acuva-kati
n. <ašva+.
1. Speed of horse;
குதிரைநடை.

2. Paces of horse, viz.,
(a) மல்லகதி, மயூரகதி, வானரகதி, சசகதி, சரகதி (திவா.), வியாக்கிரகதி for சசகதி (சூடா.), விடபகதி and வியாக்கிரகதி for சசகதி and சரகதி(சது.) or (b) தௌரிதகம், ஆக்கிரந்திதம், வற்கிதம், இரேசிதம், புலுதம் (W.)

acuva-cāstiram
n. <ašva+.
Hippology;
குதிரையியல்புகூறும் நூல்.

acuvattam
n. <ašvattha.
Pipal. See அரசு.
(மு.அ.)

acuvattai
n. prob. ašvattha.
1. Indian mast-tree See நெட்டிலிங்கம்.
(L.)

2. Wynaad coffee cherry-nutmeg. See நெடுநாரை
(L.)

acuvati
n. <ašvini.
The first nakṣatra. See அச்சுவினி.
(தணிகை. திருநகர. 31.)

acuva-parīṭcai
n. <ašva+.
Scientific study of the horse, hippology, one of aṟupattunālu-kalai, q.v.;
அறுபத்துநாலு கலையுள் குதிரையிலக்கணமறியும் வித்தை.

acuvam
n. <ašva-gandhā.
Species of Withania. See அமுக்கிரா.
நாரி யறுகசுவ நிலவாகை (தைலவ. தைல.125).

acuva-v-āriyar
n. <id.+.
Riders of horseback, horsemen;
குதிரை செலுத்துவோர். (சிலப்.5.54,உரை.)

acuvāraciyam
n. <asvārasya.
1. That which is disagreeable;
இனிமையற்றது.

2. Lack of taste, of predilection;
பிரியமில்லாமை. அவன் அக்காரியத்தில் அசுவாரசியமா யிருக்கிறான்.

acuviṉi-tēvar
n. <ašvin+.
Twin Vedic gods who are physicians of heaven, as twin horsemen;
தேவ மருத்துவர்.

acuvuṇi
n. cf. அசுகுணி.
A destructive insect;
செடிப்பூச்சிவகை. Loc.

acūyāparaṉ
n. <asūyā+ para.
Envious man, jealous person;
பொறமை கொண்டவன்.

a-cētaṉam
n. <a-cētana.
That which is insensible, without consciousness;
அறிவில்லாதது. (சித்.சிகா.21,3.)

acai-
4 v.intr. [T.asiyādu.]
1. To move, stir;
இயங்குதல். அவனன்றி யோரணுவுமசையாது (தாயு.எங்கு.1)

2. To walk or ride slowly;
மெல்லச்செல்லுதல்.

3. To go away, depart;
விட்டுபோதல். அசைந்திடாதொழிகவென (ஞானவா.சிகித்.70).

4. To be slender, flexible;
நுடங்குதல். அசையியற்கு (குறள், 1098).

5. To be weary, exhausted, to grow feeble;
ஓய்தல். நடை மெலிந் தசைஇய நன்மென் சீறடி (சிறுபாண். 32).

6. To be perplexed, disconcerted;
கலங்குதல். மடங்கலின் றோற்ற நோக்கி யந்தக னசைந்து நின்றான். (கந்தபு.சிங்க.310).

7. To diminish;
குறைதல். அசையாது நிற்கும் பழி (ஆசாரக். 74).

8. To rest;
இளைப்பாறுதல். புன்மேய்த் தசைஇ (பு.வெ.1,11).

9. To lodge, stay;
தங்குதல். கல்லென் சீறூ ரெல்லியி னசைஇ (அகநா.63.)

10. To lie in a place;
கிடத்தல். குறங்கின்மிசை யசைஇய தொருகை (திரு முரு.109).

11. To be idle, inactive, indolent;
சோம்புதல். இலமென் றசைஇ யிருப்பாரைக் காணின் (குறள்,1040).

12. To dance;
கூத்தாடுதல். (பிங்).