ēkāṅka-namaskā-ram
n. <ēka+aṅga+.
Bowing the head in worship, at the act of a single member of the body;
தலைவணங்கிச் செய்யும் நமஸ்காரம். (சங். அக.)

ēkāṅki
n. <ēkākin.
Single person, one who has no family;
குடும்பமின்றித் தனித்து வசிப்பவன்-ள்.

ēkāṭcaram
n. <Ekāksara.
Name of an Upanisad;
நூற்றெட்டுபநிடங்களுள் ஒன்று.

ēkāṭci
n. <ēkāṭci
1. One-eyed person;
ஒற்றைக்கண்-ணன்-ணி.

2. Crow, supposed to see only with one eye at a time;
காகம்.

ēkātacam
n. <ekādašan.
(Astrol.) The 11th sign from one's caṉmalakkiṉam;
பதினோராமிடம். ஏகாதசந்தன்னி லெக்கோளுநிகரென்ன (பாரத. பதினேழாம். 228).

ēkātaca-ruttirar
n. <ēkādaša+.
The 11 Rudras, a class of gods, viz.,
மாதேவன், சிவன், உருத்திரன், சங்கரன், நீலலோகிதன், ஈசானன், விசயன், வீமதேவன், பவோற்பவன், கபாலி, சௌமியன் (திவா.) அரன் for சிவன். (பிங்.)

ēkātaci-viratam
n. <id.+.
Fast in honour of Viṣṇu on the ēkātaci;
ஏகாதசியிற் செய்யப்படும் பட்டினிநோன்பு.

ēkātipati
n. <id.+adhi-pati.
Paramount sovereign;
சக்கரவர்த்தி.

ēkānta-camarppi-
v. intr. <id.+.
To fasten an idol to its vehicle for a procession;
வாகனங்களில் விக்கிரகங்களைவைத்துக் கச்சுச்சாத்துதல்.

ēkāntam
n. <ēka+anta.
1. Solitude, loneliness, retirement, as in the practice of Yōga;
தனிமை. ஏகாந்தமினிது (தனிப்பா. i, 112, 55).

2. Solitary place;
ஒருவரு மில்லாத விடம்.

3. Secret;
இரகசியம். அவனுடன் உனக்கென்ன ஏகாந்தம்?

4. Certainty;
நிச்சயம். (குறள், 563, உரை.)

5. Sole end, one only end;
நாடிய ஒரே பொருள். (அறநெறி. 18.)

6. That which is appropriate or fit;
தகுதியானது. பரஹிம்ஸைக்கு ஏகாந்தமான காலத்திலே (திவ். அமலனாதி. 2, வ்யா.)

ēkānta-vāḻvu
n. <id.+.
1. Single life;
தனிவாழ்க்கை.

2. Monastic life, life of an ascetic;
துறவியின் வாழ்க்கை.

ēkāmparar
n. <id.
See ஏகாம்பரநாதர்.
.