சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 102
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
அமர்கொடு
-
த்தல்
amarkoṭu-v.intr. <id.+.To fight, wage war against;
பொருதல். கலுழனோ டெதிர்மலைந் தமர்கொடுத் தனர்களால் (உபதேசகா. சூராதி. 22).
அமர்த்தல்
amarttaln. <அமர்த்து-.See அமர்த்திக்கை.
Colloq
அமர்த்தன்
amarttaṉn. <a-samartha.Incapable person;
சாமர்த்தியமில்லாதவன். அமர்த்தனுக்கும் கரணி வேண்டாம், சமர்த்தனுக்கும் காணி வேண்டாம்.
அமர்த்திக்கை
amarttikkain. <அமர்த்து-.Giving oneself airs, being vainglorious;
வீண் பெருமை பாராட்டுகை. Loc.
அமர்த்து
-
தல்
amarttu-5 v.tr. [T. amarcu, K. amarisu.]1. To make quiet, tranquillize;
அமைதியாயிருக்கச் செய்தல்.
2. To restrain;
அடக்குதல்.
3. To engage, as a house, a servant;
திட்டப்படுத்துதல். குடியிருக்க வீடு அமர்த்திவிட்டான்.
4. To establish, as one in life; To pose, affect greatness;
நிலைநிறுத்துதல். பெருமிதம்பட நடித்தல். அமர்த்துத லிவ்வளவு வேணுமடி (கவிகுஞ். 34).
அமர்நீதிநாயனார்
amar-nīti-nāyaṉārn. <அமர்1-+.Name of a canonized Saiva saint, one of 63;
அறுபத்துமூன்று நாயன்மாருள் ஒருவர். (பெரியபு.)
அமர்வு
amarvun. <id.Abode;
இருப்பிடம். அரிபுரு டோத்தம னமர்வு (திவ். பெரியாழ். 4, 7, 8).
அமர
amarapart. <id.An adverbial word of comparison;
ஓர் உவம வாய்ப்பாடு. (தொல். பொ. 286,உரை.)
அமரக்காரன்
amara-k-kāraṉn. <samara+.Military retainer of a chief;
சிற்றரசன் கீழுள்ள போர்வீரன்.
2. Commander of a thousand foot-soldiers;
ஆயிரங் காலாட்களுக்குத் தலைவன்.
அமரகண்டம்
amara-kaṇṭamn.Kind of severe convulsions;
குதிரைவலி. (ஜீவரட்.)
அமரகம்
amarakamn. <samara+ அகம்.Field of battle;
போர்க்களம். அமரகத் தாற்றறுக்குங் கல்லாமா (குறள், 814.)
அமரகோசம்
amara-kōcamn. <Amara+.Sanskrit thesaurus by Amarasimha;
ஒரு வடமொழி நிகண்டு.
அமரசிங்கம்
amara-ciṅkamn. <Amara-simha.See அமரகோசம்.
(பி. வி. 42.)
அமரசிலைக்கந்தகம்
amara-cilai-k-kantakamn.A prepared arsenic;
வைப்புப்பாஷாண வகை. (மூ.அ.)
அமரம்
1
amaramn. cf. arman.Disease of the conjunctival membrance of the eye, conjunctivitis;
கண்சூட்டுநோய். (தைலவ. தைல. 34.)
அமரம்
2
amaramn. prob. apara.1. Stern or hinder part of a vessel, opp. to அணியம்;
தோணியின் பின்பக்கம்.
2. Oar used to steer a boat;
படகைத் திருப்பும் தண்டு.
அமரம்
3
amaramn. <Amara.Sanskrit thesaurus by AmarasiMha;
அமரகோசம்.
அமரம்
4
amaramn. <samara. [T. amaramu.]1. Land or revenue granted in ancient times by a chief to his retainers for military service;
அமரக்காரருக்கு விடப்பட்ட சீவிதம். (I.M.P. Ct. 344.)
2. Command of one thousand foot-soldiers;
ஆயிரங்காலாளை ஆளுகை. (W.)
அமரமுனிவன்
amaramuṉivaṉn. <amara+.Divine sage;
தேவரிஷி. அமரமுனிவ னகத்தியன் றனாது (மணி. பதிக. 11).
அமரர்
1
amararn. <அமரார்.Foes, enemies;
பகைவர். (பிங்.)
அமரர்
2
amararn. <amara.Immortals, dēvas, one of patiṉeṇ-kaṇam, q.v.;
வானோர். அமரர்ச் சுட்டியும் (தொல். பொ. 146).
அமரர்கோன்
amarar-kōṉn. <id.+.Indra, as king of gods;
இந்திரன். (திவ். திருவாய். 10, 2, 6.)
அமரர்பதி
1
amarar-patin. <id.+. pati.Indra, as lord of gods;
இந்திரன். (பிங்.)
அமரர்பதி
2
amarar-patin. <id.+ பதி-.Svarga, as the abode of gods;
தேவலோகம்.
அமரல்
amaraln. <அமர்1-.Fertility, luxuriance, prosperity;
பொலிவு. (திவா.)
அமரலோகம்
amara-lōkamn. <amara+.World of gods;
தேவலோகம். (தேவா. 264, 11.)
அமராபதி
amarāpatin. <Amarāvati.Name of Indra's capital;
இந்திரன் நகர். (சீவக. 2335.)
அமராபரணன்
amar-āparaṇaṉn. <samara+.1. Warrior, one who regards warfare as his decoration;
போரையே ஆபரணமாக வுடையவன். (நன். சிறப்புப்.)
அமரார்
amarārn. <அமர்+ஆ neg. + ஆர்.Foes, as not agreeing;
பகைவர். (தஞ்சைவா. 8.)
அமராவதி
amarāvatin.See அமராபதி.
.
அமரி
1
amarin. prob. அமர்-.Urine;
சிறுநீர். (பிங்.)
அமரி
2
amarin. <samara.Durgā, as a war goddess;
துர்க்கை. (பிங்.)
அமரி
3
amarin. cf. kumārī.See கற்றாழை.
(மலை.)
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 102 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், amara, samara, அமரம், amaramn, பிங், gods, indra, அமரகோசம், அமரி, amarin, amarar, இந்திரன், அமர்த்து, அமரார், amararn, patin, foes, அமர், பகைவர், தேவலோகம், அமராபதி, அமரர், அமரர்பதி, amarasimha, name, abode, திவ், அமர்1, amar, அமர்த்திக்கை, வேண்டாம், தொல், military, sanskrit, thesaurus, word, soldiers, foot, chief, thousand, prob
கலைக் களஞ்சியம்
