¹ நீ தீமை செய்யாதே@ அதுவும் உன்னை அணுகாது.

² தீநெறியாளனை விட்டு அகன்று போ@ தீமையும் உன்னை விட்டு அகன்று போகும்.

³ மகனே, தீநெறியில் புகுந்து தீமைகளை விதைக்காதே@ ஏனென்றால், விதைத்ததை விட ஏழு மடங்கு தீமை அறுப்பாய்.

⁴ ஆண்டவரிடத்தில் உயர்ந்த நிலையைக் கேட்காதே. அரசனிடத்தில் மகிமையின் அரியணையைத் தேடாதே.

⁵ ஆண்டவர் முன்பாக நீ நீதிமானாகமாட்டாய்@ ஏனென்றால், அவர் உன் மனத்தை அறிவார். அரசனிடத்தில் ஞானியாய்த் தோன்ற மனம் கொள்ளாதே.

⁶ அக்கிரமங்களை உன் ஆற்றலால் ஒழிக்க வல்லவனாய் இருந்தாலன்றி நீதிபதியாவதற்குத் தேடாதே. ஏனென்றால், சில வேளை வலியவன் முன் அஞ்சி உன் நேர்மைக்கு இடையூறு உண்டாக்குவாய்.

⁷ ஊரார் எல்லாரையும் பகைக்காதே. மக்கட் கூட்டத்தில் சேர்ந்துகொள்ளாதே.

⁸ குற்றத்திற்கு மேலே குற்றம் செய்யாதே@ ஏனென்றால், தண்டனைகளுக்கு ஆளாக்க ஒரு குற்றமே போதுமானது.

⁹ உன் மனத்தில் கோழையாய் இராதே.

¹⁰ செபிப்பதையும் பிச்சையிடுவதையும் அசட்டை செய்யாதே.

¹¹ நான் பலதடவை பிச்சையிட்டிருக்கிறதைக் கடவுள் கடைக்கண் நோக்கி, நான் அவருக்குக் கொடுக்கும் காணிக்கைகளை அவர் ஏற்றுக்கொள்வார் என்று சொல்லாதே.

¹² யாரேனும் துன்பப்படுகையில் அவனைக் கேலி செய்யாதே@ ஏனென்றால், தாழ்த்துகிறவரும் உயர்த்துகிறவருமாய் எல்லாவற்றையும் பார்க்கும் கடவுள் ஒருவர் இருக்கிறார்.

¹³ உன் சகோதரனுக்கு விரோதமாய்ப் பொய்யான காரியங்களை ஏற்பாடு செய்யாதே@ அவ்வண்ணமே உன் நண்பனுக்கு விரோதமாகவும் செய்யாதே.

¹⁴ எந்தப் பொய்யும் சொல்லாதே@ அப்படிச் சொல்வது நல்ல வழக்கமன்று.

¹⁵ முதியோருடைய சபையில் விரிவாய்ப் பேசாதே. உன் செபத்தில் வார்த்தைகளை இரட்டித்துச் சொல்லாதே.

¹⁶ கடினமான வேலைகளை வெறுக்காதே. கடவுளால் ஏற்பட்ட பயிர்த் தொழிலைக் கைவிடாதே.

¹⁷ தீநெறியாளர் கூட்டத்தில் நீயும் ஒருவனாய் இராதே.

¹⁸ தெய்வ கோபம் வரத் தாமதியாது என்று எண்ணிக்கொள்.

¹⁹ உன் மனத்தை மிகவும் தாழ்த்து@ ஏனென்றால் தீநெறியாளனுடைய தண்டனை நெருப்பும் புழுக்களுமே.

²⁰ பணம் கொடுக்கத் தாமதிப்பதனால் உன் நண்பன் மீது கொண்ட நம்பிக்கையைக் கைவிடாதே. பொன்னைப் பற்றி உன் அன்புச் சகோதரனை நிந்தியாதே.

²¹ தெய்வ பயத்தோடு நீ ஏற்றுக் கொண்ட அறிவுள்ள பெண்ணை விட்டுப் போகாதே@ ஏனென்றால், அவளது நாணத்தின் அலங்காரமே பொன்னுக்கு மேலானதாம்.

