eṅkum
adv. <id. [M. eṅṅum.]
Everywhere, in all directions;
எவ்விடத்தும். எங்கும்போய்க் கரைகாணாது (திவ். பெருமாள். 5, 5).

eṅkai
n. <என்+கை term.
My younger sister;
என்தங்கை. (திருக்கோ. 373, உரை.)

e-ṅ-ṅaṉ
adv. <எ3+ஙனம்.
See எங்ஙனம்.
இவைகளும்மை யணையா தகல்வ தெங்ஙன் (சிவதரு. சுவர்க்கநர. 94).

e-ṅ-ṅaṉ-ē
adv. <id.+. [M. eṅṅanē.]
See எங்ஙனம்.
எங்ஙனே நீர்முனிவது (திருவாய்மொழிநூ. 45).

eccam
n. <எஞ்சு-. [M. eccam.]
1. Remainder, remnant, residue;
மிச்சம். வினைபகை யென்றிரண்டி னெச்சம் (குறள், 674).

2. Posterity, offspring;
சந்ததி. ஆக்கம்... எச்சத்திற் கேமாப்புடைத்து (குறள், 112).

3. Son;
மகன்.(பிங்.)

4. Orts, remains of food, spittle, whatever has come in contact with the mouth, as defiling;
எச்சில். (W.)

5. Dung of birds, lizards, etc.;
பறவைமுதலியவற்றின் மலம். குரண்டமொன்றெச்ச நீக்குதலும் (நல். பாரத. கௌசி. 10).

6. An aromatic substance;
ஒரு வாசனைப்பண்டம். (சிலப். 14, 108, உரை.)

7. Deficiency, defect, lack;
குறைவு. (சூடா.)

8. Deformity at birth of whcih eight types are mentioned, viz.,
சிதடு, உறுப்பில்பிண்டம், கூன், குறள், ஊமை, செவிடு, மா, மருள்; பிறப்பிலே வரும் குறை. எண்பேரெச்சம் (புறநா. 28).

9. See எச்சவனுமானம்.
எச்சமென்பது வெள்ளவேதுவினான்... மழைநிகழ்வுரைத்தல் (மணி. 27, 33).

10. (Gram.) Ellipsis;
தொக்குநிற்பது. பெயர்... குறிப்புந் தத்த மெச்சங்கொள்ளும் (நன். 360).

11. The noun or verb that completes the sense of case-endings, participles and finite verbs;
உருபுகளும் முற்றுக்களும் பெயரெச்சங்களும் வினையெச்சங்களும் கொண்டு முடியும் பெயரும் வினையும். எச்சப் பெயர்வினை யெய்து மீற்றினும் (நன். 357).

12. Relative or verbal participle;
பெயரெச்ச வினையெச்சங்கள். ஈரெச்சம் (நன். 356).

eccam-iṭu-
v. intr. <எச்சம்1+.
To drop excrement, as birds;
பறவைகள் மலங்கழித்தல்.

eccarikkai
n. <எச்சரி-. [T. ettscarika, K. eccaṟike, Tu. eccarike.]
1. Caution, circumspection, vigilance;
சாக்கிரதை. அவன் எச்சரிக்கை யுள்ளவன்.

2. Notice, warning;
முன்னறிவிப்பு. சனங்களுக்கு எச்சரிக்கை கொடுத்தார்கள்.

3. Exclamatory word enjoining care, silence, uttered in advance on the approach of a king, or any exalted personage; attention, called for in an assembly or court;
கவன முதலியவற்றோடு இருக்குமாறு குறிப்பிக்குஞ் சொல். மன்னவர்க் ளெச்சரிக்கைபேச (இராமநா. பாலகா. 18).

4. Hymn sung before an idol, each of the verses of which ends in this word;
எச்சரிக்கைப் பாட்டு. கோயிலில் எச்சரிக்கைபாடுகிறார்கள்.

ecca-v-aṉumāṉam
n. <எச்சம்1+.
Inference of a past cause from a present effect, as ascertaining previous rain from a present freshet;
காரியத்தைக்கொண்டு காரணத்தையறியும் அனுமானம்.

ecca-v-ummai
n. <id.+.
See உம், 1 (e) (சீவக. 1753, உரை.)
.

eccil
n. <எஞ்சு-. [T. eṅgili, K. ejal, M. eccil.]
1. Sailva, spittle;
உமிழ்நீர்.

2. Anything defiled by contact with the mouth;
உமிழ்நீர்பட்டு அசுத்தமானது.

3. Anything defiled;
அசுத்தமானது. அவனிடமிரந்து என்வாய் எச்சிலாயிற்று.

4. Orts, refuse of food, leavings;
உண்டுகழித்த மிச்சில். நாய்பிற ரெச்சிற் கிமையாது பார்த்திருக்கும் (நாலடி, 345).

5. Excretions from the body, as faeces, urine, semen;
மலசலமுதலியன. (ஆசாரக். 8.)

6. Leavings of sacrificial oblation made of pounded rice and offered in potsherds. See புரோடாசம்.
முத்தீப் பேணிய மன்னெச்சில் (பரிபா. 5, 42).