கம்பர் எழுதிய ஒன்பது நூல்களுள் திருக்கை வழக்கமும் ஒன்றாகும். இது வேளாண் பெருமக்களின் கொடைக் குணத்தைச் சிறப்பித்துக் கூறும் நூலாகும்

கங்கை குலந்தழைக்கக் காட்டும் பெருங்கீர்த்தி மங்கை பிரியாமல் வாழுங் கை.

1

திங்கள் அணி எம்பிரான் எம்பெருமான் இந்திராதி பர்க் கரிய தம்பிரா னுக்குரைத்த சந்தனக் கை.

2

அம்பொன் வளைவாரி வையகமும் வானகமும் போற்ற முளைவாரி வந்த முழுக் கை.

3

கிளை வாழக் கச்சித் தலத் தரனைக் கல்லால் எறியமறந்து எச்சில் தயிர்ச்சோ றெறிந்திடுங் கை.

4

பச்சை மிகு தேமா வடுக் கமரில் சிந்திற் றன்றே கழுத்தை ஆமா மெனவே அரிந்திடுங் கை.

5

வாம மறை ஓது புகழ் நாயனுடன் ஊரன் புற கென்றே மோது தடிகொண்டு முடுகுங் கை.

6

தீ தகல அஞ் செழுத்தே ஒன்றாகி அப்பர்எனத் தோன்றிஅரன் செஞ்சரணத்தே பூசை செய்யும் கை.

7

வஞ்சியர் பால் தூ தரனைத் தான்விடுத்த சுந்தரனைக் காணாமல் பேதமறக் தன்வயிறு பீறும் கை.

8

பூதத்தின் மிக்க புலவனுக்கா ஏகி மனை மட்டாகத் தக்க சிவிகை கணை தாங்கும் கை.

9

மைக் கடு வாய் மூக்கில் புகைபுரிந்த மூதரவின் வாயிடத்து நீக்கிய கை நாக் கதனில் நீட்டுங் கை.

10

ஆக்கமுடன் ஏத மற்ற கீர்த்தியைக் கொண் டேட்டகத்திலே அடிமைச் சாதனம் இட்டே கொடுத்த தங்கக் கை.

11

மேதினியில் சூலி முதுகில் சுடச்சுட அப்போது சமை பாலடிசில் தன்னைப் படைக்குங் கை.

12

சாலவே நாணம் தராமல் நடுங்காமல் கூசாமல் பாணன் பிணத்தைப் பரிக்குங் கை.

13

காணவே தண் தமிழோன் தன்மனத்தில் சந்தேகம் தீரக்கூழ் உண்ட வயிற்றை பீறி ஊற்றுங் கை.

14

கண் டளவில் நீலி தனக் கஞ்சிநின்ற வணிகே சனுக்காக் கோலி யபயம் கொடுக்குங் கை.

15

ஆல மெனும் வன்னியிடை முழ்கி வானோர் பழிகழுவிக் கன்னி தனையே மணந்த காட்சிக் கை.

16

துன்னு மொரு பேருலகை எல்லாம் பிழைப்பிக்கும் ஓர்கொழுவின் கூரில் ஒருவன் கழுத்தைக் குத்தும் கை.

17

பா ரறிய வீறு பெறும் பறையன் வீயாமல் ஓர் கலத்தில் சோறு பிசைந் துண்ட சுடர் மணிக் கை.

18

ஆறாத் தொடையில் எழுசிலந்தி தோற்றுவிக்கப் பட்டின் புடவை கிழித்த பெருங் கை.

19

கடல் சூழ்ந்த பார்பூட்டு மன்னர் பரிகரி பூட்டக் கதிரோன் தேர் பூட்ட ஏர் பூட்டும் செம்பொற் கை.

20

வீரமதன் ஐங்கோல் தொடுக்க அணைகோ லெடுக்கஉழும் பைங்கோல் பிடிக்கும் பதுமக் கை.

21

இங்கிதமாம் சீர் படைத்த பூபாலர் செங்கோல் பிடிப்பதற்கு பேர்படைத்த மேழி பிடிக்குங் கை. கார்படைத்த

22

மிஞ்சுமதி கீர்த்த்யைப் போல் மேதினி எல்லாம் தழைக்கச் செஞ்சாலி நாற்றை தெளிக்குங் கை.

23

எஞ்சாமல் வெள்ளைக் களை களைந்து வீறும் பயிர் தழைக்கக் கள்ளக் களை களைந்த கற்பகக் கை.

24

வள் ளுறையும் விற்போர் மதகரிப்போர் வெம்பரிப்போர் வெற்றிப்போர் நெற்போர் முதல் போர் நெறித்திடுங் கை.

25

கற்பகம் போல் மேழிக் கொடி சிங்க வெற்றிக் கொடி குயிலின் வாழிக் கொடியே மருவுங் கை.

26

நீ ளுலகில் ஆதுலர்குச் செம்பொ னளிக்குங் கை ஆகமங்கள் வேத புராணங்கள் விரிக்குங் கை.

27

நீதிநெறி மானம் குலம் கல்வி வண்ணம் அறிவுடைமை தானம் தருமம் தழைக்குங் கை.

28

ஆன தமிழ் கல்லார்கள் என்னாமல் கற்றோர்கள் என்னாமல் எல்லாரையுங் காத் தீடேற்றுங் கை.

