கலைக் களஞ்சியம்
கம்ப இராமாயணம் - 20. எதிர்கொள் படலம்
தயரதன் பரிவாரங்களுடன் கங்கையைக் கடந்து மிதிலையை சார்தல்
|
அடா நெறி அறைதல்செல்லா அரு மறை அறைந்த நீதி விடா நெறிப் புலமைச் செங்கோல் வெண்குடை வேந்தர்வேந்தன், படா முக மலையில் தோன்றிப் பருவம் ஒத்து அருவி பல்கும் கடா நிறை ஆறு பாயும் கடலொடும், கங்கை சேர்ந்தான். | 1 |
|
கப்புடை நாவின் நாகர் உலகமும் கண்ணில் தோன்ற, துப்புடை மணலிற்று ஆகி, கங்கை நீர் சுருங்கிக் காட்ட, அப்புடை அனீக வேலை அகன் புனல் முகந்து மாந்த, உப்புடைக் கடலும், தெண் நீர் உண் நசை உற்றது அன்றே. | 2 |
|
ஆண்டு நின்று எழுந்து போகி, அகன் பணை மிதிலை என்னும் ஈண்டு நீர் நகரின் பாங்கர் இரு நிலக் கிழவன் எய்த, தாண்டு மா புரவித் தானைத் தண்ணளிச் சனகன் என்னும் தூண் தரு வயிரத் தோளான் செய்தது சொல்லலுற்றாம்: | 3 |
தயரதனை எதிர்கொள்ள சனகன் சேனை புடை சூழ வரல்
|
'வந்தனன் அரசன்' என்ன, மனத்து எழும் உவகை பொங்க, கந்து அடு களிறும், தேரும், கலின மாக் கடலும், சூழ, சந்திரன் இரவிதன்னைச் சார்வது ஓர் தன்மை தோன்ற, இந்திரதிருவன் தன்னை எதிர் கொள்வான் எழுந்து வந்தான். | 4 |
|
கங்கை நீர் நாடன் சேனை, மற்று உள கடல்கள் எல்லாம் சங்குஇனம் ஆர்ப்ப வந்து சார்வன போல, சார, பங்கயத்து அணங்கைத் தந்த பாற்கடல் எதிர்வதேபோல், மங்கையைப் பயந்த மன்னன் வள நகர் வந்தது அன்றே. | 5 |
தயரதனின் தானைச் சிறப்பு
|
இலை குலாவு அயிலினான் அனிகம், ஏழ் என உலாம் நிலை குலாம் மகர நீர் நெடிய மா கடல் எலாம், அலகு இல் மா களிறு, தேர், புரவி, ஆள், என விராய், உலகு எலாம் நிமிர்வதே பொருவும் ஓர் உவமையே. | 6 |
|
தொங்கல், வெண்குடை, தொகைப் பிச்சம், உட்பட விராய், எங்கும் விண் புதைதரப் பகல் மறைந்து, இருள் எழ, பங்கயம், செய்யவும், வெளியவும், பல படத் தங்கு தாமரையுடைத் தானமே போலுமே. | 7 |
|
கொடி உளாளோ? தனிக் குடை உளாளோ? குலப் படி உளாளோ? கடற் படை உளாளோ? பகர் மடி இலா அரசினான் மார்பு உளாளோ? வளர் முடி உளாளோ? தெரிந்து உணர்கிலாம் - முளரியாள். | 8 |
|
வார்முகம் கெழுவு கொங்கையர் கருங் குழலின் வண்டு ஏர் முழங்கு அரவம் - ஏழ் இசை முழங்கு அரவமே! தேர் முழங்கு அரவம் - வெண் திரை முழங்கு அரவமே! கார் முழங்கு அரவம் - வெங் கரி முழங்கு அரவமே! | 9 |
|
சூழு மா கடல்களும் திடர் பட, துகள் தவழ்ந்து, ஏழு பாரகமும் உற்றுளது எனற்கு எளிது அரோ- ஆழியான் உலகு அளந்த அன்று தாள் சென்ற அப் பூழையூடே பொடித்து, அப்புறம் போயதே! | 10 |
|
மன் நெடுங் குடை மிடைந்து அடைய வான் மறைதர, துன்னிடும் நிழல் வழங்கு இருள் துரப்பு எளிது அரோ- பொன் இடும், புவி இடும், புனை மணிக் கலன் எலாம் மின் இடும்; வில் இடும்; வெயில் இடும்; நிலவு இடும்! | 11 |
சனக மன்னன் வருகின்ற வழிக் காட்சிகள்
|
தா இல் மன்னவர்பிரான் வர, முரண் சனகனும் ஏ வரும் சிலையினான், எதிர் வரும் நெறி எலாம், தூவு தண் சுண்ணமும், கனக நுண் தூளியும், பூவின் மென் தாது உகும் பொடியுமே - பொடி எலாம். | 12 |
