சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 4146
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
காரக்கட்டி
kāra-k-kaṭṭin. <காரம்+.Nitrate of silver, lunar caustic;
காடிக்காரம். Loc.
காரகில்
kār-akiln. <கரு-மை+.A kind of eagle-wood, used as incense;
அகில்வகை. (சிலப். 14, 108, உரை.)
காரச்சேர்வை
kāra-c-cērvain. <காரம்+.Cauteriser;
தீப்பற்றுள்ள மருத்தின் சேர்க்கை. Pond.
காரச்சேவு
kāra-c-cēvun. <id.+.A kind of comestibles;
காரமுள்ள சேவுப்பணியாரம். Tinn.
காரட்டு
kāraṭṭun. <E.Carrot;
மஞ்சள் முள்ளங்கி. (சு. வை. ர. 482.)
காரண்டவம்
kāraṇṭavamn. <kāraṇdava.A kind of crane;
நாரைவகை. Pond.
காரணசிவதத்துவம்
kāraṇa-civa-tattuvamn. <kāraṇa+. (šaiva.)A civa-tattuvam;
சிவதத்துவங்களு ளொன்று. (சி.சி. 1, 66, ஞானப்.)
காரணமறிநிலை
kāraṇam-aṟi-nilain. <காரணம்+அறி-+. (Rhet.)A figure of speech;
அணிவகை. (யாழ். அக.)
காரணவன்
kāraṇavaṉn. <id.1. Accountant;
கணக்கன். சுந்தரபாண்டியநல்லூர்க் காரணவரோம் (S. I. I. v, 105).
2. Head of a family;
குடும்பத்தலைவன். Nā.
காரணவாக்கியம்
kāraṇa-vākkiyamn. <kāraṇa+.Motto, emblem;
விருதாகக் கொள்ளும் மொழி. Pond.
காரணவிலக்கணை
kāraṇa-v-ilakkaṇain. <காரணம்+. (Rhet.)A figure of speech which states the cause as the effect;
காரணத்தைக் காரியமாகக் கூறும் அணி. (W.)
காரணவொழிப்பு
kāraṇa-v-oḻippun. <id.+. (Rhet.)A kind of avanuti-y-aṇi;
அவநுதியணிவகை. (யாழ். அக.)
காரணானுமானம்
kāraṇāṉumāṉamn. <kāraṇa+. (Log.)Inference from cause to effect, a priori or deductive reasoning, opp. to kāriyāṉumāṉam;
காரணத்தினின்று காரியத்தை அனுமானிக்கை. (மணி. 27, 36, உரை.)
காரணீகன்
kāraṇīkaṉn. <karaṇika.One who is the first cause;
மூலகாரணமானவன். தெரிமறையிற் காரணீகனார் (சீறாப். கட. 10.)
காரநீர்
kāra-nīrn. <காரம்+.Dyer's lye;
சாயநீர்வகை. (W.)
காரப்பொடி
kāra-p-poṭin. <id.+.Solder;
பற்றாசு. Loc.
காரம்
1
kāramn. <kārya.Act;
தொழில். எண்ணார்ந்த காரங்க ளில்லகத்தே பயின்றாயேல் (நீல கேசி, 280).
காரம்
2
kāramn. <kāra. (நாநார்த்த.)1. Certainty;
நிச்சயம்.
2. Strength;
வலிமை
3. Effort;
முயற்சி.
காரவி
kāravin. <kāravī. (நாநார்த்த.)1. Black cumin;
கருஞ்சீரகம்.
2. Dill;
சதகுப்பி.
3. See காயப்பத்திரி.
.
4. Peacock fan;
மயிற்சிகை.
காரா
kār-ān. <கரு-மை+ஆ. [T. kārāvu.]Black cow;
கருநிறப் பசு. கன்றுபிரி காராவின் றுயருடைய கொடி (கம்பரா. குகப். 66).
காராகாரம்
kārākāramn. <kārāgāra.Prison;
காராக்கிருகம். (யாழ். அக.)
காராடு
-
தல்
kār-āṭu-v. intr. <கார்-+ஆடு-.To talk with rankling hatred;
கறுவிப்பேசுதல். Tinn.
காராடை
kār-āṭain. <காரம்+.Deep dyed cloth;
சாயத்தின் உறைப்புள்ள ஆடை. காராடைபோர்த்த வெம்புத்தர் (நீலகேசி, 259).
காராண்கிழமை
kārāṇ-kiḻamain. <காராண்மை+.Occupancy right in a field;
உழவடைப்பாத்தியதை. (M. E. R. 103 of 1916.)
காரி
1
kārin. perh. காரம். (அக. நி.)1. Brackish Soil;
களர்.
2. Waste land;
முதுநிலம்.
3. Low-born person;
கீழ்மகன்.
காரி
2
kārin. prob. kārya.Workshop;
தொழிற்சாலை. (அக. நி.)
காரிகம்
kārikamn.See காரிகை2. (யாழ். அக.)
.
காரிகை
1
kārikain. <khārikā.A weight of 20 arumaṇams;
இருபது அருமணங் கொண்ட ஒரு நிறை. (சுக்கிரநீதி, 105.)
காரிகை
2
kārikain. <kārikā.Torment; extreme suffering; torture;
வாதனை. (நாநார்த்த.)
காரிடம்
kār-iṭamn. <கார்+.Rainy season;
கார்காலம். பயில்வித்தெல்லாம் காரிடமதனிற் காட்டு மங்குரம் (சி.சி.1,9).
காரிதம்
kāritamn. <kārita. (Gram.)Causal verb;
பிறவினை. விப்பிவரிற் காரிதமாம் (பிரயோக. 35).
காரியகாலபக்ஷம்
kāriya-kāla-pakṣamn. <kārya+kāla+. (Gram.)Method of interpretation in treatise, by which the sense of several sūtras will be complete only by taking over a word occurring in an earlier sūtra;
ஓரிடத்து நின்றசொல் பலசூத்திரங்களோடுஞ் சென்றியைந்து தன்பொருளைப் பயப்பிக்கு முறை. (தொல். சூத்திரவிருத்தி. பக். 17.)
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 4146 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், kāraṇa, காரம், kāra, kār, kind, யாழ், kārya, rhet, pond, நாநார்த்த, காரி, கார், gram, kāla, black, kārikain, காரிகை, kārin, speech, civa, tinn, காரணம், figure, effect, word, kāramn
கலைக் களஞ்சியம்
