amaṅkalam
n. <a-maṅgala.
Inauspicious occurrence, as death;
அசுபம். (காஞ்சிப்பு. அனேகத. 8.)

amaṅkalai
n.
See அமங்கலி.
(சூடா.)

amaci-y-āḷ
n. <id.+.
Workman pressed into service without wages;
கூலியில்லாமல் வேலைசெய்பவன்.

amaṭṭu
n. <அமட்டு-.
1. Threat, menace;
பயமுறுத்துகை.

2. Wiles, tricks;
ஏய்ப்பு.

amaṇ
n. <šramaṇa.
1. Jainism;
சமணமதம். வல்லமணாசற (தேவா. 861, 11).

2. Jainas, as a sect;
சமணர். வல்லமண் விடுத்த வேழம் (திருவிளை. அங்கம். 3).

3. Nakedness, nudity;
அரையில் ஆடையில்லாமை. குவிமுலையார் தம்முன்னே நாணமின்றி... அமணே நின்றார் (தேவா. 962, 7).

4. A masquerade dance;
வரிக்கூத்துவகை. (சிலப். 3, 13,உரை.)

amaṇa-k-kūttu
n. <šramaṇa+.
1. Wanton, naked dance;
நாணமின்றி நிர்வாணமா யாடுங்கூத்து.

2. Disorderly, uncontrolled conduct;
கட்டுக்கடங்காச் செயல். (திவ். திருமாலை, 34, வ்யா.)

amaṇam
n. [M.avaṇam.]
20,000 areca nuts;
இருபதினாயிரங் கொட்டைப் பாக்கு. பதினாயிரங் கொட்டைப் பாக்கா யிருந்தனள் பைந் தொடியே (தனிப்பா. ii, 23). அரை யமணம், 'nudity,' is suggested.

amaṇaṉ-pāḻi
n. <id.+.
Jain temple;
சைனாலயம். அமணன் பாழியிற் சிம்மதத்தைக் காட்டி (ஈடு, 4, 6, 6)

amattal
n.
Dial. var. of அமர்த்தல்.
.

amanti
n. <Fr. amande.
Indian almond. See நாட்டுவாதுமை.
(மூ. அ.)

amar-
4 v.intr.
1. To abide, remain, be seated;
இருத்தல். (கந்தபு. கடவு. 12.)

2. To become still or tranquil;
அமைதியாதல். காற்றமர்ந்தது.

3. To rest, repose;
இளைப்பாறுதல்.

4. To settle, be deposited, as a sediment, become close and hard, as sand by rain;
படிதல்.

5. To rest upon, as a javelin on the person;
பொருந்துதல். (பு. வெ. 4,5.)

6. To flourish, to be abundant;
பொலிதல். (திவா.)

7. To be extinguished, as a lamp;
அணைதல். விளக்கானது...காற்றினால் அமருமாபோலே (குருபரம். 305).

8. To be suitable;
ஏற்றதாதல். குலத்துக் கமர்ந்த தொழில்.

9. To be engaged, settled, as a house;
திட்டமாதல்.

10. To become established, as in a work; 1. To wish, desire;
அமைதல். வேலையில் அமர்ந்தான். விரும்புதல். (குறள், 92.)

2. To resemble;
ஒப்பாதல். (விதான. குணா. 38.)

3. To do, perform;
செய்தல். நீயிவணமர்ந்தன யாவுந் தூதர் கூற (கந்தபு. முதனா-60).

4. To get close to;
நெருங்குதல். அமரப் புல்லும் (திருக்கோ. 372.)

amar
n. <samara.
1. War, battle;
யுத்தம். (சூடா.)

2. Field of battle;
போர்க்களம். அஞ்சுவரு தானை யமரென்னு ருள்வயலுள் (பு. வெ. 8, 5).

3. Rage, fury, crisis, as of a disease, violence or paroxysm, as of fever;
உக்கிரம். (w.)

amar-k-kaḷam
n. <id.+.
1. Field of battle;
போர்க்களம். (இரகு. திக்கு.172.)

2. Confused noise, stir, bustle, as at a marriage feast;
ஆரவாரம்.