vēṟu-paṇṇu-,
v. <வேறு+. intr.
1. See வேறுபடுத்து-.
.

2. To create misunderstanding;
மனஸ்தாப முண்டு பண்ணுதல். அவன் அண்ணனுக்கும் தம்பிக்கும் வேறுபண்ணுகிறான்.

3. To do the very opposite;
எதிரிடை செய்தல். தகப்பன் சொன்னதற்குப் பிள்ளை வேறுபண்ணுகிறான்.

vēṟupāṭu,
n. <வேறுபடு1-.
1. Difference;
வித்தியாசம். மேலைக்கிளவியொடு வேறு பாடிலவே (தொல். சொல். 217).

2. Disagreement;
மனமாறுபாடு. சுண்ணத்திற் றோன்றிய வேறுபாடு (சீவக. 903).

3. See வேற்றுமை, 2. காமதன்மங் குற்றப்படும்படி அதனோடு வேறுபாடுகொண்டு (கலித். 12, உரை).
.

vēṉ-kāṇ-,
v. intr. <வேன்+.
To be in excess;
அளவில் அதிகமாயிருத்தல். நெல்லை யளந்ததில் இரண்டுமரக்கால் வேன்கண்டது.

vēṉal,
n. cf. வேனில். [M. vēnal.]
1. Heat;
வெப்பம். வேனன்மல்கி வெண்டேர்சென்ற வெந்நிலம் (சீவக. 2578).

2. Hot season;
வேனிற்காலம். நீடிய வேனிற் பாணி (சிலப். 8, வெண்பா, 2).

3. Anger;
சினம். வேனலானை யுரித்த வீரட்டரே (தேவா. 960, 5).

veṉil,
n. prob. வே-.
1. See வேனிற்காலம். வேனிலாயினுந் தண்¢புனலொழுகுந்தேனுர் (ஐங்குறு. 54).
.

2. Spring season;
இளவேனில்.

3. Heat;
வெப்பம். வேனி னீடிய சுரனிறந்தோரே (அகநா. 201).

4. Mirage;
கானல். (பிங்.)

vēṉilavaṉ,
n. <வேனில்1.
See வேனிலான். வேனிலவன் மேனுதல் விழித்தவன் (பாரத. முதற்போர். 63).
.

veṉilāṉ,
n. <id.
Kāma, as God of Spring;
மன்மதன். வேனிலான் வருநெறி வெண்முள் வித்தினார் (சீவக. 2635).

veṉiṟ-paḷḷi,
n. <id.+.
Open terrace of a house, as a place for resting and enjoying the moonlight during summer;
நிலாமுற்றம். மேனிலை மருங்கின் வேனிற்பள்ளி யேறி. (சிலப். 8, 18).

veṉiṉ-mālai,
n. <id.+மாலை3.
A poem describing the two divisions of the hot season, iḷa-vēṉil and mutu-vēṉil, one of 96 pirapantam, q.v.;
பிரபந்தம் தொண்ணூற்றாறனுள் இளவேனில் முதுவேனில் என இருதிறப்பட்ட பருவங்களையும் சிறப்பித்துக்கூறும் நூல். (வீரசிங்காதன. அகளங்க. 7.)

vējāri,
n.
Corr. of
வியபிசாரி.

vēṣṭaṇam,
n. <vēṣṭana. (யாழ். அக.)
1. Tying of the amulet;
காப்புக்கட்டுகை.

2. Girdling, encircling;
சுற்றுகை.

vēṣṭaṭai,
n. <வேஷ்டி+ஆடை1.
A mode of wearing cloth.
See பஞ்சகச்சம். Brāh.

vēṣṭitam
n. <vēṣṭita.
See வேட்டிதம்.
.

vēṣṭai,
n. [T. vēṣaṭa.]
Mortification, annoyance;
உபத்திரவம். (C. G.)