peyar-
11 v. tr. Caus. of பெயர்-.
1. To remove, displace, dislodge, dislocate, unseat;
போக்குதல். உடைமை மயலாகும் மற்றும் பெயர்த்து (குறள், 344).

2. To dispel; to shake from its basis;
நிலைமாறச்செய்தல். சூறைமாருதத் தெறியது வளியிற் கொட்கப் பெயர்க்கும் குழகன் (திருவாச. 3 , 12).

3. To drive away, as foes; to remove from one place to another, as cattle;
அப்புறப்படுத்துதல். தென்னவற் பெயரிய . . . தொன்முதுகடவுள் (மதுரைக். 40).

4. To turn over, as a cake;
திருப்பிப்போடுதல். (யாழ். அக.)

5. To uproot, as a plant; to force open, as a door;
பிடுங்குதல்.

6. To blow up; to blast; to ruin;
கெடுத்தல். பிணம் பிறங்கப் பெயர்த்திட்டன்று (பு. வெ. 1, 10).

7. To absorb, gather into one's self;
ஒடுக்கிக்கொள்ளுதல். பல்லுருவம் பெயர்த்துநீ (கலித். கடவுள்.).

8. To separate;
பிரித்தல். நாணடப் பெயர்த்த னமக்குமாங் கொல்லாது (கலித். 47).

9. To redeem, save, recover;
மீட்குதல். நல்வளைத்தோளியைப் பெயர்க்கும் விச்சையின் (பெருங். வத்தவ. 6, 40).

10. To collect, realise;
வசூலித்தல். நூறு ரூபா பெயர்த்தேன்.

11. To lead, push, drive;
செலுத்துதல். இனிய சொல்லி யின்னாங்குப் பெயர்ப்பது (கலித். 14).

12. To discharge;
விடுத்தல். வெஞ்சரம் . . . இராகவன் சிலை நின்று பெயர்த்தான் (கம்பரா. முதற். 228).

peyarkku
adv. <id.
Nominally; for form's sake;
பெயர் மாத்திரையாய். பெயர்க்கு மாத்திரம் அவன் அரசன்.

peyarcci
n. <பெயர்-.
Removal, displacement, dislocation;
இடமாற்றுகை.

peyar-c-cevveṇ
n. <id.+. (Gram.)
A series of nouns with the connecting conjunction understood, there being a pause between the nouns in utterance, dist. fr. ummai-t-tokai;
பெயர்களில் எண்ணிடைச் சொல் தொக்கு விட்டிசைத்துவருந் தொடர். (நன். 428.)

peyar-ṭāppu
n. <id.+.
List, catalogue;
பொருளட்டவணை. Colloq.

peyartti
n. <பெயர்-.
Movement, as of a planet from one irāci to another;
கிரகம் முதலியவற்றின் பெயர்ச்சி. சனிப்பெயர்த்தி.

peyarttu
adv.
See பெயர்த்தும். பெயர்த் தொற்றும் (கலித். 103).
.

peyarttum
adv. <id.
Again, in return;
பின்னும். ஞாயிறு பெயர்த்துநின் . . . குடகடற் குளிக்கும் (புறநா. 2).

peyar-tiṟam
n. prob. பெயர்2-+. (Mus.)
An ancient secondary melody-type of mullai class;
முல்லையாழ்த்திறவகை. (பிங்.)

peyar-nēricai
n. <பெயர்+.
A poem of 50, 70 or 90 stanzas of nēricai-veṇpā, each mentioning the name of a patron or hero one of 96 pirapantam, q.v;
பிரபந்தம் தொண்ணூற்றாறனூள் பாட்டுடைத்தலைவன் பெயர் சார்ந்துவர, 50, 70, அல்லது 90 நேரிசைவெண்பாக்களால் இயற்றப்படும் பிரபந்தவகை. (இலக். வி. 830.)