சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 3190
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
மானவாரி
māṉa-vārin. <மானம்3+வா-.1. See மானவாரிநிலம்.
.
2. Cultivation, whether wet cr dry, dependent upon rain;
மழை பெய்து விளையும் விளைச்சல். (W.)
3. A kind of paddy that matures in the month of Tai;
தைமாதத்தில் விளையும் ஒரு வகை நெல். (W.)
மானவாரிக்குளம்
māṉavāri-k-kuḷamn. <மானவாரி+.Rain-fed tank;
மழைபெய்து நிரம்பும் ஏரி.
மானவாரிநிலம்
māṉavāri-nilamn. <id.+.See மானம்பார்த்தபூமி.
.
மானவாரிப்பத்து
mānavāri-p-pattun. <id.+ பற்று.A method of collecting revenue of land under rain-fed tanks, whereby the Government takes one-half of the gross produce;
மானவாரிக்குளத்து நீரால் விளையும் நிலங்களின் மொத்த மாசூலிற் பேர்பாதியைச் சர்க்கார் தீர்வையாகக் கைக்கொண்டு தண்டும் முறை. (R. T.)
மானவாரிப்புன்செய்
māṉavāri-p-puṉceyn. <id.+.Rain-fed dry land;
மழைபெய்து விளையும் புன்செய் நிலம்.
மானவிறல்வேள்
māṉa-viṟal-vēḷn. <māna+.An ancient title of certain chiefs;
முற்காலத்துச் சிற்றரசர் சிலர்க்கு வழங்கிய பட்டப் பெயர். மானவிறல்வே ளழும்பி லன்ன (மதுரைக். 344). மானவிறல்வேள் வயிரிய மெனினே (மலைபடு.164).
மானவீனம்
māṉa-v-īṉamn.See மானகீனம். (W.)
.
மானவு
māṉavun.Clearness;
தெளிவு. (சது.)
மானவெளி
māṉa-veḷin. <மானம்3+.Open space;
வானவெளி. Loc.
மானவேதியன்
māṉa-vētiyaṉn. <மானம்1+.One learned in the Vēdas;
வேதங் கற்றவன். (W.)
மானன்
1
māṉaṉn. <id.1. See மானி2, 1. (சங். அக.)
.
2. Chief;
தலைவன். (யாழ். அக.)
மானன்
2
māṉaṉn. (யாழ். அக.)1. Hunter;
வேடன்.
2. Dullard;
முடன்.
மானஸ்தம்பம்
māṉa-stampamn. <māna-stambha. (Jaina.)Pillars in the four quarters of Camavacaraṇam;
சமவசரணத்தின் நான்கு திக்கிலும் உள்ள தூண்கள். (மேருமந்.1050, உரை.)
மானா
māṉān. (W.)1. Grandfather;
பாட்டன்.
2. Father
தகப்பன்.
மானாகம்
māṉākamn.Cyrus crane.
See பெருநாரை. (W.)
மானாங்கணம்
māṉāṅkaṇamn. <māna + aṅkaṇa.1. (Jaina.) See மானஸ்தம்பம். மானாங்கணமுத லேழ்நிலத்துப் பொன்னின் சினாலயம் (திருநூற்.18)
.
2. (Jaina.) The inner court of the camavacaraṇam;
சமவசரணத்தின் உள்ளமைந்த பிராகாரம். மானாங்கணத் திருகாதவீதி (மேருமந். 1049).
மானாங்காணி
māṉāṅkāṇin.1. Inconsiderateness, thoughtlessness;
யோசனையின்மை. மானாங்காணியாய்ப் பேசுகிறான். Tinn.
2. Carelessness, disorderliness;
ஒழுங்கீனம். பண்டங்களெல்லாம் மானாங்காணியாய்க் கிடக்கிறது.
மானாபரணன்
māṉāparaṇaṉn. <māna + ābharaṇa.One who holds honour as his ornament;
மானத்தை அணியாக உடையவன். புவிகைக் கொண்டருள் மானாபரணா (தமிழ்நா.119).
மானாமாரி
māṉāmārin.See மானவாரி.
.
மானார்
1
māṉārn. <மான்1.Women;
பெண்டிர். மட்டுப் படாக்கொங்கை மானார் கலவி மயக்கத்திலே (தனிப்பா. i, 149, 54).
மானார்
2
māṉārn. cf. மாணார்.Enemies;
பகைவர். (சங். அக.)
மானாவாரி
1
māṉavārin.See மானவாரி.
.
மானாவாரி
2
māṉavārin. Prob. மனம் + வா-.1. Whim, fancy;
மனப்போக்கு. Loc.
2. Absolute or exclusive enjoyment;
ஏகபோகம். அவன் அதை மானாவாரியாய் அனுபவிக்கிறான். Loc.
3. Want of attention or care;
அசாக்கிரதை.
மானாவி
māṉāvin. <mahā-navamī. [K. mānāmi.]1. The Navarātri festival;
நவராத்திரிவிழா மானாவி சமைப்பாரைப் போலே (ஈடு, 10, 9, 4).
2. See மானாவிச்சோலை. மானாவிபோலே ஆவதழிவதாம் விபூதி (திருவிருத். 66, வ்யா.)
.
மானாவிச்சோலை
māṉāvi-c-cōlain. <மானாவி+.Pleasure grove, temporarily formed for the Navarātri festival;
நவராத்திரி விழாவில் அமைக்கும் அலங்காரச் சோலை. மானாவிச் சோலைபோலே ஆவதழிவதான (ஈடு, 6, 9, 1).
மானாள்
māṉāḷn. <மான்1.Woman; girl;
பெண். ஒருத்தர்கிட்ட மானாளை விட்டேனோ (விறலி விடு.)
மானி
1
-
த்தல்
māṉi-11 v. <māna [ K. mānisu]1. To be bashful; to become ashamed;
நாணுதல். கூற்றமும் . . . மானித்தது (பு. வெ. 7, 25, உரை).
2. To be proud;
கர்வங்கொள்ளுதல். நின்னைப்பணியாது மானித்து நின்ற அரசன் (நீல. 529, உரை).-tr.
To respect, honour, treat reverently;
பெருமைப்படுத்துதல். நாணிமானித்தோமே நாமென்பார் (காளத். உலா, 243).
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 3190 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், māṉa, māna, rain, மானவாரி, விளையும், jaina, மானார், மானாவி, māṉavāri, festival, மானாவிச்சோலை, honour, māṉārn, மான்1, māṉavārin, navarātri, மானாவாரி, மேருமந், மானஸ்தம்பம், land, மழைபெய்து, மானவாரிநிலம், மானம்3, மானவிறல்வேள், மானன், camavacaraṇam, யாழ், māṉaṉn, சமவசரணத்தின்
கலைக் களஞ்சியம்
