pīṭai
n. <pīdā.
1. Affliction, sorrow, distress, misery;
துன்பம். பீடைதீர வடியாருக்கருளும் பெருமான் (தேவா. 531, 10).

2. Inauspiciousness, as of a season; evil influence, as of a planet;
காலம் கிரகம் முதலியவற்றால் நிகழுந்தீமை.

pīttal
n.
See பீற்றல்.
.

pīttal-puṭal
n. <பீத்தல்1+.
1. Lit., hollow sponge-gourd. (உள்ளீடற்ற புடல்)
.

2. A person of weak constitution;
உடல்வலியற்றவன்.

pīttu
n. <பீத்து-.
See பீத்தல்2.
.

pīttai
n. <U. pita.
Tape, fillet;
நாடா. (யாழ். அக.)

pīta-katali
n. <pīta-kadalī.
Red banana.
See செவ்வாழை. (மலை.)

pītakam
n. <pītaka.
1. Gold colour;
பொன்னிறம். (பிங்.)

2. Gold;
பொன். (பிங்.)

3. Yellow orpiment;
பொன்னரிதாரம். (W.)

4. Turmeric;
மஞ்சள். (சூடா.)

5. Cuscus grass;
இருவேரி. (திவா.)

6. Gold-coloured unguent.
See பீதம், 4. (W.)

7. A kind of garment;
துகில்வகை. (சிலப். 14, 108, உரை.)

8. Honey;
தேன். (யாழ். அக.)

9. Brass;
பித்தளை. (யாழ். அக.)

pītakaṉ
n. <pītaka.
Jupiter, as gold-coloured;
வியாழன். (திவா.)

pītakārakam
n. cf. pīta-sāraka.
See பீதசாரம். (மலை.)
.

pītaki
n. <pītaka.
Yellow orpiment;
அரிதாரம். (நாமதீப. 396.)

pīta-cantaṉam
n. <pīta-candana.
Red sanders.
See செஞ்சந்தனம், 1. (சங். அக.)

pītacāri
n.
See பீதசாரம். 1. (யாழ். அக.)
.

pīta-cimmaka-tōṣam
n. <pīta+jihmaka+.
A convulsive disease in which the patient's tongue appears yellow and parched;
நாக்குவறண்டு மஞ்சளாகத் தோன்றுஞ் சன்னிவகை. (சீவரட். 31.)

pīta-t-turumam
n. <pīta-druma.
Red cedar.
See செம்புளிச்சை. (மலை.)

pītatuṇṭam
n. <pītatuṇda.
King-fisher;
சிச்சிலி. (யாழ். அக.)

pītapūtam
n.
See பீதபூரம். (சங். அக.)
.

pītapūram
n. <bīja-pūra.
Citron.
See கொம்மட்டிமாதுளை. (மலை.)