muṉ
n. <முன்னு1-. [K. munnu.]
Meaning, idea;
மனக்குறிப்பு. முன்னுற வுணர்தல் (தொல். பொ. 127).

muṉ-kaṭai
n. <id.+. [T. mungada.]
Front entrance of a house; porch;
வீட்டுவாயில் தேரெம் முன்கடை நிற்க (ஜங்குறு. 5).

muṉ-kuṭumi
n. <id.+.
Tuft of hair in front, dist. fr. piṉ-kuṭumi;
சிரசின் முன்பக்கமாக வைத்துக்கொள்ளுங் குடுமி. சுருக்கவிழ்ந்த முன்குடுமிச் சோழியா (தனிப்பா. i, 29, 54).

muṉ-kompu
n. <id.+.
1. Horn bent forwards;
விலங்கின் முன்வளைந்த கொம்பு. (W.)

2. Front pole, as of palanquin;
பல்லக்கு முதலியவற்றின் முன்தண்டு.

muṉ-kōpi
n. <id.+.கோபி.
A person who suddenly gets angry; one who is of an irascible temperament;
சடிதியிற் சினங்கொள்வோன்.

muṉ-col
n. <id.+.
Old saying, proverb;
பழமொழி. (பிங்.)

muṉ-paṇam
n. <id.+.
Advance; earnest;
அச்சாரத் தொகை. Colloq.

mun-paṉi
n. <முன்1+.
The months of Mārkaḻi and Tai, being the season in which dew falls during the early part of the night, one of six paruvam, q.v.;
பருவம் ஆறனுள் இரவின் முற்பகுதியிற் பனிமிகுதியுடைய மார்கழி தை மாதங்கள். (தொல். பொ. 10, உரை.) (பிங்.)

muṉ-pālai-nāṭu
n. <முன்1+.
A division of the Tamil country, supposed to have been submerged in a deluge;
கடல் கொண்டதாகக் கருதப்படும் தமிழ்நாட்டுப்பகுதி. ஏழ் முன்பாலைநாடும் (சிலப். 8, 2, உரை).

muṉpil-āṇṭu
n. <முன்பில்+.
Previous year;
முன்சென்ற வருஷம். முன்பிலாண்டை ஒழுகினபடி (S. I. I. i, 129).

muṉ-piṟantāḷ
n. <முன்1+.
1. Elder sister;
தமக்கை. (திவா.)

2. Goddess of Misfortune ;
மூதேவி. (பிங்.)

muṉ-piṉ
adv. <id.+.
Before and after, before and behind;
முந்தியும் பிந்தியும். முன்பின் விசாரித்துச்செய். (R.)

muṉpu
<முன்1. [T. munupu K. mundu M. mumbu.] n.
1. Former time;
முற்காலம்.

2. Front;
முன்னிடம். தோட்டியான் முன்பு துரந்து சமந்தாங்கவும் (புறநா. 14).

3. Antiquity;
பழமை. (W.)

4. cf. மொய்ம்பு. Bodily strength;
மெய்வலி. முன்பாலுடல் சினஞ்செருக்கி (குறிஞ்சிப். 159).

5. Greatness;
பெருமை. (திவா.) --adv.

1. Before; in front of;
முன்னாக. தலையில் வணங்கவுமாங் கொலோ தையலார் முன்பே (திவ். திருவாய். 5, 3, 7).

2. Formerly;
முன்காலத்தல். முன்புநின்றம்பி வந்து சரண்புக (கம்பரா. வாலிவதை. 117).