாகர்தம் இருக்கை ஈது' எனக்- கிற்பது ஓர் காட்சியதுஎனினும், கீழ் உற, கற்பகம் அனைய அக் கவிஞர் நாட்டிய சொற் பொருள் ஆம் எனத் தோன்றல் சான்றது; | 5 |
|
களம் நவில் அன்னமே முதல, கண் அகன் தள மலர்ப் புள் ஒலி தழங்க, இன்னது ஓர் கிளவி என்று அறிவு அருங் கிளர்ச்சித்து; ஆதலின், வள நகர்க் கூலமே போலும் மாண்பது. | 6 |
|
அரி மலர்ப் பங்கயத்து அன்னம், எங்கணும், 'புரிகுழல் புக்க இடம் புகல்கிலாத யாம், திருமுகம் நோக்கலம்; இறந்து தீர்தும்' என்று, எரியினில் புகுவன எனத் தோன்றும் ஈட்டது; | 7 |
|
காசு அடை விளக்கிய காட்சித்து ஆயினும், மாசு அடை பேதைமை இடை மயக்கலால், 'ஆசு அடை நல் உணர்வு அனையது ஆம்' என, பாசடை வயிந்தொறும் பரந்த பண்பது; | 8 |
|
'களிப் படா மனத்தவன் காணின், "கற்பு எனும் கிளிப் படா மொழியவள் விழியின் கேள்" என துளிப் படா நயனங்கள் துளிப்பச் சோரும்' என்று, ஒளிப் படாது, ஆயிடை ஒளிக்கும் மீனது; | 9 |
|
கழை படு முத்தமும், கலுழிக் கார் மத மழை படு தரளமும், மணியும், வாரி, நேர் இழை படர்ந்தனைய நீர் அருவி எய்தலால், குழை படு முகத்தியர் கோலம் ஒப்பது; | 10 |
|
பொங்கு வெங் கட கரி, பொதுவின் ஆடலின், - கங்குலின், எதிர் பொரு கலவிப் பூசலில் அங்கம் நொந்து அலசிய, விலையின் ஆய் வளை மங்கையர் வடிவு என, - வருந்தும் மெய்யது; | 11 |
|
விண் தொடர் நெடு வரைத் தேனும், வேழத்தின் வண்டு உளர் நறு மத மழையும் மண்டலால், உண்டவர் பெருங் களி உறலின், ஓதியர் தொண்டை அம் கனி இதழ்த் தோன்றல் சான்றது; | 12 |
|
ஆரியம் முதலிய பதினெண் பாடையில் பூரியர் ஒரு வழிப் புகுந்தது ஆம் என, ஓர்கில கிளவிகள் ஒன்றொடு ஒப்பு இல, சோர்வு இல, விளம்பு புள் துவன்றுகின்றது; | 13 |
|
தான் உயிர் உறத் தனி தழுவும் பேடையை, ஊன் உயிர் பிரிந்தென, பிரிந்த ஓதிமம், வான் அரமகளிர்தம் வயங்கு நூபுரத் தேன் உகு மழலையைச் செவியின் ஓர்ப்பது; | 14 |
|
ஈறு இடல் அரிய மால் வரை நின்று ஈர்த்து இழி ஆறு இடு விரை அகில் ஆரம் ஆதிய ஊறிட, ஒள் நகர் உரைத்த ஒண் தளச் சேறு இடு பரணியின் திகழும் தேசது. | 15 |
பொய்கை நிகழ்ச்சிகள்
|
நவ்வி நோக்கியர் இதழ் நிகர் குமுதத்து நறுந்தேன் வவ்வு மாந்தரின் களி மயக்கு உறுவன, மகரம்; எவ்வம் ஓங்கிய இறப்பொடு பிறப்பு இவை என்ன, கவ்வு மீனொடு முழுகுவ, எழுவன, கரண்டம். | 16 |
|
கவள யானை அன்னாற்கு, 'அந்தக் கடி நறுங் கமலத்- தவளை ஈகிலம்; ஆவது செய்தும்' என்று அருளால், திவள அன்னங்கள் திரு நடை காட்டுவ; செங் கண் குவளை காட்டுவ; துவர் இதழ் காட்டுவ குமுதம். | 17 |
|
பெய் கலன்களின் இலங்கு ஒளி மருங்கொடு பிறழ, வைகலும் புனல் குடைபவர் வான் அரமகளிர்; செய்கை அன்னங்கள் ஏந்திய சேடியர் என்னப் பொய்கை அன்னங்கள் ஏந்திய பூங் கொம்பர் பொலிவ. | 18 |
|
ஏலும் நீள் நிழல், இடை இடை எறித்தலின், படிகம் போலும் வார் புனல் புகுந்துளவாம் எனப் பொங்கி, ஆலும் மீன் கணம் அஞ்சின அலம்வர, வஞ்சிக் கூல மா மரத்து, இருஞ் சிறை புலர்த்துவ - குரண்டம் 19 |
|
