uṭal-vēlai
n. <id.+.
Body of a work, chiefly applied to painting or any other art work;
பரும்படியான வேலை. (W.)

uṭal-antam
n. <id.+.
Dissolution of the body;
உடலழிவு. (W.)

uṭala-varuttaṉai
n. <உடலம்+ vartanā.
Gesticulation by means of movements of the body;
மெய்யாற் செய்யும் அபிநயம். (சிலப். 3, 16, உரை.)

uṭal-ilāṉ
n. <id.+.
One who has no body, referring to Maṉmataṉ the Indian Cupid, whose body was burnt to ashes by the fiery stare of šiva;
காமன். (W.)

uṭalunar
n. <உடல்-.
Foes;
பகைவர். உடலுந ருட்க (புறநா. 17, 36).

uṭal-eṭu-
v. intr. <id.+.
1. See உடம்பெடு-
உடலெடுத்தெவர் சாவையொருவினார் (பிரமோத். 10, 40).

2. To become fat or fleshy;
உடல் கொழுத்தல். (J.)

uṭa-vāram
n.
See உடன்வாரம். Colloq.
.

uṭaṟ-karuvi.
n. <id.+.
Coat of mail, armour;
கவசம். (W.)

uṭaṟ-kāval
n. <id.+.
See உடற்கருவி.
ஒன்றானு மறாவுருவா வுடற்காவலோடும் (கம்பரா. நாகபா. 15).

uṭaṟ-kūṟu
n. <id.+.
Anatomy of the body;
சரீரக்கூறு.

uṭaṟci
n. <உடல்-.
Irritation, resentment, anger;
கோபம். உடற்சிசெய்ய (சீவக. 1078).

uṭaṟṟu-
5 v. tr. caus. of உடல்-.
1. To afflict, torment;
வருத்துதல். உண்ணின் றுடற்றும் பசி (குறள், 13).

2. To provoke, infuriate, enrage;
சினமுட்டுதல். நின்னுடற்றியோர் நாடே (புறநா. 4).

3. To push on vigorously, as a campaign in war;
மூண்டுநடத்துதல். அமருடற்றினான் (பாரத. இராச. 50).

4. To discharge briskly, as a shower of arrows;
பிரயோகித்தல். பலகோடி பாண முடற்றினான் (பாரத. பதின்மூ. 24).

5. To balk, spoil, damage, thwart;
கெடுத்தல். ஒல்லுங் கரும முடற்றுபவர் (குறள், 818).

uṭaṉ
[K. odan, M. udan.] adv.
1. Together with;
ஒக்க. உடன்கலந்தார்க்கு (பு. வெ. 10, சிறப்பிற். 9).

2. Altogether;
ஒருசேர. உள்ளியவெல்லா முடனெய்தும் (குறள், 309).

3. Instantly, immediately after, at once; -part. An instr. ending, as in சாத்தனுடன்; -adj. Belonging to the same class;
அப்பொழுதே. அட்டுட னுயிரு நல்கி (கந்தபு. பாயி. 67). மூன்றும்வேற்றுமைச் சொல்லுருபு. ஒரேவகுப்பைச்சேர்ந்த. உடன்மாணாக்கன்.

uṭaṉ-kuṟṟa-v-āḷi
n. <id.+.
Co-offender, accomplice, abettor;
உடனிருந்து குற்றஞ்செய்தவன். (C.G.)