|
நறு விரைத் தேனும், நானமும், நறுங் குங்குமச் செறி அகில் தேய்வையும், மான் மதத்து எக்கரும், வெறியுடைக் கலவையும், விரவு செஞ் சாந்தமும், செறி மதக் கலுழி பாய் சேறுமே - சேறு எலாம். | 13 |
|
மன்றல் அம் கோதையார் மணியினும் பொன்னினும், சென்று வந்து உலவும் அச் சிதைவு இலா நிழலின் நேர், வென்ற திண் கொடியொடும், நெடு விதானமும் விராய், நின்ற வெண்குடைகளின் நிழலுமே - நிழல் எலாம். | 14 |
இரு மன்னர் சேனையும் ஒன்றுடன் ஒன்று கலந்த காட்சி
|
மாறு இலா மதுகையான் வரு பெருந் தானைமேல், ஊறு பேர் உவகையான் அனிகம் வந்து உற்றபோது, ஈறு இல் ஓதையினொடும், எறி திரைப் பரவைமேல் ஆறு பாய்கின்றது ஓர் அமலைபோல் ஆனதே. | 15 |
தயரதன் சனகனைத் தழுவுதல்
|
கந்தையே பொரு கரிச் சனகனும், காதலொடு உந்த, ஓத அரியது ஓர் தன்மையோடு, உலகு உளோர் தந்தையே அனைய அத் தகவினான் முன்பு, தன் சிந்தையே பொரு, நெடுந் தேரின் வந்து எய்தினான். | 16 |
|
எய்த, அத் திரு நெடுந் தேர் இழிந்து, இனிய தன் மொய் கொள் திண் சேனை பின் நிற்க, முன் சேறலும், கையின் வந்து, 'ஏறு' என, கடிதின் வந்து ஏறினான்; ஐயனும், முகம் மலர்ந்து, அகம் உறத் தழுவினான். | 17 |
சனகனோடு தயரதன் மிதிலை நகர் சேர்தல்
|
தழுவி நின்று, அவன் இருங் கிளையையும், தமரையும், வழு இல் சிந்தனையினான், வரிசையின் அளவளாய், 'எழுக முந்துற' எனா, இனிது வந்து எய்தினான், - உழுவை முந்து அரி அனான், எவரினும் உயரினான். | 18 |
இராமனின் வருகை
|
இன்னவாறு, இருவரும், இனியவாறு ஏக, அத் துன்னு மா நகரின் நின்று எதிர்வரத் துன்னினான் - தன்னையே அனையவன், தழலையே அனையவன், பொன்னின் வார் சிலை இறப் புயம் நிமிர்ந்து அருளினான். | 19 |
|
தம்பியும், தானும், அத் தானை மன்னவன் நகர்ப் பம்பு திண் புரவியும், படைஞரும், புடை வர, செம் பொனின், பசு மணித் தேரின் வந்து எய்தினான் - உம்பரும் இம்பரும் உரகரும் தொழ உளான். | 20 |
|
யானையோ, பிடிகளோ, இரதமோ, இவுளியோ, ஆன பேர் உறை இலா நிறைவை யார் அறிகுவார் - தானை ஏர் சனகன் ஏவலின், நெடுந் தாதை முன் போன பேர் இருவர் தம் புடை வரும் படையினே? | 21 |
இராம இலக்குவரைத் தயரதன் தழுவுதல்
|
காவியும், குவளையும், கடி கொள் காயாவும் ஒத்து, ஓவியம் சுவை கெடப் பொலிவது ஓர் உருவொடே, தேவரும் தொழு கழல் சிறுவன், முன் பிரிவது ஓர் ஆவி வந்தென்ன வந்து, அரசன் மாடு அணுகினான். | 22 |
|
அனிகம் வந்து அடி தொழ, கடிது சென்று, அரசர்கோன் இனிய பைங் கழல் பணிந்து எழுதலும், தழுவினான்; மனு எனும் தகையன் மார்பிடை மறைந்தன, மலைத் தனி நெடுஞ் சிலை இறத் தவழ் தடங் கிரிகளே. | 23 |
|
இளைய பைங் குரிசில் வந்து, அடி பணிந்து எழுதலும், தளை வரும் தொடையல் மார்பு உற உறத் தழுவினான், களைவு அருந் துயர் அறக் ககனம் எண் திசை எலாம் விளைதரும் புகழினான், எவரினும் மிகுதியான். | 24 |
அன்னையர் அடி வணங்குதல்
|
