சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 3309
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
முனி
2
muṉin. prob. முனி-.1. Bow;
வில். (திவா.) முனிநாண்கோத்து (உபதேசகா. பஞ்சாக். 96).
2. Young elephant;
யானைக்கன்று. முனியுடைக் கவளம்போல (நற். 360).
3. Cf. முனியன். Devil, goblin;
பேய். Loc.
முனி
3
muṉin. < muni.1. Saint, sage;
இருடி. (பிங்.) முனியுந் தம்பியும் ...... இனிய பள்ளிகளெய்தியபின் (கம்பரா. மிதிலைக். 139).
2. The Buddha;
புத்தன். (யாழ். அக.)
3. West Indian pea-tree.
See அகத்தி. (திவா.)
முனிசடிலம்
muṉi-caṭilamn. perh. id.+.Southernwood
See மருக்கொழுந்து. (மூ. அ.)
முனிசீப்பு
muṉicīppun. <Arab. munsif.1. Village headman;
கிராமப் பெரியதனக்காரன். (W.)
2. District munsif, presiding officer in certain subordinate Courts of Justice;
நீதிவழங்கும் ஒருவகை உத்தியோகஸ்தன்.
முனிசுவ்விரதர்
muṉi-cuvviratarn. <Muni-suvrata.An Arhat, one of 24 tirttaṅ-karar, q.v.;
தீர்த்தங்கரர் இருபத்துநால்வருள் ஒருவர். (திருக்கலம். காப்பு, உரை.)
முனித்திரயம்
muṉi-t-tirayamn. <muni-traya.1. The three chief Sanskrit grammarians, viz., Pāṇiṉi, Kāttiyaṉar, Patacali;
பாணினி காத்தியாயனர் பதஞ்சலி என்ற வடமொழி இலக்கண வாசிரியர்களாகிய முனிவர் மூவர்.
2. A sect of Vaṭa-kalai Vaiṣṇava Brahmins;
வடகலை வைஷ்ணவ பிராமணருள் ஒரு வகுப்பினர்.
முனித்துருமம்
muṉi-t-turumamn. <muni-druma.West Indian pea-tree.
See அகத்தி. (மூ. அ.)
முனித்துறை
muṉi-t-tuṟain. <முனி3+துறை.Rites and ceremonies;
சடங்கு. முனித்துறை முதல்வியர் (பரிபா. 11, 82).
முனிந்துரை
muṉinturain. Fenugreek.See வெந்தயம். (பரி. அக.)
.
முனிநன்
muṉinaṉn. <முனி-.One who dislikes or hates;
வெறுப்பவன். நந்தோளிடை முனிநர் சென்றவாறே (ஐங்குறு. 314).
முனிபித்தலம்
muṉipittalamn. <muni-pittala.Copper;
தாமிரம். (அரு. அக.)
முனிமரபு
muṉi-marapun. <முனி3+.Godhead;
இறைமை. அருமுனி மரபி னான்றவர் (பரிபா. 19, 3).
முனிமூத்திரம்
muṉi-mūttiramn. prob. id.+..1. Rock salt;
கல்லுப்பு. (யாழ். அக.)
2. Salt in lumps, composed of ilēntu, ilēvuntu, kūrmai, cavarccalam, cārucam, cārōtakam, kalluppu;
இலேந்து, இலேவுந்து, கூர்மை, சவர்ச்சலம், சாருகம், சாரோதசம், கல்லுப்பு என்பவை கலந்த உப்புக்கட்டி. (W.)
முனிமை
muṉimain. <id.Saintliness;
முனிவனுக்குரிய தன்மை. முனிமை முகடாய மூவா முதல்வன் (சீவக. 1609) .
முனிமையின்வடிவு
muṉimaiyiṉ-vaṭivun. <முனிமை+. (Jaina.)A kind of tīṭcai;
சைனதீட்சைவகை. முனிமையின் வடிவினை முடிய நின்று (மேருமந். 1200).
முனியன்
muṉiyaṉn. <முனி2.A village demon;
ஒரு சிறுதேவதை. Colloq.
முனிவர்
muṉivarn. <muni.1. Hermits, ascetis, rṣis;
இருடிகள். முனிவர்களும் யோகிகளும் (திவ். திருப்பா. 6).
2. A class of sages, one of patiṉeṇ-kaṇam, q.v.;
பதினெண் கணத்துள் ஒரு தொகுதியினர். (பிங்.)
முனிவரன்
muṉi-varaṉn. <muni-vara.Eminent sage;
முனிசிரேட்டன். தென்மலை யிருந்த சீர்சான் முனிவரன் (பு.வெ. சிறப்.).
முனிவறாமை
muṉivaṟāmain. <முனிவு+அறு-+ஆ neg.Unappeasable wrath, as a cause of distress, one of 12 uyir-vētaṉai, q.v.;
உயிர்வேதனை பன்னிரண்டனுள் ஒன்றான தீராக்கோபம். (பிங்.)
முனிவன்
muṉivaṉn. <முனி3.1. Sage;
ஞானி. வந்தெதிர்ந்த முனிவனை (கம்பரா. மிதிலைக். 85).
2. God;
கடவுள். முனிவன்புத்திரன் (திருவாலவா. காப்பு, 2).
முனிவிலனாதல்
muṉivilaṉ-ātaln. <முனிவு+இலன்+ஆ-.Being without anger, one of eight qualities of merchants;
வணிகர் குணம் எட்டனுளொன்றான கோபமின்மை. (பிங்.)
முனிவு
muṉivun. <முனி-. [K. munipu M. munivu.]1. Anger, wrath;
கோபம். முனிவு தீர்ந்தேன் (கம்பரா. வருண. 82).
2. Dislike, aversion;
வெறுப்பு. (தொல். சொல். 386.)
3. Fatigue;
களைப்பு.
4. Suffering;
வருத்தம். முனிவிகந்திருந்த . . . இரவல (சிறுபாண். 40).
5. Endeavour;
முயற்சி. (சிவதரு. சிவத. 1, உரை.)
முனிஷி
muṉiṣin. <Arab. munshi.Munshi, teacher of a language;
பாஷை கற்பிக்கும் உபாத்தியார். Mod.
முனீந்திரன்
muṉīntiraṉn. <munīndra.1. Eminent sage;
முனிசிரேட்டன்.
2. The Buddha;
புத்தன். (சூடா.)
3. Arhat;
அருகன். (சீவக. 3094, உரை.)
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 3309 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், muṉi, muni, முனி, பிங், sage, முனிவு, முனி3, முனிமை, கம்பரா, salt, பரிபா, முனித்துறை, முனிவர், முனிவரன், wrath, munshi, முனிசிரேட்டன், eminent, சீவக, காப்பு, கல்லுப்பு, arab, மிதிலைக், buddha, முனியன், திவா, muṉin, prob, புத்தன், யாழ், munsif, village, அகத்தி, tree, west, indian, arhat
கலைக் களஞ்சியம்
