pālai-k-koṭi
n. <id.+.
1. Green wax-flower.
கொடிப்பாலை.

2. Rajmahal hemp of Madras, m.cl., Marsdenia brunoniana;
ஒருவகைக்கொடி.

3. A coarse climber with slender twining stem, l.cl., Leptadenia reticulata ;
கொடிவகை .

pālai-t-tiṟam
n. <id.+.
See பாலையாழ்த்திறம். (சிலப், 4, 75, உரை) .
.

pālai-nilai
n. <id.+.
Theme describing the mood of a widow who, intending to mmolate herself on her husband's funeral pyre, rebukes those who try to dissuade her ;
இறந்த கணவனுடன் தீப்பாய்வாள் தான் உடன் கட்டையேறுதலை விலக்கினேருடன் உறழ்ந்து கூறும் புறத்துறை. நல்லோள் கணவனெடு நனியழற் புகீ இச் சொல்லிடை யிட்ட பாலைநிலையும் (தொல்.பொ.79) .

pālai-p-paṇ
n. <id.+.
A primary melody ;
பெரும்பண்வகை. (திவா) .

pālai-yāḻ
n. <பாலை1+.
See பாலைப்பண். பாலையாழ் பழித்த (கம்பரா. மாரீசன் வதை.95) .
.

pālai-y-uṭaicci
n. prob. id.+.
1. Indian calosanthes, m.tr., oroxylum indicum ;
சிறுமரவகை.

2. Tender wild jack, m.tr., pajanelia rheedi ;
ஒருவகைச் சிறுமரம்.

pāl-oṭuvai
n. Prob. பால்1
Green wax-flower ;
கொடிப்பாலை. (மலை) .

pāl-oḷi-
v. intr. <id.+.
To stink milk, as milch cow ;
பசு பாலைக்கறப்பவனுக்குச் சுரக்காது கன்றுக்காக உள்ளடக்கிக்கொள்ளுதல். (J.).

pāvakam
n. <pāvaka.
1. Fire ;
அக்கினி. பாவகப் பகுவாய் நாகம் (திருவாலவா. 36, 5).

2. Marking-nut ;
சேங்கொட்டை. (யாழ். அக.)

pāvakam
n. <bhāvaka.
1. Meaning; purpose; intention;
கருத்து. பாவக மின்னதென்று தெரிகிலர் (கம்பரா. கும்ப. 9).

2. Cotemplation, meditation;
தியானம். பாவகமாயிருந்து (திருப்பு.608).

3. Natural state, innate propensity or disposition, nature;
இயல்பு. (W.)

4. Appearance; form ;
உருவம். வேடனாம் பாவகங்கொடு நின்றது (தேவா.533, 1)

5. External expression of amatory feelings;
காதலை வெளியிடும் குறிப்பு.

6. Pretence;
பாசாங்கு. பாவகம் பலவுஞ் செய்து (பெரியபு. திருநீலகண்ட. 26).

pāvaka-snāṉam
n. <id.+.
A kind of bath. See அக்கினிஸ்நானம்.
.

pāvaki
n. <Pāvaki.
Skanda, born of fire;
(அக்கினியிலுதித்தோன்) முருகக்கடவுள். (பிங்.)

pāca-c-cumai
n. <id.+.
Burden of sin, accumulated evil, to be expiated by suffering;
அனுபவித்துக் கழித்தற்குரிய பாவத்திரள். (W.)