கற்றை வார் சடையினான் கைக் கொளும் தனு இற, கொற்ற நீள் புயம் நிமிர்த்தருளும் அக் குரிசில், பின் பெற்ற தாயரையும், அப் பெற்றியின் தொழுது, எழுந்து உற்றபோது, அவர் மனத்து உவகை யார் உரை செய்வார். | 25 |
தன்னை வணங்கிய பரதனை இராமன் தழுவுதல்
|
உன்னு பேர் அன்பு மிக்கு ஒழுகி ஒத்து, ஒண் கண் நீர் பன்னு தாரைகள் தர, தொழுது எழும் பரதனை, பொன்னின் மார்பு உற அணைத்து, உயிர் உறப் புல்லினான் - தன்னை அத் தாதை முன் தழுவினான் என்னவே. | 26 |
இராமனை இலக்குவனும், பரதனைச் சத்துருக்கனும், வணங்கிப் போற்றுதல்
|
கரியவன் பின்பு சென்றவன், அருங் காதலின் பெரியவன் தம்பி, என்று இனையது ஓர் பெருமை அப் பொரு அருங் குமரர், தம் புனை நறுங் குஞ்சியால், இருவர் பைங் கழலும், வந்து, இருவரும் வருடினார். | 27 |
குமரர்கள் நால்வரும் விளங்கிய காட்சி
|
'கோல் வரும் செம்மையும், குடை வரும் தன்மையும், சால் வரும் செல்வம்' என்று உணர் பெருந் தாதைபோல், மேல் வரும் தன்மையால், மிக விளங்கினர்கள், தாம் - நால்வரும் பொரு இல் நான்மறை எனும் நடையினார். | 28 |
சேனையுடன் முன் செல்ல இராமனுக்குத் தயரதன் பணித்தல்
|
சான்று எனத் தகைய செங்கோலினான், உயிர்கள்தாம் ஈன்ற நல் தாய் எனக் கருது பேர் அருளினான், 'ஆன்ற இச் செல்வம் இத்தனையும் மொய்த்து அருகு உற' தோன்றலை, 'கொண்டு முன் செல்க!' எனச் சொல்லினான். | 29 |
சேனையின் மகிழ்ச்சி
|
காதலோ! அறிகிலம், கரிகளைப் பொருவினார்; தீது இலா உவகையும், சிறிதுஅரோ? பெரிதுஅரோ? கோதை சூழ் குஞ்சி அக் குமரர் வந்து எய்தலும், தாதையோடு ஒத்தது, அத் தானையின் தன்மையே! | 30 |
தம்பியருடன் இராமன் தேர் மீது சென்ற காட்சி
|
தொழுது இரண்டு அருகும், அன்புடைய தம்பியர் தொடர்ந்து, அழிவு இல் சிந்தையின் உவந்து, ஆடல் மாமிசை வர, தழுவு சங்குடன் நெடும் பணை தழங்கிட, எழுந்து, எழுத அருந் தகையது ஓர் தேரின்மேல் ஏகினான். | 31 |
இராமன் மிதிலை நகர வீதி வந்து சேர்தல்
|
பஞ்சி சூழ் மெல் அடிப் பாவைமார் பண்ணைசூழ், மஞ்சு சூழ் நெடிய மாளிகையின் வந்து, இடை விராய், நஞ்சு சூழ் விழிகள் பூ மழையின் மேல் விழ நடந்து, இஞ்சி சூழ் மிதிலை மா வீதி சென்று எய்தினான். | 32 |
|
சூடகம் துயல் வர, கோதை சோர்தர, மலர்ப் பாடகம் - பரத நூல் பசுர, வெங் கட கரிக் கோடு அரங்கிட எழும் குவி தடங் கொங்கையார், ஆடு அரங்கு அல்லவே - அணி அரங்கு அயல் எலாம். | 33 |
|
பேதைமார் முதல் கடைப் பேரிளம்பெண்கள்தாம், ஏதி ஆர் மாரவேள் ஏவ, வந்து எய்தினார், ஆதி வானவர் பிரான் அணுகலால், அணி கொள் கார் ஓதியார் வீதிவாய் உற்றவாறு உரைசெய்வாம்: | 34 |
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
20. எதிர்கொள் படலம் - Kambar Books - கம்பர் நூல்கள் - Tamil Literature's - தமிழ் இலக்கியங்கள் - முழங்கு, தயரதன், தழுவினான், எய்தினான், விராய், எழுந்து, மிதிலை, இராமன், தொழுது, நெடுந், சென்று, அனிகம், மார்பு, நின்று, காட்சி, தழுவுதல்