uṟi-y-aṭi
n. <உறி+.
An annual festival in āvaṇi corresponding to Auguest-september in which hardsmen break pots suspended in networks of rope, to commemorate the mythological story of šri krṣṇa stealing butter during His childhood;
கிருஷ்ணன் பிள்ளைப்பருவத்தில் உறிவெண்ணை யெடுத்ததைக் கொண்டாடுந் திருநாள்.

uṟu-
6 v. [K. uṟu.] intr.
1. To be, exist;
இருத்தல்.

2. To happen, occur, befall, as good or evil;
சம்பவித்தல். மெய்த்திருவந் துற்றாலும் (நள. சுயம். 5.)

3. To dwell, reside;
தங்குதல்.

4. To be desirable, useful, worthy of choice;
நன்மையாதல். இரவாமை கோடி யுறும் (குறள், 1061).

5. To be permanent, lasting, stable;
உறுதியாதல். வேல்வா யுயிர்வழங்கும் வாழ்க்கை யுறும் (பு. வெ. 2, 13.)

6. To suffer;
வருந்துதல். (பழ. 226.)

7. To pass in one's mind;
மனத்தினிகழ்தல். நினக்குறுவது சொல்லுதி (கம்பரா. கும்பக. 325).

8. To be numerous;
மிகுதல். பல்லெலா முறத்தோன்றும் பகுவாயாள் (கம்பரா. சூர்ப்ப. 138).

9. To be infructuous, damaged, spoiled;
பழுதுபடுதல். (குறள், 662.)

10. To be attached, devoted to;
சார்ந்திருத்தல். அங்குற்றெ னல்லேன் (திவ். திருவாய். 5, 8, 2).

11. To join, associate with;
பொருந்துதல். நீலுறு மணிசெய் மாடம் (இரகு. நகரப். 42).

12. To touch, come in contact with;
படுதல். நெருப்புற்றபோல (சீவக. 2339).

13. To move towards a point; 1. To perceive by touch; 2. To love; 3. To resemble; 4. To begin, commence, start, usu. with a vbl. noun; 5. To approach, gain access to, reach; 6. To suffer, gather experience; 7. To think;
ஓரிடம் அடைதல். எங்குற்றா யென்றபோதா லிங்குற்றேனென் கண்டாயே (தேவா. 1190, 8) -tr. பரிசித்தல். கண்டுகேட் டுண்டுயிர்த் துற்றறியும் (குறல், 1101). அன்புகொள்ளுதல். யாமுற்றாலுற அதவர் (குறள், 1245). ஒத்தல். உண்டுபொழி லிமையவர்க ளுலக முறுவதுவே (சீவக. 1780). தொடங்குதல். யான் மெ

uṟukkāṭṭam
n. <உறுக்கு+காட்டு-. (W.)
1. Rebuking, threatening, re-primanding;
அதட்டுகை.

2. Command, exercise of authority;
அதிகாரஞ்செலுத்துகை.

uṟukku-
5 v. tr.
1. To menace, threaten;
அதட்டுதல். தஞ்சொலாற்றின் வந்திடாவிடி லுறுக்கி வளாரினா லடித்து (சி. சி. 2, 16).

2. To address with harshness, severity, anger;
கோபித்தல். உறுக்கிக் கட்டுவிப்பாரைப்போலே (ஈடு, 7, 1, 1).

3. To punish;
தண்டித்தல். காலனைத் தானலற யுறுக்கிய சேவடியான் (தேவா. 524, 4).

4. To jump, leap over;
தாண்டுதல். (பிங்.)

uṟu-kaṇ
n. <உறு-+.
1. Suffering, affliction, distress;
வருத்தம். உறுகணோம்பல் (தொல். பொ. 239).

2. Disease;
நோய். (பிங்.)

3. Poverty, want;
தரித்திரம். (சூடா.)

4. Fear;
அச்சம். (சூடா.)

uṟu-kōḷ
n. <id.+.
Happening, event; சம்பவம்.
ஒருமூவேங்கலந்தகாலைக் குளங்கோடு மென்றிதுவு முறுகோளே (கம்பரா. சூர்ப்ப. 140).

uṟuṇṭukam
n.
A mineral poison;
அவுபலபாஷாணம். (W.)

uṟuttā-
v. tr. <id.+.
To crowd, constrict;
நெருங்குதல். ஓரியவுறுத்தர (பரிபா, 6, 37).