vallapi
n. <வல்லபம்2.
1. Skilful person;
சாமர்த்தியமுள்ளவ-ன்-ள். (யாழ். அக.)

2. See வல்லவி2, 2.
.

vallam.
n. <வன்-மை.
Power, strength;
ஆற்றல். வல்லம்பேசி வலிசெய் மூன்றூரினை ... நூறினான் (தேவா. 380, 6).

vallam
n.
1. A šiva shrine in the North Arcot District;
வடவாற்காடு ஜில்லாவிலுள்ள ஒரு சிவஸ்தலம்.

2. A town in the Tanjore district;
தஞ்சாவூர் ஜில்லாவிலுள்ள ஓரூர். வல்லமெறிந் தானேந்து வாள் (பெருந்தொ. 961).

3. See வல்லத்துவில்லை.
.

4. Plantain;
வாழை (மலை.)

5. cf. வள்ளம். Ola basket;
ஓலையால் முடைந்த கூடை. Loc.

6. A weight=2 macāṭi;
இரண்டு மஞ்சாடி நிறை. (நாமதீப. 804.)

vallamai
n. <id.
Power; prowess;
வலிமை. காதுசிலை வல்லமைகள் (திருக்கலம். 72).

vallari
n. <vallarī.
1. Budding shoot;
தளிர். (சூடா.)

2. Green fruit;
பசுங்காய். (சூடா.)

3. Cluster of fruit;
காய்க்குலை. (உரி. நி.)

4. Bunch of flowers;
பூங்கொத்து. (திவா.)

5. Creeper;
கொடி. (சங். அக.)

vallavaṉ
n. <vallabha.
1. Husband;
கணவன். மலைமாது வல்லவன் வாணன் (தஞ்சைவா. 164). (பிங்.)

2. Shepherd, cowherd;
இடையன். (W.)

vallavaṉ.
n. <vallava.
1. Cook;
சமைப்பவன். (W.)

2. Name assumed by Bhīma when he lived incognito in Virāṭa;
விராடனகரில் வீமன் கரந்துறைந்தபோது தரித்த பெயர்.

valla-v-āṟu
adv. <வல்ல + ஆறு1.
See வல்லாங்கு. வல்லவாறு சிவாய நமவென்று ... நாதனடி தொழ (தேவா, 470, 6).
.

vallavi
n.
1. See வல்லபி2, 1. (W.)
.

2. Strong person;
வலிமையுள்ளவ-ன்-ள். (சங். அக.)

vallavai-maṉ
n. <வல்லவை + மன்2.
Gaṇēša, as the husband of Vallavai;
விநாயகன். (நாமதீப. 28.)

vallāṅku
adv. <வல்ல + ஆங்கு.
To the best of one's power;
இயன்றவளவில். வல்லாங்குப் பாடி (புறநா. 47).

vallāṇ-mullai
n. <வல்லாண்மை+. (Puṟap.)
Theme of appealing to and exciting the manly virtues of a person by praising his family, his native place, and his great qualities;
ஒருவனது குடியையும் பதியையும் இயல்புகளையும் புகழ்ந்து அவனது ஆண்மைபெருகச் சிறப்பித்துக் கூறும் புறத்துறை. (பு. வெ. 8, 23.)

vallāta-tukkam
n. <வல்லு- + ஆ neg.+.
1. Trouble suffered unjustly;
நியாயமின்றி உண்டாந் துயரம். (யாழ். அக.)

2. Insufferable grief;
சகிக்கமுடியாத துக்கம். Loc.