அங்கு ஒர் பாகத்தில், அஞ்சனமணி நிழல் அடைய, பங்கு பெற்று ஒளிர் பதுமராகத்து ஒளி பாய, கங்குலும் பகலும் மெனப் பொலிவன கமலம்; மங்கைமார் தட முலை எனப் பொலிவன, வாளம். | 20 |
|
வலி நடத்திய வாள் என வாளைகள் பாய, ஒலி நடத்திய திரை தொறும் உகள்வன, நீர் நாய் கலிநடக் கழைக் கண்ணுளர் என நடம் கவின, பொலிவு உடைத்து என, தேரைகள் புகழ்வன போலும். | 21 |
காட்சிகளைக் கண்ட இராமன் சீதையின் நினைவால் புலம்புதல்
|
அன்னது ஆகிய அகன் புனல் பொய்கையை அணுகி, கன்னி அன்னமும் கமலமும் முதலிய கண்டான்; தன்னின் நீங்கிய தளிரியற்கு உருகினன் தளர்வான், உன்னும் நல் உணர்வு ஒடுங்கிட, புலம்பிடலுற்றான்: | 22 |
|
'வரி ஆர் மணிக் கால் வாளமே! மட அன்னங்காள்! எனை, நீங்கத் தரியாள் நடந்தாள்; இல்லளேல் தளர்ந்த போதும் தகவேயோ? எரியாநின்ற ஆர் உயிருக்கு இரங்கினால், ஈது இசை அன்றோ? பிரியாது இருந்தேற்கு ஒரு மாற்றம் பேசின், பூசல் பெரிது ஆமோ? | 23 |
|
'வண்ண நறுந் தாமரை மலரும், வாசக் குவளை நாள்மலரும், புண்ணின் எரியும் ஒரு நெஞ்சம் பொதியும் மருந்தின், தரும் பொய்காய்! கண்ணும் முகமும் காட்டுவாய்; வடிவும் ஒருகால் காட்டாயோ? ஒண்ணும் என்னின், அஃது உதவாது, உலோவினாரும் உயர்ந்தாரோ? | 24 |
|
விரிந்த குவளை, சேதாம்பல், விரை மென் கமலம், கொடி வள்ளை, தரங்கம், கெண்டை, வரால், ஆமை, என்று இத்தகையதமை நோக்கி, 'மருந்தின் அனையாள் அவயவங்கள் அவை நிற் கண்டேன்; வல் அரக்கன், அருந்தி அகல்வான் சிந்தினவோ? ஆவி! உரைத்தி ஆம் அன்றே!' 25 |
|
'ஓடாநின்ற களி மயிலே! சாயற்கு ஒதுங்கி, உள் அழிந்து, கூடாதாரின் திரிகின்ற நீயும், ஆகம் குளிர்ந்தாயோ? தேடாநின்ற என் உயிரைத் தெரியக் கண்டாய்; சிந்தை உவந்து ஆடா நின்றாய்; ஆயிரம் கண் உடையாய்க்கு ஒளிக்குமாறு உண்டோ ? | 26 |
|
'அடையீர் எனினும் ஒரு மாற்றம் அறிந்தது உரையீர்; - அன்னத்தின் பெடையீர்! - ஒன்றும் பேசீரோ? பிழையாதேற்குப் பிழைத்தீரோ? நடை நீர் அழியச் செய்தாரே நடு இலாதார்; நனி அவரோடு உடையீர் பகைதான்; உமை நோக்கி உவக்கின்றேனை முனிவீரோ? | 27 |
|
'பொன் பால் பொருவும் விரை அல்லி புல்லிப் பொலிந்த பொலந் தாது தன்பால் தழுவும் குழல் வண்டு, தமிழ்ப் பாட்டு இசைக்கும் தாமரையே! என்பால் இல்லை; அப் பாலோ இருப்பார் அல்லர்; விருப்புடைய உன்பால் இல்லை என்றக்கால், ஒளிப்பாரோடும் உறவு உண்டோ ? | 28 |
|
'ஒரு வாசகத்தை வாய் திறந்து இங்கு உதவாய், பொய்கைக் குவிந்து ஒடுங்கும் திரு வாய் அனைய சேதாம்பற்கு அயலே கிடந்த செங் கிடையே! வெருவாது எதிர் நின்று அமுது உயிர்க்கும் வீழிச் செவ்விக் கொழுங் கனி வாய் தருவாய்; அவ் வாய் இன் அமுதும், தண்ணென் மொழியும் தாராயோ? | 29 |
|
'அலக்கண் உற்றேற்கு உற்று உதவற்கு, அடைவு உண்டு அன்றோ?-கொடி வள்ளாய்! மலர்க் கொம்பு அனைய மடச் சீதை காதே; மற்று ஒன்று அல்லையால்; பொலக் குண்டலமும், கொடுங் குழையும், புனை தாழ் முத்தின் பொன் - தோடும், விலக்கி வந்தாய்; காட்டாயோ? இன்னும் பூசல் விரும்புதியோ? | 30 |
|
