e
.
Seventh letter and vowel of the Tamil alphabet, the half-close front lax unrounded vowel in Tamil;
ஏழாமுயிரெழுத்து.

e
[T. K. M. Tu. e.] part.
Interrog. base of the interrog. pron.; -pron. adj. Interrog. prefix before a noun, meaning what, which;
ஓர் அகவினா. எவன்; ஒரு புறவினா. எக் கொற்றன் (நன். 67, உரை.)

eḵku-
5 v. tr.
1. [T. ēku, K. M. Tu. ekku.] To pull with fingers, as cotton;
பன்னுதல். எஃகின பஞ்சு போல (பதிற்றுப். 55, 14, உரை.)

2. To search for, as the true meaning of a passage; to sift, scrutinize;
ஆராய்தல். வழுக்களைந்து எஃகிய இலக்கணங்களை (தொல். நூன்மரபு, 1, உரை.)

3. To reach up, stretch one's self in reaching for a thing;
எட்டுதல். அவனை எஃகிப்பிடி.

1. To be yielding, pliable;
நெகிழ்தல். (W.)

2. To become unfastened, unclasped, unloosened;
அவிழ்தல். (W.)

3. To spring back, rebound, as a bent bow;
வளைவு நிமிர்தல். வளைந்தவில் எஃகிற்று.

4. To lift, carry, as a well sweep;
தாழ்ந்தெழும்புதல். துலா அதனைக்கொண்டெஃகிற்று.

5. [T. ekku.] To climb, mount, get up;
ஏறுதல். (திவா.)

eḵku-kōl
n. <id.+.
Bow for ginning cotton;
பஞ்சுகொட்டும் வில். (W.)

eḵku-paṭu-
v. intr. <id.+.
To melt; to soften;
இளகின நிலையையடைதல். உருகக்காய்ச்சியெறிதற்கு எஃகுபட்டிருக்கும் உலையினையும் (சிலப். 15, 210, உரை.)

ekka-c-cakkam
n. [T. ekkasakkemu, K. ekkasakka.]
1.Confusion, muddle, disorder;
தாறுமாறு. எக்கச்சக்கமாய்ப் பேசுகிறான்.

2. Unevenness, irregularity;
ஒழுங்கின்மை. எக்கச்சக்கமான வழி.

3. Fix, awkward predicament;
இசகுபிசகு. எக்கச்சக்கமாய் அகப்பட்டுக் கொண்டான்.

ekkaṇṭam
n. <id.+.
1. A whole, not made up of parts or pieces, as a monolith;
முழுக்கூறு. தேகம் எக்கண்டமாய் வீங்கி விட்டது. Loc.

2. Unmindfulness, absence of courtesy, roughness;
நிர்த்தாட்சிண்யம். அவன் எக்கண்டம் பண்ணுகிறான். Loc.

ekka-mattaḷi
n. <id.+.
Kind of drum;
ஒருவகை முழவு. (திவ். பெரியாழ். 3, 4, 1. வ்யா.)

ekkar
n. <எக்கு-+அர் term.
Proud, haughty persons;
இறுமாப்புடையவர். எக்கராமமண்கையருக்கு (தேவா. 859, 11).

ekkaraṇam
n. cf. எக்கரவம்.
Bellowing of a bull when about to attack another;
எருத்தின் உரப்பொலி. எருது எக்கரணம் போடுகின்றது. (W.)