uppaṟuku
n. <id.+ அறுகு.
Species of Bermuda-grass growing in maritime tracts;
உவர்நிலத்துள்ள ஒருவகை யறுகு. (சங். அக.)

uppāṇi
n. <id.+ ஆள்-.
See உப்புச்சுமத்தல்.
அவன் உப்பாணிதூக்குகிறான்.

u-p-pāl
n. <உ4+பால்.
1. The side near the person addressed, that (intermediate) side;
உந்தப்பக்கம்.

2. Upper or further region;
மேலிடம். உப்பா லுயர்ந்த வுலகம் புகும் (நான்மணி. 27).

3. Back;
முதுகு.

uppicam
n.
See உப்பசம்.
.

uppiṭu-
v. intr. <id.+.
To furnish food seasoned with salt;
உப்பிட்ட உணவளித்தல். உப்பிட்டவரை உள்ளளவும் நினை.

uppillā-p-pēccu
n. <உப்பு+.
Insipid discourse;
பயனற்ற சம்பாஷணை.

uppili
n.
1. Tiger-stopper. See புலிதொடக்கி. (மலை.)
.

2. Species of sensitive tree. See இண்டு. (W.)
.

3. Species of stinking swallow-wort, m. cl., Pentatropis microphylla;
கொடிவகை. (மலை.)

uppu
n. [T. K. M.Tu. uppu.]
1. Salt, alkali;
இலவணம். (குறள், 1302.)

2. Each of five kinds of salt said to be used by alchemists, viz.,
கறியுப்பு, வெடியுப்பு, இந்துப்பு, ஒட்டுப்பு, அமரியுப்பு.

3. Saltness;
உவர்ப்பு. (பிங்.)

4. Sea of salt water;
உவர்க்கடல். உப்பினிற் கயல் பொறித்துள பதாகையார். (இரகு. திக்குவி. 125).

5. Sweetness, deliciousness;
இனிமை. கூடலிற்றோன்றிய வுப்பு (குறள், 1328).

6. A game of women;
மகளிர் விளையாட்டுவகை. (திவா.)

uppu-k-kacaṉai
n. <உப்பு+கசி-.
See உப்பூறணி. (W.)
.

uppu-k-kaṭṭu-
v. <id.+. tr.
To carry a child on one's back and cry out merrily, 'salt for sale' in a game; -intr. To make a sand goal in the game of palīcaṭukuṭu;
குழந்தையை முதுகில் தூக்கி விளையாடுதல். பல¦ஞ்சடுகுடு விளையாட்டுக்கு மணல்குவித்தல்.

uppu-k-kaṇṭam
n. <id.+khaṇda.
Piece of salted meat, or saltfish;
உப்பூட்டிக் காயவைத்த மாமிசம் அல்லது மீன்.

uppu-k-kari-
v. intr. <id.+ கார்-.
To have an intensely saline taste;
உவர்ப்பு மிகுதல்.

uppu-k-kal
n. <id.
1. Lump or pinch of salt;
உப்புத்துண்டு. கறிக்கு ஓர் உப்புக்கல் வேண்டும்.

2. Fine-grained gritstone formed by the induration of the upper surface of the sea bed;
ஒருவகைக் கடற்கல். Loc.

uppu-k-kākitam
n. <id.+.
Sand-paper;
மரங்களை மெருகிடுவதற்கு உதவும் ஒருவகைக் காகிதம்.