'பஞ்சு பூத்த விரல், பதுமம் பவளம் பூத்த அடியாள், என் நெஞ்சு பூத்த தாமரையின் நிலையம் பூத்தாள், நிறம் பூத்த மஞ்சு பூத்த மழை அனைய குழலாள், கண்போல் மணிக் குவளாய்! நஞ்சு பூத்ததாம் அன்ன நகையால் என்னை நலிவாயோ?' | 31 |
|
என்று அயா உயிர்க்கின்றவன், ஏடு அவிழ் கொன்றை ஆவிப் புறத்து இவை கூறி, 'யான் பொன்ற, யாதும் புகல்கிலை போலுமால், வன் தயாவிலி!' என்ன வருந்தினான்; | 32 |
|
வார் அளித் தழை மாப் பிடி வாயிடை, கார் அளிக் கலுழிக் கருங் கைம் மலை நீர் அளிப்பது நோக்கினன், நின்றனன் - பேர் அளிக்குப் பிறந்த இல் ஆயினான். | 33 |
இராமன் நீராடிக் கடன் முடித்து, சோலையில் தங்குதல்
|
ஆண்டு, அவ் வள்ளலை, அன்பு எனும் ஆர் அணி பூண்ட தம்பி, 'பொழுது கழிந்ததால்; ஈண்டு இரும் புனல் தோய்ந்து, உன் இசை என நீண்டவன் கழல் தாழ், நெடியோய்!' என்றான். | 34 |
|
அரைசும், அவ் வழி நின்று அரிது எய்தி, அத் திரை செய் தீர்த்தம், முன் செய் தவம் உண்மையால், வரை செய் மா மத வாரணம் நாணுற, விரை செய் பூம் புனல் ஆடலை மேயினான். | 35 |
|
நீத்த நீரில் நெடியவன் மூழ்கலும், தீத்த காமத் தெறு கதிர்த் தீயினால், காய்த்து இரும்பை, கருமகக் கம்மியன், தோய்த்த தண் புனல் ஒத்தது, அத் தோயமே. | 36 |
|
ஆடினான், அன்னம் ஆய் அரு மறைகள் பாடினான், நீடு நீர்; முன்னை நூல் நெறி முறையின், நேமி தாள் சூடினான்; முனிவர்தம் தொகுதி சேர் சோலைவாய், மாடுதான் வைகினான்; எரி கதிரும் வைகினான். | 37 |
நிலவின் தோற்றமும், இரவில் யாவும் துயிலுதலும்
|
அந்தியாள் வந்து தான் அணுகவே, அவ் வயின் சந்த வார் கொங்கையாள் தனிமைதான் நாயகன் சிந்தியா, நொந்து தேய் பொழுது, தெறு சீத நீர் இந்து வான் உந்துவான், எரி கதிரினான் என. | 38 |
|
பூ ஒடுங்கின; விரவு புள் ஒடுங்கின, பொழில்கள்; மா ஒடுங்கின; மரனும் இலை ஒடுங்கின; கிளிகள் நா ஒடுங்கின; மயில்கள் நடம் ஒடுங்கின; குயில்கள் கூ ஒடுங்கின; பிளிறு குரல் ஒடுங்கின, களிறு. | 39 |
கண் உறங்காமல் இராமன் இரவைக் கழித்தல்
|
மண் துயின்றன; நிலைய மலை துயின்றன; மறு இல் பண் துயின்றன; விரவு பணி துயின்றன; பகரும் விண் துயின்றன; கழுதும் விழி துயின்றன; பழுது இல் கண் துயின்றில, நெடிய கடல் துயின்றன களிறு. | 40 |
இராமன் மேலும் சீதையைத் தேடி நடத்தல்
|
பொங்கி முற்றிய உணர்வு புணர்தலும், புகையினொடு பங்கம் உற்றனைய வினை பரிவுறும்படி, முடிவு இல் கங்குல் இற்றது; கமலம் முகம் எடுத்தது; - கடலின் வெங் கதிர்க் கடவுள் எழ, விமலன் வெந் துயரின் எழ. | 41 |
|
காலையே கடிது நெடிது ஏகினார் - கடல் கவினு சோலை ஏய் மலை தழுவு கான நீள் நெறி தொலைய, ஆலை ஏய் துழனி அகநாடர், ஆர்கலி அமுது போலவே உரைசெய் புன மானை நாடுதல் புரிஞர். | 42 |
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
கிட்கிந்தா காண்டம் - Kambar Books - கம்பர் நூல்கள் - Tamil Literature's - தமிழ் இலக்கியங்கள் - ஒடுங்கின, துயின்றன, இராமன், உணர்வு, காட்டுவ, நின்று, ஒப்பது, போலும், சான்றது, அன்னங்கள்