Kaḷapam,
n.< kalabha.
1. Young elephant;
யானைக்கன்று. மதகரிக் களபமும் (சிலப். 25,49).

2. Elephant;
யானை. (திவா.)

Kaḷam,
n. Prob. khala.
1. Place, locality, open space, area expanse;
இடம். (திவா.)

2. [K.kaḷa, M. kaḷam.] Threshing floor, place for treading grain;
நெற்களம். காவலுழவர் களத்தகத்துப் போரேறி (முத்தொள்.).

3. Assembly, meeting, court, theatre;
சபை. கனஞ்சி (குறள், 730).

4. Hall of sacrifice;
யாகசாலை. யூபநட்ட வியன்களம் பலகொல் (புறநா. 15,21).

5. Battle-field;
போர்க்களம். ஈரைம்பதின்மரும் பொருதுகளத் தொழிய (புறநா. 2, 15).

6. cf. களர். Saline soil;
களர்நிலம். (பிங்.)

7. Mind;
உள்ளம். உயர்பின்மை களக்கொள (ஞானா 44, 4).

8. Shallow shelf of rocks at sea, sand-bank;
கடலில்விழும் திட்டு. களத்திலே தோணி பொறுத்துப்போயிற்று. (w.)

Kaḷam,
n. cf. kāla.
1. Blackness, dark colour;
கருமை. (திவா.)

2. cf ghana Cloud;
மேகம். கனைக்களமென (அரிசமய. பரகா. 44).

Kaḷam,
n. < gala.
Throat;
கண்டம். பாடுகள மகளிரும் (சிலப், 6, 157)

Kaḷa-m-paḷam,
n. < கள +.
The black fruit of the kaḷā tree;
களாவின் கரியகனி. காக்கையிற் கரிது களம்பழம் (தொல், சொல், 79, உரை)

Kaḷam-vēḷ-,
v. intr. id. +.
To destroy enemies ir the battle-field and to feast devils with the dead bodies, as gods in a sacrifice;
போரிற் பகைப்படையைக்கொன்று பேய்கட்கு விருந்தூட்டுதல். அடுகளம் வேட்ட வடுபோர்ச் செழிய (புறநா, 26, 11)

Kaḷa-matippu,
n. < id. +.
Estimate of the produce of grain on the threshing-floor;
களத்துக் குவிந்த நெல்லின் மதிப்பளவு.

Kaḷamar,
n.< களம்2.
1. cf. kalama. Inhabitants of an agricultural tract, husbandmen;
மருதநில மாக்கள். கருங்கை வினைஞருங் களமருங்கூடி (சிலப். 10,125).

2. Sudras;
சூத்திரர். (சூடா.)

3. Warriors;
வீரர். கள்ளார் களம ரிருஞ்செரு மயக்கமும் (மதுரைக். 393).

4. Slaves;
அடிமைகள். களமர் ... செம்பொன் வளமனை பாழாக வாரி (பு. வெ. 3,15).

Kaḷa-mālai,
n. < gala +.
Goitre;
கண்டமாலை நோய். வலிவாத பித்தமொடு களமாலை (திருப்பு.627)

Kaḷar,
n.
1. Saline soil;
உவர்நிலம். பயவாக் களரனையர் (குறள் 406).

2. Bog;
சேற்றுநிலம். காலாழ் களரி னரியடும் (குறள், 500).

Kaḷar,
n. < kāla.
Blackness;
கறுப்பு. (சூடா.)

Kaḷar-nilam,
n. < களர்1+ .
Saline soil; alkaline earth;
உவர்நிலம். களர்நிலத்துப் பிறந்த வுப்பினை (நாலடி, 133).

Kaḷarvā,
n.
Tooth-brush tree. See உகா, (L.)
.

Kaḷari,
n. < களர்1.
1. Saline soil;
களர்நிலம். கள்ளி போகிய களரியம் பறந்தலை (புறநா. 225,7).

2. Barren uncultivated ground;
பாழ்நிலம். (பிங்.)

3. Jungle
காடு. (பிங்.)

4. Battlefield;
போர்க்களம். பூசற் களரியிலே (பு.வெ. 2,6, கொளு, உரை).