29

வல்லமை சேர் மைம் மா முகில் உலகை வாழ்விக்கும் மேன்மைபோல் கைம்மா றிலா தளித்த கற்பகக் கை.

30

சும்மை ஆர் ஊருணி நீர் போல் உலகத்தவர்க் கெல்லாம் பேரறிவால் ஈயும் ப்ரதாபக் கை.

31

பாரில் உடுக்கை இழந்தவன் கை போல ஆங்கே கோடுக்க இசைந்த குளிர் கை.

32

இடுக்கணினால் மாமறையோர் மன்னர் வணிகர் முதலாகத் தாம் அலையாமல் கொடுத்துத் தாங்குங் கை.

33

தே மருவு நாவில் புகழ் கம்பநாடற் கடிமை யென்றே மாவைக் கரைத்து முன்னே வைக்குங் கை.

34

பாவலர் தாம் ஏர் எழுபது ஓதி அரங்கேற்றுங் களரியிலே காரி விடநாகங் கடிக்குங் கை.

35

பா ரறியச் சங்கை யிட்டுத் தள்ளாமல் தன் சோற்றை வந்தவர்க்குப் பங்கை யிட் டிரட்சித்த பங்கயக் கை.

36

பொங்கமொடு செம்பென் விளை களத்தூர் செந்நெல் விளைந்ததனை நம்பி மறையோர்கு அளித்த நாணயக் கை.

37

அம்பொன் விளை பயிரைப் பார்த்து விரைகால் புலத்தை வளைய மதி லிட்டு வருங் கை.

38

கள மதனில் ஏற்கவந்த ஆதுலர்க் கில்லை யென்னாமல் செம்பொன் கார்க் கையினால் முக் கை யிட்ட கற்பகக் கை.

39

தீர்க்கமதாத் திருப் பருத்திக் குன்றில் சிவன் ஆலயங்கள் விருப்புடனே கட்டுவித்த மெய்க் கை.

40

திருப்புகழை எண்ணை எழுத்தை இசையை இலக்கணத்தை வண்மை பெற உண்டாக்கும் வா குள கை. பண்ணமைந்த

41

வேத மொரு நான்கினையும் மிக்க தமிழ் நாலடியால் ஓதி உரைத்தே கருணை ஓங்கும் கை.

42

பூதலத்தில் பாவல னெச்சில் படு மாங்கனியை எடுத் தாவலுடன் நன்றா கருந்துங் கை.

43

காவலன் மண்ணில் கடலில் மலையின் பெரிய தென எண்ணி எழுதிக் கொடுத்த ஏற்றக் கை.

44

திண்ணமதாய் வையக மெங்குந் தேடி வந்த தமிழோன் புகழச் செய்ய முடியைக் கொடுத்த செம்பொற் கை.

45

துய்ய புகழ் அட்ட திக்கும் எண்கீர்த்தி ஆயிரத் தெட் டாணைதனை வெட்டி பரணிகொண்ட வீரக் கை.

46

திட்டமுடன் பொன்னால் அமுதும் பொரிக் கறியும் தான் கொணர்ந்து நன் நாவலர்க் களித்த நாணயக்கை.

47

முன்னாள் மனக் கவலை யுற்ற வணிகன் முன்னே நின்று தனைக் கா எனக் கேட்ட தண் கை.

48

கனக்கவே அன் றீன்ற நா கெழுபதான எருமைத் திறத்தைக் கன்றோடு நல்கும் கடகக் கை.

49

வென்றி தரும் ஓர் ஆனை நூராயிரக் கலம்நெல் ஓர் கவிக்குச் சீராக நல்கும் தியாகக் கை.

50

பே ரியலைச் சாற்றும் ஒட்டக் கூத்தன் சரச கவி சொல்லப் பால் ஆற்றுநீர் கால் கொணர்ந்த ஆண்மைக் கை.

51

நேர்த்திபெற வண் தமிழோன் தான் உதைத்த வாகுள காலுக்குப் பொன் வெண்டய மிட்டே வணங்கும் வெற்றிக் கை.

52

புண்டரிகக் கையால் புலவன் கனகமுடி மேல் குட்டச் செய்யாழி பண்ணி யிட்ட கை.

53

நொய்ய எறும்புக்கும் ஆகாரந் தானில்லை என்ற மட்டில் திறம் புக்க யானை தரும் செங்கை.

54

பறம்பு தனில் எண்ணாயிரம் முனிவர்க்கு ஏற்றபடி அப்படியே பண்ணாக் கொடுக்கும் பராக்ரமக் கை.

55

விண்ணாடர் கூர்த்த புகழ் அண்ட கோளம் அளவும் படர நால் திக்கும் மேருவின் நாட்டும் கை.

56

சீர்குகனை ஆதார மானவனை ஐங்கரனைச் சங்கரனைப் பாதாரவிந்தம் பணியும் கை.

57

நீதி நடக்கை இருக்கை நகைக்கை மிடி தீர்க்கை கொடுக்கை செழுங்கை குளிர்க் கை.

58

தொடுத்த தெல்லாம் சீராக உண்டாக்கும் செங்கைப் பெருங்கருணைக் காராளர் கற்பகப் பூங் கை.

59