சொல் |
அருஞ்சொற்பொருள் |
வேதனம்
|
அறிவு ; வேதம் ; உணர்ச்சி ; வேதனை ; பொன் ; துளைத்தல் ; கூலி ; கூலியாகக் கொடுக்கக்கூடிய சம்பளம் .
|
வேதனை
|
வருத்தம் ; நோய் ; உணர்ச்சி ; நுகர்ச்சி ; காண்க : வேதநீயம் .
|
வேதா
|
கடவுள் ; பிரமன் ; சூரியன் .
|
வேதாகமம்
|
வேதமும் ஆகமமும் ; விவிலியநூல் .
|
வேதாங்கம்
|
சிட்சை , கற்பம் , வியாகரணம் , நிருத்தம் , சந்தசு , சோதிடம் என அறுவகைப் பட்ட வேதப்பொருளை உணர்தற்குரிய கருவி .
|
வேதாத்தியயனம்
|
வேதம் ஓதுதல் .
|
வேதாதி
|
வேதத் தொடக்கத்திலுள்ள பிரணவம் .
|
வேதாதிவண்ணன்
|
ஓங்கார வடிவினனாகிய கடவுள் .
|
வேதாந்தம்
|
உபநிடதம் ; வேதாந்த மீமாஞ்சை மதம் ; வேதமுடிவு ; காண்க : அத்துவைதம் .
|
வேதாந்தன்
|
கடவுள் ; அருகன் .
|
வேதாந்தி
|
வேதாந்தக் கொள்கையினன் ; உலகப் பற்றற்றவர் ; அத்துவைதி ; நஞ்சீயர் .
|
வேதார்த்தன்
|
வேதத்திற்குப் பொருளாகவுள்ள கடவுள் .
|
வேதாரணியம்
|
திருமறைக்காடு .
|
வேதாளம்
|
பேய்வகை ; பிசாசு .
|
வேதாளி
|
காளி .
|
வேதாளிகர்
|
அரசரைப் புகழ்ந்து பாடுவோர் .
|
வேதாளியர்
|
அரசரைப் புகழ்ந்து பாடுவோர் .
|
வேதி
|
அறிந்தவன் ; பிரமன் ; பண்டிதன் ; மணம் முதலிய சடங்கு நிகழ்த்தும் மேடை ; திண்ணை ; மதில் ; காலுள்ள பீடம் ; ஓமகுண்டம் ; கேட்டைநாள் ; தாழ்ந்தவற்றை உயர்பொருளாக மாற்றுகை ; ஆயுதம் .
|
வேதிகை
|
திண்ணை ; மணமேடை ; காலுள்ள பீடம் ; பலிபீடம் ; பூசைமேடை ; பலகை ; தெரு ; வேறுபடுத்துகை ; கேடகம் ; அம்பு .
|
வேதித்தல்
|
வேறுபடுத்துதல் ; தாழ்ந்த உலோகங்களை உயர்ந்த உலோகங்களாக மாற்றுதல் ; பாகையுண்டாக்குதல் ; நலிதல் ; தீற்றுதல் .
|
வேதித்தார்
|
பகைவர் .
|
வேதிதம்
|
துளைத்தல் ; துளையுடைப்பொருள் .
|
வேதியன்
|
பார்ப்பான் ; பிரமன் ; வேதத்தினால் அறியக்கூடிய கடவுள் ; சீனக்காரம் .
|
வேதினம்
|
ஈர்வாள் , கருக்கரிவாள் .
|
வேது
|
வெம்மை ; சூடான ஒற்றடம் ; காரமருந்து ; வேறுபாடு ; வேதனை .
|
வேதுகொள்ளுதல்
|
ஆவி , புகை முதலியவற்றால் உடலை வெம்மைசெய்தல் ; ஒற்றடங் கொடுத்தல் ; நீராவியால் உடலை வேர்க்கச்செய்தல் .
