2. Death;
மரணம். கையற வுரைத்துக் கைசோர்ந்தன்று (பு. வெ. 10, சிறப்பிற். 14, கொளு).

3. Affliction, sorrow;
துன்பம். யான்பட்ட கையறவு காணாயோ (கம்பரா. சூர்ப். 107).

4. Love quarrel;
ஊடல். கையறவு வட்டித்து (பரிபா. 10, 33).

5. Impecuniosity, poverty;
தரித்திரம். பிறர் கையறவு தானாணுதலும் (புறநா. 157, 2).

6. Immorality;
ஒழுக்கமின்மை. (W.)

2. To be laid prostrate, overcome, as with pity;
மனமழிதல். கையற் றின்ன லெய்தலும் (ஞானா. 31, 22).

3. To exceed limits;
அளவு கடத்தல். காப்பின் கடுமை கையற வரினும் (தொல். பொ. 114).

4. To be irremediable, overwhelming;
மீட்சியரிதாதல். கையறு துன்பங் காட்டினுங் காட்டும் (சிலப். 10, 71, உரை).

5. To die;
இறத்தல். காதி மலைந்தே கையற்றார் (பாரத. பதினாறாம். 2).

6. To become immoral;
ஒழுக்கம் நீங்குதல்.

2. Quitting finally; relinguishing entirely, as one's claim or right;
முற்றும் கைவிட்டு நீங்குகை. (W.)

3. See கையுறுதி, 2.
.

2. Profession, occupation;
தொழில். ஆலயதின்களவு கையாட்சியான் (குற்றா. தல. மந்தமா. 90).

3. That which is on hand or in one's possession and enjoyment;
ஒருவன் வசமானது.

4. That which has proved good by experience;
அனுபவத்தால் நன்மையெனத் தெளிந்தது. (W.)