pī-nāṟi
n. <id.+. [K. M. pīnāri.] (L.)
1. Fetid tree, 1. tr., Sterculia foetida;
நீண்டமரவகை.

2. Woolly-leaved fire-brand teak, s. tr., Premna tomentosa;
சிறுமரவகை.

3. Beak-drooped Nilgiri elm, s. tr., Celtis cinna-momea;
சிறுமரவகை.

4. Toothed-leaved tree of heaven. See பெருமரம்.
.

5. See பீ2, 2. (Nels.)
.

pīnāṟi-c-caṅku
n. <id.+.
Smooth volkameria, See சங்கங்குப்பி. (W.)
.

pīppā
n. <Port. pipa.
Barrel, cask;
எண்ணெய்முதலியன அடைக்கும் மரப்பெட்டிவகை. Colloq.

pīppāy
n.
See பீப்பா. Loc
.

pīpaṟcu
n. <bībhatsu.
1. Damaged condition; ruined state;
சீர்குலைவு. இந்த வீடு பீபற்சாய் இருக்கிறது. (C. G.)

2. Trouble, annoyance;
தொந்தரவு. (C. G.) என்னைப் பீபற்சு பண்ணினான்.

pīpi
n. <U. bībi.
Title of a muhammadan lady;
முகம்மதிய ஸ்திரியின் பட்டப்பெயர்.

pīmacēṉan
n. <Bhīma-sēna.
See பீமன். (கலித். 52, உரை.)
.

pīma-pākam
n. <id.+.
Excellent cooking, as that of Bhima;
சிறந்த சமையல்.

pīmam
n. <bhīma.
Fearfulness, dreadfulness;
அச்சம். பீமமாமரணியத்தில் (மேரு மந்.146).

pīmarati
n. <bhīma-rathī.
The seventh night of the seventh month of the seventy-seventh year of a man's life;
ஒருவனது எழுபத்தேழாவது ஆண்டில் ஏழாமாதத்தில் ஏழாநாளிரவு. (யாழ். அக.)

pīmaram
n. <bhīmara.
War;
போர். (யாழ். அக.)

pīmarūpi
n. <bhīma-rūpī.
A deity causing pālāriṭṭam;
பாலாரிட்டத்தை யுண்டு பண்ணும் தேவதை. (சங். அக.)

pīmā
n. <U. bhīmā.
Insurance;
உத்தரவாத ஈடு. Mod.

pīmā-pattiram
n. <id.+
Policy of insurance;
உத்தரவாத ஈட்டுச் சாஸனம்.

pī-y-ākku-
v. tr. <பீ2+.
To damage;
நாசஞ்செய்தல். Loc.

pīr
n. [K. hīr.]
1. Sponge-gourd. See பீர்க்கு. (தொல். எழுத். 363.)
.

2. A kind of tree;
மரவகை. (தொல். எழுத். 363, உரை.)

3. Pale colour of a love-stick woman;
பெண்டிர்க்குக் காமநோயாலுண்டாகும் பசலைநிறம். (சூடா.) முலைகள் பீர்கொண்டதும் (தேவா. 835, 5).

4. Whitness;
வெளுப்பு. மனிசர்க் காகும் பீர் (திவ். திருவாய். 1, 5, 8).

pīr
n. <U. pīr.
1. Muhammadan saint;
முகம்மதியப் பெரியார். Muham.

2. Shrine carried in procession by Muhammadans;
முகம்மதியர் ஊர்கோலத்தில் எடுத்துச் செல்லும் சப்பரம். (W.)