|
வேதுசெய்தல்
|
ஆவி , புகை முதலியவற்றால் உடலை வெம்மைசெய்தல் ; ஒற்றடங் கொடுத்தல் ; நீராவியால் உடலை வேர்க்கச்செய்தல் .
|
வேதுபிடித்தல்
|
ஆவி , புகை முதலியவற்றால் உடலை வெம்மைசெய்தல் ; ஒற்றடங் கொடுத்தல் ; நீராவியால் உடலை வேர்க்கச்செய்தல் .
|
வேதை
|
துன்பம் ; இரேகை ; இரசவாதம் ; துளைத்தல் ; கலியாணப்பொருத்தம் பத்தனுள் ஒன்று .
|
வேதைசிந்தூரம்
|
உலோகங்களைப் பொன்னாக்கும் மருந்து .
|
வேந்தவை
|
காண்க : வேத்தவை .
|
வேந்தன்
|
எல்லா ஆற்றலும் பெற்ற அரசன் ; இந்திரன் ; சந்திரன் ; சூரியன் ; வியாழன் .
|
வேந்து
|
அரச பதவி ; ஆட்சி ; மன்னன் ; இந்திரன் .
|
வேந்துரு
|
ஏழாந் தலைமுறையில் தந்தைவழி முன்னோன் .
|
வேப்பநெய்
|
காண்க : வேப்பெண்ணெய் .
|
வேப்பலகு
|
வேப்பிலையின் ஈர்க்கு .
|
வேப்பெண்ணெய்
|
வேப்பங் கொட்டையினின்று எடுக்கும் நெய் .
|
வேபம்
|
அசைவு , புடைபெயர்ச்சி .
|
வேபனம்
|
நடுக்கம் ; அச்சம் .
|
வேபாக்கு
|
வேகுதல் .
|
வேபித்தல்
|
நடுங்குதல் .
|
வேம்பன்
|
வேப்பம்பூ மாலையை உடைய பாண்டியன் .
|
வேம்பனம்
|
கள் .
|
வேம்பாதல்
|
கசப்பாதல் ; வெறுப்புக்குரியதாதல் .
|
வேம்பின்தாரோன்
|
காண்க : வேம்பன் .
|
வேம்பு
|
வேப்பமரம் ; கசப்பு ; வெறுப்பு .
|
வேமம்
|
நெசவுத்தறி .
|
வேமா
|
நெசவுத்தறி .
|
வேமானியர்
|
விமானத்திற் செல்வோரான தேவர் .
|
வேய்
|
மூங்கில் ; மூங்கிற்கோல் ; உட்டுளைப்பொருள் ; புனர்பூசநாள் ; வேய்கை ; மாடம் : வினை ; குறளைச்சொல் ; யாழ் கவனஞ் செய்கை ; ஒற்றன் ; ஒற்றினைத் தெரிந்து கொண்ட கூறுபாட்டினைக் கூறும் புறத்துறை .
|
வேய்க்கண்
|
மூங்கிற்கணு .
|
வேய்ங்குழல்
|
புல்லாங்குழல் .
|
வேய்த்தல்
|
ஏய்த்தல் ; ஒற்றரால் செய்தி அறிதல் .
|
வேய்தல்
|
சூடுதல் ; மூடுதல் ; மலர்தல் ; சூழ்தல் ; பதித்தல் ; பொருந்துதல் ; கூரையால் மூடப்பட்ட வீடு ; ஒற்று ; துளைபோடுதல் ; துளை .
|
வேய்ந்துணி
|
ஊதுகுழல் .
|
வேய்வனம்
|
திருநெல்வேலி .
|
வேய்வு
|
மூடுதல் ; ஏய்ப்பு .
|
வேய்வை
|
யாழ்நரம்புக் குற்றவகை .
|
வேயர்
|
ஒற்றர் ; சிறுமூங்கில் ; பார்ப்பனக் குடிவகை .
|
வேயல்
|
சிறுமூங்கில் .
|
வேயாமாடம்
|
நிலாமுற்றம் .
|