upacāracol-
v. intr <id.+.
1. To express compliments, pay respects;
முகமன்கூறுதல்.

2. To condole;
துக்கம் விசாரித்தல். Loc.

upacāram
n. <upa-cāra.
1. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability;
மரியாதை.

2. Salutation, compliment;
முகமன்வார்த்தை. (பிங்.)

3.Figurative application. See உபசாரவழக்கு. (பி. வி. 48.)
.

4. Commendation expressed only by way of formality;
உபசாரமாத்திரமாகச் சொல்லப்பெறும் வார்த்தை. Loc.

upacāra-vaḻakku
n. <id.+.
Figurative application of the attribute of one object upon another; secondary meaning;
ஒன்றன்தன்மையை மற்றொன்றன்மே லேற்றிக்கூறுவது. (குறள், 73, உரை.)

upacāri
n. <upacārin.
See உபசாரகன். (W.)
.

upa-cīvaṉam
n. <upa-jīvana.
1. Depending upon others, living subject to others;
பிறரைச் சார்ந்துவாழ்கை.

2. Means of livelihood, sustenance;
சீவனத்திற்கு உரியபொருள்.

upattam
n. <upa-stha.
1. Generative organ;
ஜன்மேந்திரியம். (மச்சபு. பிரமமு.11.)

2. Pudendum muliebre;
பெண்குறி. (பிங்.)

upattiravam
n. <upa-drava.
1. Tyranny, oppression, violence;
இடுக்கண். அரசன் குடிகளை உபத்திரவம் செய்தான்.

2. Calamity, as epidemic, famine; affliction, tribulation, suffering of mind or body;
துன்பம். பசியுபத்திரவம், வியாதியுபத்திரவம், மனோபத்திரவம்.

3. Worry;
தொந்தரவு. ஆடையாபரணம் வேணுமென்று மனைவி உபத்திரவஞ்செய்கிறாள். Colloq.

upatākam
n. cf. patākā-druma.
Palmyra-palm. See பனை. (மூ. அ.)
.

upa-tāḷam
n. <upa-tāla. (Mus.)
Secondary time-measures, five in number, viz.
ஆதிதாளம், பார்வதிலோசனம், குடுக்கம், சிங்கநந்தம், திரிமாத்திரை; ஐந்து சிறுதாளங்கள். (பரத. தாள. 3.)

upatāṉam
n. <upādāna.
1. Pillow, cushion;
தலையணை. (திவா.)

2. Foundation;
அஸ்திவாரம். (W.)

upatiruṣṭā
n. <upa-draṣṭā. nom. sing. of upa-draṣṭr.
Priest, as the conductor of ceremonies;
புரோகிதன். (சீவக. 2362, உரை.)

upatēca-kāṇṭam
n. <id.+.
A Tamil poetic version by Kōnēri-yappa-mudaliyār of the last kāṇda of the Sivarahasyakhaṇda of the Skānda-purāṇa,
வடமொழி ஸ்காந்தபுராணத்தின் ஒரு பகுதியினின்று கோனேரியப்பமுதலியார் மொழிபெயர்த்துப்பாடிய தமிழ் நூல்.