2. To put up, as the saddle on a horse; to fit up;
அமைத்தல். புரவிபண்ணுறுதிடுவோர் (நைடத. சுயம். 58).

3. To arrange to get, cause to obtain;
அடைவித்தல். கொடிச்சியை யிலைவேல் இளவற்கும் . . . கானதம்மமுந்துபுக்குறுத்துவன் (தணி கைப்பு. விநா. காப்).

4. To bring in contact, clap together;
ஒற்றுதல். (திவா.)

5. To insert, encase;
பதித்தல்.

6. To strongly impress upon the mind;
மனத்தெழுந்தச்செய்தல். அவ்விஷயத்தை உறுத்திப் பேசினான்.

7. [M. uṟuttu.] To cause smarting, as a thorn in the flesh; to produce irritation, as dust in the eye; to press uncomfortabley, as a rough or uncomfortably, as a rough or uneven surface on one sitting or lying down;
அழுத்துதல். முள்ளுறுத்தி (சேதுபு. அனும. 12).

8. To cause pain of mind, afflict, rankle, as by a sacrastic remark;
மனத்தை வருத்துதல். அவன் வார்த்தை என்னை உறுத்துகிறது.

9. To increase;
மிகுத்தல். இவ்வலி யறுத்தல் (தொல். பொ. 263).

10. To spread out, open;
விரித்தல். மூடங்கத ளுறுத்த முகிழ்நகை யெய்தியும் (கல்லா. 12).

11. To huff with anger, swell with rage;
கோபித்துச் சீறுதல். உறவுறுத்தினரொட்டலர் (பிரபுலிங். சித்த. 12).

2. Power, energy, force;
வல்லமை. இருவருந்த முறுதியினின்றாரென்னில் (சி. சி. 1, 35).

3. Certainty, assurance;
நிச்சயம்.

4. Aims of mankind, objects of human pursuit, four in number, viz., அறம், பொருள், இன்பம், வீடு;
புருஷார்த்தம். மாந்தர்க்கு உறுதியென உயர்ந்தோரா நெடுக்கப்பட்ட பொருள் (குறள், உரைப்பாயிரம்).

5. Positive declaration;
திடவாக்கு. ஆண்டவன்புகலுறுதியு மாண்மையுங் கேட்டு (பாரத. புட்ப. 47).

6. Appropriate thing to do, suitable action;
செய்யத்தக்கது. வீடுதலுறுதியென்றே விளம்பி (கந்தபு. சூர. வதை. 64).

7. Good, benefit;
நன்மை. புத்தேளாவதே யுறுதி யென்றான். (சீவக. 1235).

8. Mantiram, as that which is efficacious;
மந்திரம். பொய்கையு குட்படவுரைத்தன னுறுதிநோக்கினான் (சீவக. 1216).

9. Support, prop;
ஆதாரம். உலகுக்கோ ருறுதி தன்னை (தேவா. 481, 5).

10. Moral or religious advice;
நல்லுபதேசம். (W.)

11. Profit, benefit;
இலாபம். கேட்டினுமுண்டோ ருறுதி (குறள், 796).

12. Learning;
கல்வி. (திவா.)

13. Bond, title deed, voucher;
ஆட்சிப்பத்திரம். (J.)

14. Stubbornness, pertinacity;
விடாப்பிடி. (W.)

2. To be confirmed, as a member in a church;
திடப்படுதல். R. C.

2. God;
கடவுள். (W.)

2. Statement made on oath, solemn affirmation before a magistrate or a judge;
பிரமாணமாகச் சொல்லும் வார்த்தை.