தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி - கரிபூசுதல் முதல் - கருக்கூடு வரை
| சொல் | அருஞ்சொற்பொருள் |
| கருக்கழிதல் | கூர் மழுங்குதல் ; புதுமை கெடுதல் . |
| கருக்காம்பாறை | இரத்தசூறை . |
| கருக்காய் | பிஞ்சு ; பதர்நெல் ; எள்ளு கொள்ளு முதலியவற்றின் மாறு . |
| கருக்கானபணம் | புது நாணயம் . |
| கருக்கானவன் | ஒழுங்குள்ளவன் ; கண்டிப்பானவன் ; வஞ்சகன் . |
| கருக்கிக்கொடுத்தல் | பத்தியத்துக்குக் கஞ்சி முதலியன காய்ச்சிக்கொடுத்தல் . |
| கருக்கிடுதல் | கூராக்குதல் ; மீசை அரும்புதல் . |
| கருக்கிடை | ஆலோசனை . |
| கருக்கு | ஆயுதப் பற்கூர்மை ; அறுவாளின் பல் ; பனைமட்டை ; இலைகளின் கருக்கு ; கூர்மை ; அறிவுக்கூர்மை ; நேர்மை ; பனங்காய்த்தோற்கருக்கு ; போதைப் பொருள் ; பொறித்த சித்திரம் ; புதுமை ; தூய்மை ; அழகு ; இளநீர் ; கொத்துளி . |
| கருக்குடி | சவர்க்காரம் ; அழுக்கு நீக்கும் வழலை முதலியன . |
| கருக்குதல் | கருகச்செய்தல் ; எரித்தல் ; காய்ச்சுதல் ; திட்டுதல் . |
| கருக்குப்பட்டு | ஒருவகைப் பணிகாரம் . |
| கருக்குமீசை | முறுக்கிய மீசை . |
| கருக்குவாய்ப்படுதல் | ஆயுதவலகு கூர்மைப் படுதல் . |
| கருக்குவாள் | கூர்மையான வாள் . |
| கருக்குவாளி | கருக்குவாய்ச்சிமரம் . |
| கருக்குவிடுதல் | மீசை அரும்புதல் . |
| கருக்குவேலை | சிற்பவேலை . |
| கருக்குழி | கருப்பப் பை . |
| கருக்கூட்டுதல் | கருக்கட்டுதல் , சினைத்தல் ; உதவிசெய்தல் ; நியாயம் தேடுதல் . |
| கருக்கூடு | கருப்பை ; சினைப்பை . |
| கரிபூசுதல் | கண்ணேறு நீங்கக் கரிதீட்டுதல் ; அவமதித்தல் . |
| கரிபோக்குதல் | கண்ணுக்கு மை எழுதுதல் ; சான்று கூறுதல் . |
| கரிமருந்து | வெடிமருந்து . |
| கரிமா | எண்வகைச் சித்திகளுள் ஒன்று , மிக்க கனமாயிருக்கை ; யானை . |
| கரிமுகவம்பி | யானைமுக ஓடம் . |
| கரிமுகன் | யானைமுகங் கொண்ட விநாயகர் ; கயமுகாசுரன் . |
| கரிமுட்டைச்சுறா | கடல் மீன்வகை . |
| கரிமுண்டம் | மிகக் கறுத்த ஆள் . |
| கரிமுரடு | கரிக்கட்டை . |
| கரிமுள்ளி | நாய்முள்ளிச்செடி . |
| கரியடுப்பு | கரியிட்டெரிக்கும் அடுப்பு . |
| கரியநிம்பம் | கறிவேம்பு . |
| கரியபோளம் | ஒருவகைப் பூடு ; இரத்தபோளம் . |
| கரியமணி | கருகுமணி ; கண்மணி ; கருஞ்சீரகம் . |
| கரியமால் | கருநிறமுள்ள திருமால் ; துளசி ; ஒரு நஞ்சு . |
| கரியமான் | கறுப்புமான் . |
| கரியமிலவாயு | வாயுவகை , கரிவளி . |
| கரியர் | நடுச்செல்வோர் , சாட்சிக்காரர் ; கீழ்மக்கள் . |
| கரியல் | வளராத மரம் ; ஒருவகைத் துகில் ; கருகல் ; வெஞ்சனவகை . |
| கரியல்வடலி | பனங்கருக்கு . |
| கரியவன் | கருநிறத்தவன் ; திருமால் ; இந்திரன் ; சனி ; கள்வன் ; நடுச்செல்வோன் |
| கரியன் | கருநிறத்தவன் ; திருடன் . |
| கரியார் | கருநிறம் உடையார் ; கீழ்மக்கள் ; சான்று கூறுவோர் . |
| கரியாள் | குதிரைவகை . |
| கரில் | குற்றம் ; கொடுமை ; கார்ப்பு . |
| கரிவாகனன் | யானையின் மீது செல்லும் இந்திரன் ; ஐயனார் . |
| கரிவாளை | ஒருவகைப் பெரிய கடல்மீன் . |
| கரிவு | வெந்துபோனது ; பயிர்தீய்கை . |
| கரீத்துபட்டி | கைச்சாத்து . |
| கரீப்பு | எளிய , தாழ்ந்த . |
| கரீரம் | மிடா ; கும்பராசி ; அகத்திமரம் ; கருவேலமரம் ; முளை ; மூங்கில்முளை ; யானை ; யானைத் தந்தத்தின் அடிப்பகுதி . |
| கரு | கருப்பம் ; முட்டைக்கரு ; முட்டை ; உடம்பு ; குழந்தை ; குட்டி ; அச்சுக்கரு ; நிமித்த காரணம் ; நடு ; உட்பொருள் ; வித்தின் கரு ; அடிப்படை ; கருப்பொருள் ; அணு ; இயற்கையறிவு ; கறுப்பு ; நிறம் ; ஆயுதத்தின் பல் ; குப்பைமேடு . |
| கருக்கட்டுதல் | உலோகத்தால் உருவம் வார்ப்பதற்கு அச்சுக்கரு அமைத்தல் ; மழைக்குணங்கொள்ளுதல் ; யோசனைபண்ணுதல் . |
| கருக்கம் | கார்மேகம் . |
| கருக்கறுவாள் | பற்கள் உள்ள அறுவாள் . |
| கருக்கரைதல் | கருவழிதல் . |
| கருக்கல் | இருள் ; மங்கின இருட்டு ; விடியற்காலை ; அடர்ந்த மந்தாரம் ; கருக்கல்நெல் ; காய்ந்த பயிர் ; சப்பட்டை ; பயனற்ற பொருள் . |
| கருக்கல்நெல் | மணிபிடியாத நெல் . |
| கருக்கலிடுதல் | அடர்த்தியான மந்தாரமாதல் , மேகமூட்டினால் இருளாதல் ; நெல்லிக்காய் போன்றவற்றைக் கருநிறம் ஆகும்வரை ஊறவைத்துப் பக்குவப்படுத்தல் . |
| ‹‹ முன்புறம் | 1 | 2 | ... | 271 | 272 | 273 | 274 | 275 | ... | 1011 | 1012 | தொடர்ச்சி ›› |
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
கரிபூசுதல் முதல் - கருக்கூடு வரை - Tamil - Tamil Akara Mutali - தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், ஒருவகைப், மீசை, கீழ்மக்கள், கருநிறத்தவன், இந்திரன், கருநிறம், கருக்கல்நெல், அச்சுக்கரு, திருமால், சான்று, அரும்புதல், முதலியன, கருக்கு, பொருள், புதுமை, கருக்கட்டுதல், யானை

