2. Widowhood;
கணவனையிழந்த நிலைமை. கருந்தடங்கண்ணி கைம்மை கூறின்று (பு. வெ. 10, சிறப்பிற். 4, கொளு).

3. Widowhood;
விதவை. ஓர் கைம்மையைக் கலத்த னோக்கி (நைடத. கலிதோன்று. 9).

4. Discomfiture, degradation, ignominy;
சிறுமை. கைம்மை கொள்ளேல் காஞ்சன (மணி. 20, 122).

5. Discomfiture, degradation, ignominy;
அறிவின்மை. கைம்மையி னானின் கழல்பரவாது (பதினொ. ஆளு, திருவந். 18).

6. Lie;
பொய். கைம்மை சொல்லி. (திவ். திருவாய். 5, 1, 1).

2. Precision of hand acquired by practice;
கையனுபவம். (W.)

3. A mason's implement for level-testing;
கொத்தன் மட்டம் பார்ப்பதற்கு உதவுங் கருவி.

4. Height up to the tips of the hanging arms;
பூமிமட்டத்திலிருந்து தாழவிட்ட கைவரையிலுள்ள உயரம். கைமட்டத்துக்குச் சுவரை உயர்த்து.

2. Rough estimation;
உத்தேச மதிப்பு. Loc.

2. To barter, exchange;
பரிவர்த்தனை செய்தல்.

3. To sell, dispose of;
விற்றல். Loc.

2. Juggling with, hand, deception practised by sleight of hand;
கைவன்மையாற் செய்யும் ஏமாற்றம்.