vaḻakku-p-poruḷ
n. <id.+.
Popular meaning of a word;
ஒரு சொற்குப் பேச்சுவழக்கிலுள்ள பொருள். (W.)

vaḻaku
n. <வழுவு-.
Smoothness, softness, gloss;
மென்மை. வழகிதழ்க்காந்தண்மேல் வண்டிருப்ப (பதினொ. திருவீரந். 70).

vaḻaṅkā-p-poḻutu
n. <id.+ id.+.
Midday;
உச்சிவேளை. வழங்காப்பொழுதுநீ கன்றுமேய்ப் பாய்போல் (கலித். 112).

vaḻaṅki
n. <id. [K. Tu. vaḷa, M. vaḷanmiya.] (W.)
1. Pimp, one who prostitutes one's wife;
தன் மனைவியைக் கூட்டிக்கொடுப்பவன்.

2. Harlot, prostitute;
விபசாரி.

vaḻaṭṭu-
5 v. tr.
Corr. of வழற்று-. (W.)
.

vaḻappam
n.
See வழக்கம். (யாழ். அக.)
.

vaḻalikkai
n. [T. badalika K. baḷalke.]
Weariness, fatigue;
இளைப்பு. (W.)

vaḻalai-y-uppu
n. <வழலை+.
See வழலை, 2. (யாழ். அக.)
.

vaḻavaḻappu
n. <வழவழ-.
1. Slipperiness;
வழுக்குந்தன்மை. (W.)

2. Smoothness;
மழமழப்பு.

3. Looseness; unsteadiness; negligence;
உறுதியின்மை.

vaḻaṟṟu-
5 v. tr. Caus. of வழல்-.
To cause the skin to peel off;
தோல் வழலச் செய்தல்.

vaḻā-nilai
n. <id.+ஆ neg.+.(Gram.)
Grammatical correctness, as of a word or sentence, dist. fr. vaḻūu-nilai;
சொற்கள் அல்லது தொடர்கள் இலக்கணவிதியினின்றும் விலகாது அமைகை. (நன். 374.)

vaḻi
n. [K. baḷi, M. vaḻi.]
1. Way, road, path;
மார்க்கம். வாழ்நாள் வழியடைக்குங் கல் (குறள், 38).

2. Origin, source;
காரணம். (யாழ். அக.)

3. Means;
உபாயம். அதற்கு ஒரு வழி சொல்லு.

4. Remedy;
பரிகாரம். அந்தத் தப்புக்கு என்ன வழி செய்தான்.

5. Homage;
வழிபாடு. வையங்காவலர் வழிமொழிந்தொழுக (புறநா. 8).

6. Course of conduct;
ஒழுக்கம். (பிங்.)

7. Manner, method, mode;
முறைமை. (பிங்.)

8. Posterity, descendants;
பின்சந்ததி. வாழ்க்கை வழியெஞ்சலெஞ்ஞான்று மில் (குறள், 44).

9. Race, family, lineage;
மரபு. (பிங்.)

10. Son;
மகன். (சூடா.)

11. Relation, dependant;
சுற்றம். செற்றோரை வழிதபுத்தனன் (புறநா. 239).

12. Brother;
சகோதரன். (அரு. நி.)

13. Series; line; succession;
பரம்பரை. வழித்தொண்டர் (பெரியபு. திருநாவுக். 333).

14. History or origin of a literary work, one of 11 ciṟappu-p-pāyiram, q.v.;
சிறப்புப்பாயிரம் பதினொன்றனுள் ஒன்றாகிய நூல் வந்த நெறி. (நன். 46.)

15. Impression, foot-print; trace;
சுவடு. யானைக்கால் வழியன்ன (புறநா. 368).

16. That which is subsequent;
பின்னானது. வழிநாட்கிரங்கு மென்னெஞ்சம் (புறநா. 176).

17. Usage;
வழக்கு. (W.)

18. Antiquity;
பழைமை. (W.)

19. Place;
இடம். தலைநாளன்ன புகலொடு வழிசிறந்து (மலைபடு. 565).

20. Mountainous region;
மலைப்பக்கம். (சீவக. அரும்.)

21. Roundness;
திரட்சி. (பிங்.)

22. Boon; gift;
வரம். எவ்வழி நினக்கு வேண்டும் (உபதேசகா. சிவத்துரோ. 115). --adv.

1. Afterwards;
பின்பு. வழிபயக்கு மூதியமும் (குறள், 461).

2. An adverbial particle meaning 'in case, under certain circumstances';
வினையெச்சவிகுதி. (தொல். சொல். 231.)

3. Sign of the locative;
ஏழனுருபு. (நன். 302.)