சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 3311
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
முனையோர்
muṉaiyōrn. <id.Enemies;
பகைவர் ஒன்னா முனையோர்க் கொழிக வினித்துயில் (பு.வெ. 4, 21).
முனைவன்
1
muṉaivaṉn. <முனை4.1. God, as the First Being;
கடவுள். வினையினீங்கி விளங்கியவறிவின்முனைவன் (தொல். பொ. 649).
2. Saint, sage;
முனிவன். முனைத்திறத்து மிக்கசீர் முனைவர் (சீவக. 707).
3. Chief;
தலைவன். முனைவற் குற்றுழி வினைமுற்றி வருவோன் (திருக்கோ. 329, கொளு).
4. The Buddha;
புத்தன். (பிங்.)
5. Arhat;
அருகன். முனைவனுக் கிறைஞ்சினான் முருக வேளனான் (சீவக. 1943).
முனைவன்
2
muṉaivaṉn. <முனை3.Enemy;
பகைவன். (சது.)
முனைவு
muṉaivun. <முனை1-.1. Aversion, dislike;
வெறுப்பு. (தொல். சொல். 386.)
2. Freedom from desire;
அவாவின்மை. (சூடா.)
3. Anger, wrath;
கோபம்.
முஜறா
mujaṟān. <Arab. mujra.Remission granted to ryots for adverse seasons; any authorised deduction; set off.
வரிவஜா.
முஜுமுதார்
mujumutārn.See முசுமுதார். (W.)
.
முஷ்கரம்
muṣkaramn. [T. muṣkaramu K. muṣkara.]Obstinacy;
பிடிவாதம்.
முஷ்டி
muṣṭin. <muṣṭi.See முட்டி2.
.
முஷ்டியுத்தம்
muṣṭi-yuttamn. <id.+.Pugilism, boxing, fisticuffs;
கையினாற் செய்யுங் குத்துச்சண்டை.
முஷ்டிவாங்கி
muṣṭi-vāṅkin. <id.+.Recipient of doles; mean beggar;
பிடியரிசி வாங்கும் பிச்சைக்காரன். முஷ்டிவாங்கிப் பயலோ மோப்பாச்சு (விறலிவிடு. 772).
முஸ்தாஜார்
mustājārn. <Arab. mustājar.One who farms the government revenue for a fixed amount; renter;
நிலவரியைக் கட்டுக்குத்தகைக்கு எடுப்பவன். (R. T.)
முஸ்தாஜிரி
mustājirin. <Arab. mustājar.Renting system, as opposed to ryotwāri system;
கட்டுக்குத்தகை மூலம் வரிவசூல் செய்யுமுறை. (R. T.)
முஸ்திப்பு
mustippun. <Arab. mustaid.1. Preparedness;
ஆயுத்தம்.
2. Appurtenances, accoutrements, paraphernalia;
தளவாடங்கள்.
முஸ்தீப்பு
mustippun.See முஸ்திப்பு. Colloq.
.
முஸ்தீபு
mustīpun.See முஸ்திப்பு. பூஷணா லங்கிருதசோடு முஸ்தீபுவேண்டும் (திருவேங். சத. 65).
.
முஸ்தை
mustain. <mustā.Fragrant tuber of Cyperns rotundus;
கோரைக்கிழங்கு. (தைலவ. தைல.)
முஸ்ல¦ம்
muslīmn. <Arab. muslim.Muhammadan;
முகம்மதியன்.
மூ
1
mū..The compund of ம் and ஊ.
.
மூ
2
mū,adj. [K. mū.]Three;
மூன்று. (W.)
மூ
3
-
த்தல்
mū-11 v. intr. [K. mūdu.]1. To become old; to be older than another; to be senior in age;
முதுமையுறுதல். தமியண் மூத்தற்று (குறள், 1007).
2. To end;
முடிதல். மூவாமுதலா வுலகம் (சீவக. 1).
3. To be damaged or spoiled;
கேடுறுதல். மதிலெய்த மூவாச் சிலை முதல்வர்க்கு (தேவா. 936, 4).
மூ
4
mūn. <மூ3-.Old age;
மூப்பு. (யாழ். அக.)
மூக்கடைப்பான்
mūkkaṭaippāṉn. <மூக்கு1 + அடை2-.1. Hindrance to breathing through the nostrils, due to cold;
ஜலதோஷ வடைப்பு.
2. Polypus in the nose;
மூக்குநோய்வகை.
3. Quinsy in cattle;
மாட்டு நோய்வகை.
மூக்கடைப்பு
mūkkaṭaippun. <id.+.See மூக்கடைப்பான், 1, 2. Loc.
.
மூக்கணாங்கயிறு
mūkkaṇāṅ-kayiṟun. <மூக்கணை+கயிறு.See மூக்காங்கயிறு. (W.)
.
மூக்கணை
mūkkaṇain. <மூக்கு1+அணை-.1. See மூக்காங்கயிறு.
.
2. Driver's seat in front of the cart.
See முகவணை. Loc.
மூக்கணைமரம்
mūkkaṇai-maramn. <மூக்கணை + மரம்.Pole of a cart;
வண்டியின் ஏர்க்கால்மரம்.
மூக்கந்தண்டு
mūkkan-taṇṭun. <மூக்கு1+.See மூக்குத்தண்டு. (C.G.)
.
மூக்கப்பன்
mūkkappaṉn.Author of Nīticāram;
நீதிசாரநூலாசிரியர். (அபி.சிந்.)
மூக்கம்
mūkkamn. <mūrkha.Rage;
சீற்றம். படமூக்கப் பாம்பணையானோடு (தேவா. 1232, 8).
மூக்கர்
mūkkarn. <id.Low, vulgar people;
கீழ்மக்கள். (திவா.)
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 3311 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், arab, மூக்கு1, முஸ்திப்பு, மூக்கணை, muṣṭi, சீவக, மூக்கடைப்பான், மூக்காங்கயிறு, cart, தேவா, system, muṉaivaṉn, தொல், mustājar, முனைவன், mustippun
கலைக் களஞ்சியம்
