சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 2954
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
போ
pōpart.An expletive;
ஓர் அசைநிலை. (தொல். சொல். 281.)
போக்கடா
pōkkaṭān. prob. போக்கு2+.கடா.Rowdy;
வம்பன். Loc.
போக்கடி
-
த்தல்
pōkkaṭi-v. tr. < போ-+அடி-.1. To lose;
இழத்தல். கரன் மாரீசன் என்றவரையும் போக்கடித்தேன் (இராமநா. உயுத். 44).
2. To waste;
வீணாக்குதல். (W.)
3. To dispel, disperse, banish, chase away;
விலக்குதல். (W.)
4. To cause to go;
போகச்செய்தல். (W.)
போக்கடி
pōkkaṭin. < போக்கடி-.1. Losing, loss;
இழக்கை. (W.)
2. Pecuniary means;
பொருளாதரவு. போக்கடியற்றவன். (W.)
3. Liberty of action;
சுயேச்சை. (W.)
4. Remedy;
பரிகாரம். இதுக்கு ஒரு போக்கடி பாராதே (ஈடு, 1, 4, 4, ).
5. Refuge;
புகல். போக்கடி யற்ற தசை (ஈடு, 9, 1, 2).
6. Opportunity, scope;
அவகாசம். மேல் வார்த்தைசொல்கைக்கு ஒரு போக்கடியு மில்லை (ஈடு, 6, 2, 5).
போக்கடிப்பான்
pōkkaṭippāṉn. < id.A curse, meaning 'loser';
ஒருவசைச்சொல். Loc.
போக்கடியறு
-
தல்
pōkkaṭi-y-aṟu-v. intr. < போக்கடி+.1. To lose one's means of livelihood;
கதியில்லையாதல்.
2. To be laid prostrate; to be helpless;
செயலறுதல். (குருபரம். 342.)
போக்கணங்கெட்டவன்
pōkkaṇaṅ-keṭṭavaṉn. < போக்கணம்1+.See போக்கறுவான். Colloq.
.
போக்கணம்
1
pōkkaṇamn. < போக்கு3.Refuge; way of escape;
புகல். Loc.
போக்கணம்
2
pōkkaṇamn. [M. pōkka-ṇam.]Shame, sense of shame;
இலச்சை. (W.)
போக்கணம்
3
pōkkaṇamn. perh. போக்கு2+அன்னம். of. பொக்கணம்.Food for a journey, viaticum;
கட்டுச்சோறு. (W.)
போக்கம்
pōkkamn. perh. போ-. of. பொக்கம்2.Beauty, splendour;
பொலிவு. (சூடா.)
போக்கறு
-
தல்
pōkkaṟu-v. intr. < போக்கு2+அறு-.1. To be faultless;
குற்றநீங்குதல். போக்கறுபனுவல். (தொல். பாயி.).
2. To lose one's means of livelihood;
கதியறுதல். போக்கற்றுச் செயல்மாண்டு நின்றநிலை (ஈடு, 6, 10, 10).
போக்கறுவான்
pōkkaṟuvāṉn. < போக்கறு-.One who has nothing to fall back upon; one who has no means of living; a destitute person;
போக்கிடமில்லாதவன். போக்கறுவான் வீட்டிற் புகுந்தான் (விறலிவிடு. 845).
போக்கன்
pōkkaṉn. < போக்கு2 [ K. pōka M. pōkkan.]1. Traveller, wayfarer;
வழிப்போக்கன். (W.)
2. Stranger, foreigner;
பரதேசி. (யாழ். அக.)
3. Worthless person;
பயனற்றவன். (W.)
4. Vagabond, blackguard, mean and wicked man;
துஷ்டன். (W.)
போக்காட்டு
-
தல்
pōkkāṭṭu-v. tr. < id.+ காட்டு-. (W.)1. To send away, dismiss;
அனுப்பிவிடுதல்.
2. To send to another place or to a third person, excusing oneself;
வேற்றிடம் போகுமாறு சாக்குச் சொல்லிவிடுத்தல்.
போக்காடு
1
pōkkāṭun. < id.+ ஆடு.Scape-goat;
பாவநிவர்த்திக்காக வனாந்தரத்திலே போகவிடப்படும் ஆட்டுக்கடா. Bible.
போக்காடு
2
pōkkāṭun. < போ-+காடு suff.Death;
சாவு . (யாழ். அக.)
போக்காளன்
pōkkāḷann. < id.+ ஆள்-.1. Man who died a premature death;
இளமையில் இறந்தோன். Loc.
2. Worthless man;
பயனற்றவன்.
போக்காளி
pōkkāḷin. < id.+id.1. Man or woman who died a premature death;
இளமையில் இறந்தவ-ன்-ள். Loc.
2. A worthless person;
ஒன்றுக்கும் உதவாதவ-ன்-ள்.
போக்கி
pōkki< போக்கு-. n.See போக்கன், 2. (யாழ். அக.)---adv.
.
Afterwards;
பின்பு. இவை போக்கிச் சொல்லுதும் (தொல். பொ. 444, உரை).---prep.
Besides;
தவிர. கல்யாணகுண விஷயமான இத்தனை போக்கிப் புறம் போயிற்றில்லை (ஈடு, 3, 1, 6).
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 2954 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், போக்கடி, means, person, போக்கு2, போக்கறுவான், போக்கணம், pōkkaṇamn, யாழ், worthless, death, lose, தொல், பயனற்றவன், இளமையில், send, போக்காடு, died, premature, pōkkāṭun, shame, புகல், refuge, pōkkaṭi, intr, livelihood, போக்கறு, perh, meaning, போக்கன்
கலைக் களஞ்சியம்
