சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 4147
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
காரியசிவதத்துவம்
kāriya-civa-tattuvamn. <id.+.A civa-tattuvam;
சிவதத்துவங்களுளொன்று. (சி. சி. 1, 66, ஞானப்.)
காரியம்
kāriyamn. perh. id.Cow dung;
சாணம். (சைவ. சந். 61.)
காரியவாசகம்
kāriya-vācakamn. <id.+. (Gram.)A term meaning action in general;
செய்தல் என்னுஞ் சொல்லால் விரிந்து காரியத்தைக் குறிக்குஞ் சொல். (தொல். சொல். 112, உரை.)
காரியவிலக்கு
kāriya-vilakkun. <காரியம்+. (Rhet.)A kind of vilakkaṇi;
விலக்கணி வகை. (யாழ். அக.)
காரியவேது
kāriya-v-ētun. <id.+. (Log.)Inference of a cause from an effect;
காரியம் ஏதுவாய்நின்று காரணமுண்மையை விளக்குகை. (சி. சி. அளவை. 10, சிவஞா.)
காரியானுமானம்
kāriyāṉumāṉamn. <kāriya+. (Log.)Inference from effect to cause, a posteriori or inductive reasoning, opp. to kāraṇāṉumāṉam;
காரியத்தினின்று காரணத்தை அனுமானிக்கை. (மணி. 27, 33-34, உரை.)
காரியிண்டு
kāri-y-iṇṭun. <கார்+.Shining leaved soap-pod;
வெள்ளிண்டு. (L.)
காரிலவணம்
kār-ilavaṇamn. <id.+.Bitnoben;
பிடாலவணம். (யாழ். அக.)
காரு
kārun. <kāru. (நாநார்த்த.)1. Artisan;
கம்மாளன்.
2. Artisanship;
கம்மத்தொழில்.
காருகால்
kārukāln.Pan for burning incense;
இந்தளம். காருகாலிலே கருமுகைபூத்தாற் போலே (திவ். பெரியாழ். 3,6,7, வ்யா. பக். 686).
காருகோலரிசி
kārukōlaricin. cf. கார்போகரிசி.Seed of scurfy pea;
கார்போகரிசி. (பெரிய. 33.)
காருசம்
kārucamn. <kāruja. (நாநார்த்த.)1. Wild Sesamum;
காட்டேள்.
2. Indian aconite;
நாவி.
3. Froth;
நுரை.
4. Painting;
சித்திரம்.
5. Red ochre;
காவிக்கல்.
காருண்யபிதிர்க்கள்
kāruṇya-pitirkkaḷn. <kāruṇya+.The manes whose names are not known and who are propitiated during the Mahālaya fortnight;
மாளயபக்ஷத்திற் பூசிக்கப்படும் பெயரறியப்படாத பிதிரர் தொகுதி. Brāh.
காரேலம்
kār-ēlamn. <கார்+.A kind of cardamom;
ஏலவகை. (சங். அக.)
காரொளி
kār-olin. <id.+.Black stripe, as on cattle;
கருந்தாரை. (யாழ். அக.)
காரோத்துக்கிழங்கு
kārōttu-k-kiḻaṅkun. <Fr. carotte.See காரட்டு. Pond.
.
கால்கழிகட்டில்
kāl-kaḻi-kaṭṭiln. <கால்+கழி-+.Bier;
பாடை. கால்கழிகட்டிலிற்கிடப்பி (புறநா. 286).
கால்மேலுறை
kāl-mēl-uṟain. <id.+மேல்+.Gaiter, spat;
கணுக்காலுறை. Pond.
கால்வாதம்
kāl-vātamn. <id.+.A disease;
நோய்வகை. (கடம்ப. பு. இல¦லா. 129.)
கால்வார்
-
த்தல்
kāl-vār-v. intr. <id.+.To sow seeds of akatti in a betel garden in the month of āṭi;
கொடிக்காலில் ஆடிமாதத்தில் அகத்திவிதையை ஊன்றுதல். Loc.
கால்வாரி
kāl-vārin. <id.+.A defect in cattle;
மாட்டுக்குற்ற வகை. (பெரிய. 26.)
காலக்கடப்பு
kāla-k-kaṭappun. <காலம்+கட-.Course of time;
காலத்தின் கதி. (தக்கயாகப். 447.)
காலக்கேப்பை
kāla-k-kēppain. <id.+.A species of ragi;
இராகிவகை. (விவசா. 3.)
காலசங்கம்
kāla-caṅkamn. <id.+.Dawn, early morning;
வைகறை. (யாழ். அக.)
காலத்தேவை
kāla-t-tēvain. <id.+.An ancient tax;
பழைய வரிவகை. (Pudu. Insc. 399.)
காலதோஷம்
kāla-tōṣamn. <id.+.Evil times hard times;
கெட்டகாலம். Loc.
காலப்பாடு
kāla-p-pāṭun. <id.+.Condition of the times;
காலநிலைமை. கள்ளமில் காலப்பாடுங் கருமமுங் கருதேனாகில் (கம்பரா. இராவணன்வதை. 7).
காலப்பொல்லாங்கு
kāka-p-pollāṅkun. <id.+.See காலதோஷம். காலப்பொல்லாங்கைப் பரிகரித்துக்கொண்டு (S. I. I. vii, 496).
.
காலப்போக்கு
kāla-p-pōkkun. <id.+.See காலப்பாடு. (மீனாட். சரித் ii, 160.)
.
காலபுருடன்
kāla-puruṭaṉn. <id.+.Time-server;
சமயத்திற்கேற்ப ஒழுகுபவன். இது காலபுருடர் நட்புத் தீதென்றது (குறள், 819, மணக்.).
காலபைரவர்
kāla-pairavarn. <kālabhairava.A manifestation of šiva;
சிவமூர்த்தங்களுள் ஒன்று. (காஞ்சிப். சிவபுண். 34.)
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 4147 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், kāla, kāl, kāriya, யாழ், kār, times, காரியம், pond, cattle, காலதோஷம், காலப்பாடு, kāruṇya, time, நாநார்த்த, kind, சொல், civa, inference, effect, கார்போகரிசி, meaning, கார், பெரிய
கலைக் களஞ்சியம்
