kīl-vīkkam,
n. <id. +.
Synovitis;
உடற்சந்து வீங்குகை. (M. L.)

kīlakam,
n. <kīlaka [T. kīlakamu.]
1. Pin, bolt, wedge;
ஆணி. (W.)

2. Joing, juncture;
பொருந்து. (R.)

kīlaka-veṭṭai,
n. <கீலக+.
1. Intense heat, as that of the Kīlaka year;
மிகுவெப்பம்.

2. Famine in the Kīlaka year;
கீலகவருஷத்துப் பஞ்சம்.

kīlam,
n. <kīla.
1. Nail, pin, spike;
ஆணி. (அக. நி.)

2. Lambent, shooting flame;
சுடர்க்கொழுந்து மலைக்கொடி பாலாகீலா (குமர. பிர. முத்துக்குமார. பிள். தால. 9).

kīlam,
n. <கீல்-. cf. Mhr. cīra.
1. Shred, piece torn off or hanging in strips;
கிழிதுண்டம். கீலங்கீலமாய்க் கிழிக்க. (J.)

2. Incision for salting, cutting;
வெட்டு. (W.)

kīlāṇi,
n. <கீல்1+.
Hinge nail;
கதவு முதலியவறின் கீலைப் பற்றியிருக்கும் ஆணி. (C. E. M.)

kīlālam,
n. <kīlāla.
1. Water;
நீர். (திவா.)

2. Blood;
இரத்தம். (சூடா.)

3. Vinegar;
காடி. (சூடா.)

kīl-eṇṇey,
n. <கீல்2+.
Pitch tar;
தார்.

kīḻ,
[K. M. kīḻ.] n.
1. Place or space below, underneath, bottom;
கீழிடாம், நள்ளுங்கீழுளு மேலுளும் யாவுளும் (திருவாச. 5, 64).

2. East;
கிழக்கு. (சுடா)

3. Pit;
பள்ளம். (சூடா.)

4. Former time;
முற்காலம். கீழ்ச்செய்தவத்தாற் கிழியீடு நேர்பட்டு (திருவாச. 40, 9).

5. Fault, blemish, defect;
குற்றம் (பிங்.)

6. [T. kīdu.] Inferiority, baseness, viciousness;
கயமை. (சூடா.)

7.Low caste,low caste man;vicious person;
இழிந்தவன். கீழ் தன்மனம்புரிந்த வாறே மிகும் (நாலடி, 341).

Down;
கீ«£. மாடத்திலிருந்து கீழிறங்கினான்.--part.

9. Locative case-ending;
ஏழாம்வேற்றுமைச் சொல்லுருபு. (தொல். சொல். 83.)

kīḻ-k-kaṭai,
n. <கீழ்2+. [M. kīḻkkaṭa.]
1. Bygone years, the past;
கடந்து போன நாட்கள். கீழ்க்கடையில் நிகழ்ந்த நிகழ்ச்சிகள் பல. Colloq.

2. That which is mean, base;
இழிந்தது.

kīḻ-k-kaṇakku,
n. <id. +.
1. (Poet.) Short poems mostly in veṇpā metre on any of the three topics, viz.,
அறம், பொருள், இன்பம், dist. fr. mēṟ-kaṇakku; அடி நிமிர்வில்லாச் செய்யுள்பலவற்றால் அறம்பொருளின்பங்களைப்பற்றிக் கூறும் நூல்வகை. (பன்னிருபா. 346.)

2. [M. kiḻkkaṇakku.] Fraction;
கீழ்வாயிலக்கம். (யாழ். அக.)

kīḻ-k-katuvāy,
n. <id. +.
See கீழ்க்கதுவாய்த்தொடை. (இலக். வி. 722.)
.