yātum
adv. < யாது1+உம்.
Anything and everything; anything;
எதுவும். யாது மூரே யாவருங் கேளிர் (புறநா.192).

yāppatikāram
n. < யாப்பு+அதிகாரம்.
(Gram.) Section on prosody;
செய்யுளிலக்கணம் கூறும் நூற்பகுதி. (தொல். பொ. 313, பேரா.)

yāpparuṅkalam
n. < யாப்பு+அருங்கலம்.
A treatise on prosody in cūttira-p-pā, by Amitacākarar, 11th C.;
பதினொராம் நூற்றாண்டில் அமிதசாகரர் சூத்திரப்பாவால் இயற்றிய செய்யுளிலக்கண நூல்.

yāppāṉantam
n. < id.+.
(Pros.) A defect in composition in which the name of the hero of a poem is clumsily set in the midst of attributes;
பாட்டில் தலைவன் பெயர்க்கு முன்னும் பின்னும் சிறப்புடைமொழியினைப் புணர்த்து இடர்ப்படப்பாடும் ஆனந்தக்குற்றம் (யாப். வி. 96, பக். 522.)

yāppiya-yāṉam
n. < id.+.
Ornamental palanquin for carrying an idol for long distances;
கோயில் மூர்த்தியை நெடுந்தூரம் கொண்டுசெல்லுதற்கு உதவும் தண்டிகை.

yāppiya-v-ukantuṭaimai
n. < id.+உக-+உடை-மை.
The reversionary interest of the children of a Nācināṭu tarwad in the yāppiyam property of their father;
நாஞ்சிநாடு குடும்பத்துக் குழந்தைகளுக்குத் தகப்பனாருடைய யாப்பிய சொத்திலுள்ள உரிமை.

yāppu
n. < யா-. [T. āpu.]
1. Binding, tying;
கட்டுகை. கழல்யாப்புக் காரிகை நீர்த்து (குறள், 777).

2. Tie;
கட்டு. யாப்புடை யாழ் (சீவக. 2011).

3. Poetry;
செய்யுள். (பிங்.)

4. Ligature stretched across the pot-like portion of yāḻ;
யாழ்ப்பத்தரிற் குறுக்கே வலிவுறச்செய்யுங்கட்டு. புதுவது புனைந்த வெண்கை யாப்பமைத்து (மலைபடு. 29).

5. Graduated serial order of treatises to be studied, one of 11 ciṟappu-p-pāyiram, q. v.;
சிறப்புப்பாயிர விலக்கணம் பதினொன்றனுள் இன்னநூல் கேட்டபின் இன்னது கேட்கத்தக்கதென்னும் சம்பந்தம். (நன். 49.)

6. Affection, as binding persons together;
அன்பு. அவள் யாப்பினு ளட்டிய நீர் (குறள், 1093).

7. Resolution, steadiness, firmness;
உறுதி. யாப்புறு மாதவத்து (மணி. பதி. 57). யாப்பிலோரை (முது. காஞ். 21).

8. Counsel;
சூழ்ச்சி. (பிங்.)

9. Fitness;
பொருத்தம். அதற்கு யாப்புடைமையின் (தொல். சொல். 77).

10. of. பாம்பு. Snake;
பாம்பு. (அக. நி.)

yāppuṟu-
v. < யாப்பு+. intr.
1. To be pregnant with meaning;
பொருள் நிரம்பியிருத்தல். யாப்புற வந்த (தொல். பொ. 254).

2. To be appropriate;
ஏற்புடையதாதல்.---tr.

To earn, gather;
சம்பாதித்தல். வருந்தி யாப்புற்ற (ஞானா. 20).