²² நம்பிக்கையாய் வேலை செய்யும் ஊழியனையும், தன்னை முழுமையும் நேர்ந்து பணிவிடை செய்யும் ஊழியனையும் துன்புறுத்தாதே.

²³ அறிவாளியான ஊழியனை உன் ஆன்மாவைப் போல நேசிப்பாயாக. அவன் உரிமையை அவனிடமிருந்து பறிக்காதே@ அவனை வறுமையில் விட்டு விடாதே.

²⁴ உனக்கு மந்தைகள் உண்டோ? அவற்றைப் பராமரித்துக் கொள். உனக்கு உதவியானால் அவை உன்னுடன் இருக்கட்டும்.

²⁵ உனக்குப் புதல்வர் உண்டோ? அவர்களுக்குக் கற்பித்துக் கொடுத்து, இளமையிலேயே அவர்களைப் பழக்கு.

²⁶ உனக்குப் புதல்வியர் உண்டோ? அவர்கள் கற்பைக் காப்பாற்று@ அவர்களுக்கு மகிழ்ச்சி முகம் காண்பியாதே.

²⁷ உன் புதல்வியைத் திருமணம் செய்து கொடு@ அப்பொழுது பெரிதான காரியத்தை முடித்தவனாவாய். அறிவாளியான மனிதனுக்கு அவளைக் கொடு.

²⁸ உன் மனத்துக்கு இசைந்த பெண்ணாய் இருப்பாளேயாகில் அவளைக் கைவிடாதே. தீநெறியுடையவளிடத்தில் உன்னைக் கையளிக்காதே.

²⁹ உன் முழு இதயத்தோடு உன் தந்தைக்கு மரியாதை செய்@ உன் தாயின் புலம்பல்களை நீ மறவாதே.

³⁰ அவர்களின்றி நீ பிறந்திருக்கமாட்டாய் என்று நினைத்துக் கொள். அவர்கள் உனக்குச் செய்தது போலவே அவர்களுக்கும் நீ பதில் நன்றி செய்.

³¹ உன் முழு ஆன்மாவோடு ஆண்டவருக்கு அஞ்சி நட@ அவருடைய குருக்களுக்கு மரியாதை செய்.

³² உன்னைப் படைத்தவரை உன்னால் ஆனமட்டும் நேசிக்கக்கடவாய்@ அவருடைய பணியாளர்களையும் கைவிடாதே.

³³ உன் முழு ஆன்மாவோடு கடவுளை வணங்கு. குருக்களுக்கு மரியாதை செய்து, உன் சொந்தக் காணிக்கைகளைக் கொண்டு உன்னைத் தானே தூய்மைப் படுத்திக்கொள்.

³⁴ உன் முதற் பலன்களிலும் காணிக்கைகளிலும் அவர்களுக்கு உண்டான பங்கை, உனக்குக் கட்டளையிடப் பட்டுள்ள வண்ணம் கொடுத்து விடு. உன் குற்றங்களைச் சிலர் முன்னிலையில் நிவர்த்தி செய்துகொள்.

³⁵ பலி மிருகங்களில் தோல்களையும், ஆராதனைப் பலியையும், முதற் காணிக்கைகளையும் ஆண்டவருக்கு ஒப்புக்கொடு.

³⁶ உன் பலியும் காணிக்கையும் முழு நிறைவு பெற வறியவருக்குப் பிச்சையிடு.

³⁷ தாராள குணம் வாழ்வோரால் விரும்பப்படுகின்றது. இறந்தோருக்கும் அதனால் உண்டாகும் மகிழ்ச்சியைத் தடை செய்யாதே.

³⁸ அழுவோர்க்கு ஆறுதல் சொல்லத் தவறாதே. புலம்புகிறவர்களோடு நீயும் கூடப் புலம்பு.

³⁹ நோயாளியைச் சந்திப்பதை அசட்டை செய்யாதே. ஏனென்றால், இத்தகைய செயல்களால் தான் நீ பிறர் அன்பில் உறுதிப்படுவாய்.

⁴⁰ உன் எல்லாச் செயல்களிலும் உன் இறுதிக் கதியை நினைத்துக் கொள்@ ஒருபோதும் பாவம் செய்ய மாட்டாய்.