iṭaṉ
n. <id.+ அன்.
One on the left side;
இடப்பக்கத்திருப்பவன். (பரிபா.3. 83).

iṭaṉ-aṟintoḻukal
n. <id.+.
1. Adopting the customs and usages of different countries, a desirable virtue in merchants trading with many countries;
வணிகர் குணங்களு ளொன்று. (பிங்).

2. Adjusting one's conduct to one's environment;
இருக்கும் இடம்நோக்கி அதற்கிசைய நடக்கை.

iṭākiṉi
n. <dākinī.
Female goblin feeding on corpses in the burning ground;
சுடுகாட்டிற் பிணங்களைத் தின்னும் பேய். (சிலப்.9. 21).

iṭāku-pōṭu-
v.intr. <id.+.
To brand, as on cattle;
கால்நடைகட்குச் சூடுபோடுதல்.

iṭāṭimam
n. <dādima.
Common pomegranate. See தாதுமாதுளை.
(மலை).

iṭāppu
n. <T. dābu.
Catalogue, list, register;
அட்டவணை. (W.)

iṭā-miṭam
n. <idā+miṣa.
Improper or unbecoming language;
ஒழுங்கற்ற பேச்சு. (சங்.அக).

iṭār
n. prob. இடு-.
1. Palm-leaf bucket for irrigation; 2. cf. அடார். Trap for squirrels or rats;
இறைகூடை. (பிங்).; எலி முதலியபிடிக்கும் பொறி. இடாரி லகப்பட்ட எலி போல. (J.)

iṭā-v-ēṇi
n. <இடு-+ஆ neg. +ஏணி.
Unlimited extent;
அளவிடப்படாத எல்லை. இடாவேணி யியலறைக் குருசில் (பதிற்றுப்.24, 14).

iṭi-
11 v.intr.
1. To sound loud; to make a noise, as a gun; to roar, as a lion;
முழங்குதல். அரிமா னிடித்தன்ன (கலித்.15).

2. To thunder;
இடியொலி படுதல். இடித்து முழங்கியதோர் யோசனையோர் கேட்பர் (நாலடி.100).

3. To throb, beat; to ache, as the head;
நோதல். தலையிடிக்கிறது.

4. To come in contact with, hit against;
தாக்கிப்படுதல். கதவு நிலை தலையில் இடிக்கும்.

5. To strike against, as a vessel against the shore;
மோதுதல். கப்பல் கரையில் இடித்தது. (W.)

6. To be angry, furious; 1. To pound in a mortar; to bray with a pestle; to reduce to flour; 2. To beat so as to break, batter to pieces, demolish, shatter; 3. To press; to crush, as sugarcane; 4. To push or thrust side-wise, as with the elbow; 5. To att
கோபித்தல். கூற்றின்னிடிக்குங் கொலைவேலவன் (சீவக.432). -tr. caus. of இடி1-. தூளாக்குதல். பொற்சுண்ண மிடித்து நாமே (திருவா.9. 1). தகர்த்தல். வீட்டை யிடித்துத் தள்ளினான். நசுக்குதல். கரும்பினை.யிடித்துநீர் கொள்ளினும் (நாலடி.156). தாக்குதல். குந்தத்தால் இடித்தான். முட்டுதல். அந்த