utai-kāl
n. <உதை1-+.
1. Prop, set against a slanting wall or a falling tree;
தாங்கு முட்டுக்கால்.

2. Physical deformity whereby the hind legs of an animal touch each other; knock-knee, as in the case of overloaded donkeys;
முட்டுக்கால்.

3. Kicking leg;
உதைக்குங்கால். உதைகாற் பசு. (சூடா. 3, 13).

utai-koṭu-
v. <உதை+. tr.
To give kicks; -intr. 1. To set a prop, put a buttress as against a wall or a tree;
உதைத்தல். முட்டுக்கொடுத்தல்.

2. To push and give impulse to a swing;
ஊஞ்சலை ஆட்டிக்கொள்ளுதல். (J.)

utaippaḷavu
n. <உதைப்பு+அளவு.
Moment;
கைந்நொடிப்பொழுது. கண்ணன் உதைப்பளவுபோதுபோக்கின்றி (திவ். இயற். நான்மு. 32).

utaipu
n. <உதை1-.
Door;
கதவு. (பிங்.)

utōḷ
adv.
See உதோளி. (தொல். எழுத். 398, உரை.) Obs.
.

unta
adj. <id.
Which is near the person addressed or which is intermediate;
இங்கேயுள்ள. உந்தவேல் (பாரத. பதினான். 213).

unti
n. <id. [M. undi.]
1. Navel;
கொப்பூழ். உந்திமேல் நான்முகனைப் படைத்தான் (திவ். பெரியதி. 5, 4, 1).

2. Belly; stomach;
வயிறு. உந்தி யுறுபசிக்கு (திருவாலவா. பதி. 1).

3. Whirlpool;
நீர்ச்சுழி. (திவா.)

4. River;
நதி. அரும்புற வுந்திமடந்தையர் (இரகு. திக்குவி. 267).

5. Small island in a river;
யாற்றிடைக்குறை. குணகடற் கிவர்தருங் குரூஉப்புன லுந்தி (மதுரைக். 245).

6. Water;
நீர். (பிங்.)

7. Sea;
கடல். உந்தி யுலகத்தில் (சி. சி. பர. உலோகா. 1).

8. Car wheel;
தேரின் உருளை. உந்தி கணாலுடை யுந்திரதம் (பாரத. பதின்மூன். 12).

9. Middle loft of a car;
தேர்த்தட்டு. (பிங்.)

10. A game of Indian women somewhat akin to the English game of battledore and shuttlecock;
மகளிர் விளையாட்டுவகை. (பிங்.)

11. Body of a yāḻ;
யாழ்ப்பத்தல். (தொல். சொல். 399, உரை.)

12. Middle space,
நடு. (அக. நி.)

13. Height, eminence;
உயர்ச்சி. (அக. நி.)

untiṭam
n. <உந்த+இடம்.
Yonder place, where the person addressed is;
உவ்விடம். பொய்குன்ற வேதிய ரோதிடு முந்திடம் (திருக்கோ. 223).

unti-paṟa-
v. intr. <id.+.
To play the game of unti, an ancient game, consisting prob. in jumping accompanied by singing;
குழாங்கூடிய மகளிர் உந்திவிளையாட்டாடுதல். உந்திபறந்த வொளியிழையார்கள் (திவ். பெரியாழ். 3, 9, 11).

untiyil-vantōṉ
n. <id.+.
Brahmā, who has sprung from Viṣṇu's navel-lotus;
பிரமன். (பிங்.)

untu-
5 v. [M. undu.] tr.
1. To push out, thrust forward;
தள்ளுதல். உந்திடவெழுந்து மூழ்கி (ஞானா. 16, 17).

2. To cast away;
வீசியெறிதல். கரிகடேர்த்தொகை.... யள்ளியே யுந்தினன் (கந்தபு. நகரழி. 23).

3. To shoot, shy, discharge, as an arrow; to fling, as a spear;
அம்பு முதலியன பிரயோகித்தல். சரங்கள்... ல¦மனுந்த (பாரத. புட்ப. 104).

4. To drive, as a chariot;
செலுத்துதல். தேரினைத் துரோண னுந்தினான் (பாரத. நிரைமீ. 86).

5. To despatch, send;
அனுப்புதல். வயிரவிதன்னை யாங்கே யுந்தினன் (பிரபோத. 24, 45).

6. To produce, cause to appear;
வெளிப்படுத்தல். கடல்வண னுந்தியுந்திய நூற்றிதழ்த் தாமரை (கம்பரா. கிளை. 121.)

7. To thrum, as a string of the yāī;
யாழ்நரம்பு தெறித்தல். வாரியும் வடித்து முந்தியு முறழ்ந்தும் (பொருந. 23).

8. To turn in a lathe; to run, as two sticks together till they ignite;
மரமுதலியன கடைதல். உந்தவே காட்டாக்கிற் றோன்றி (சி. போ. 9, 3, 2).

9. To toss as dice; -intr. 1. To rise, flow, as water; to swell, as the sea; 2. To grow, enlarge, as wisdom; 3. To go, move along; 4. To crawl, trudge; 5. To cease; 6. To be united;
ஆயக்காய் முதலியன உருட்டுதல். கவறுர்தினார். (W.)- எழும்புதல். உந்துநீர்க்கங்கை (கூர்மபு. இராமனவ. 39). பெருகுதல். உந்துசுடர்ஞானத்தை (சேதுபு. நாட்டு. 3). செல்லுதல். வானுந்து மாமதி (திருக்கோ. 147). நகர்தல். அன்பர்... உந்தினர் மார்பினால் (பெரியபு. திருநா. 358.) நீங்குதல்.