kalvi
n. <கல்-. [K.kalpi.]
1. Studying
கற்கை. (குறள், 40, அதி.)

2. Learning, erudition;
கல்வியறிவு. ஒருமைக்கட் டான்கற்ற கல்வி (குறள், 398).

3. Science, literature;
வித்தை.

4. Practice;
பயிற்சி. (அக. நி.)

5. Scientific work;
நூல். (W.)

kalvi-c-cālai
n. <id.+.šālā.
College, school, a seat of learning;
கல்விபயிலும் இடம்.

kalvi-matam
n. <id.+.
Pride of learning;
வித்தியா கர்வம்.

kalvi-y-aṟivu
n. <id. +.
Knowledge, the result of study;
படிப்பால் உண்டாகும் ஞானம்.

kal-viḷakku
n. <கல்+.
Lamp made of soap-stone;
மாக்கல்லாலாகிய விளக்கு.

kal-vīṭu
n. <id.+.
1. House built of brick or stone;
கல்லாற்கட்டிய வீடு.

2. Strong building;
உறுதியான கட்டிடம்.

kal-veṭṭi
n. <id.+வெட்டு-.
1. One who cuts precious stones, as rubies; lapidary;
இரத்தினக்கல் செதுக்குவோ-ன்-ள்.

2. Brick-knife;
பச்சைவெட்டுக்கல் அறுத்தற்கு உரிய கத்தி. (C. E. M.)

kal-veḷḷi
n. <id.+.
1. Amalgam of iron and tin;
இரும்பும் வெள்ளியழங் கலந்தது. (W.)

2. Hard inferior silver mixed with much alloy;
கலப்புவெள்ளி. (C. G.)

kal-vēti
n. <id.+.
A kind of ore. See சகஸ்ரபேதி. (W.)
.

kala-
12 v. [T. kalayu, K. kalasu, Tu. kala.] intr.
1. To mix, unite, join; to commingle, combine; to be absorbed, as the individual soul into the Godhead;
கூடுதல். கலந்து நின்னடியாரோ டன்று (திருவாச. 32, 1).

2. To unite in friendship, grow intimate; to hold communion with, associate in friendship with, form friendly or matrimonial alliance with;
கூட்டுறவாதல். ஒருமூவேங் கலந்த காலை (கம்பரா. சூர்ப்ப. 140).

3. To spread, as news;
பரத்தல். கட்டுரை கலந்த காலை (கம்பரா. கரன். 68).

4. To appear, come into being;
தோன்றுதல். அமுதோடு கலந்த நஞ்சை மிடற்றினி லடக்கிய (தேவா. 473, I).

5. To get close together; to come into close quarters with;
நெருங்குதல். கலந்து போப்செய்தாரோர்சிலர் (கந்தபு.சகத்திரவா. 32).

6. To be wielded, held;
பொருந்துதல். அலங்கலந் தார் (புலியூரந். 1).-tr./

1. To mix, blend, compound, amalgamate;
கூட்டுதல். பாலோடு தேன்கலந் தற்றே (குறள், 1121).

2. To copulate;
புணர்தல். பெரிதாற்றிப் பெட்பக்கலத்தில் (குறள், 1276).

kalakkam
n. <கலங்கு-. [T. kalaka, M. kalakkam.]
1. Being agitated, as the surface of a sheet of water;
கலங்குகை.

2. Disquiet, discomposure, embarrassment;
மனக்குழப்பம். நலத்தக நாடிற் கலக்கமு மதுவே (தொல். பொ. 270).

3. Distress, affliction;
துன்பம். கலக்கத்தைக் கையாறாக் கொள்ளாதா மேல் (குறள், 627).

4. Terror, dread;
அச்சம். மகபதி கலக்கங்கொண்டு (கந்தபு. தாரக. 2).

5. Perplexity, distraction, bewilderment;
புத்திமாறாட்டம். சித்தவிகாரக் கலக்கந் தெளிவித்த . . . தேவர் (திருவாச. 10, 6).

6. Weeping, bewailing;
அழுகை. (திவா.)