niyantā,
n. <niyantā nom. sing. of niyantṟ.
1. One who guides, controls
கட்டளையிடுவோம்.

2. God;
கடவுள். அசடமொடுசட நியந்தா வினைமிக்கோர் (வாயுசங். ஞானநி.5).

niyama-k-kirikai,
n. <id.+.
Duties enjoined by šastras
சாஸ்திரம் விதித்த அனுஷ்டானம். நீர்க்கட னாற்றிய நியமக்கிரிகையன் (பெருங். உஞ்சைக். 53, 92).

niyamaṅ-keṭṭavaṉ,
n. <id.+.
Man of unrighteous habits;
ஒழக்கந்தவறியவன்.

niyama-c-cūttiram,
n. <id. +. (Gram.)
A Sūtra directing the application of a particular rule when, along with others, it is merely optional;
ஓரிடத்திற் பலவிதிகள் நிகழும் நிலையில் குறித்த ஒன்றை வரையறுக்குஞ் சூத்திரம் (யாப். வி.1, பக்.11.)

niyama-niṣṭai,
n. <id.+.
Religious duties;
சமயானுஷ்டானம்.

niyamam,
n. <nigama.
1. Close, end, finish;
முடிவு.

2. Town, city;
நகரம். (பிங்.) நெடுநீர்க் கழனிசூழ் நியமஞ் சேர்த்தி (சீவக. 2601).

3. Temple;
கோயில். உவணச்சேவ லுயர்த்தோ னியமமும் (சிலப். 14, 8).

4. Bazaar street;
கடைத்தெரு. ஓவுக்கண்டன்ன விருபெரு நியமத்து (மதுரைக். 365).

5. Street;
வீதி. (பிங்.)

6. Place, location;
இடம். (பிங்.)

7. A hall;
மண்டபம். பட்டி நியமம் (பெருங். வத்தவ. 2, 73).

niyama-vilakku-c-cilēṭai,
n. <id. +. (Rhet.)
A figure of speech in which an expression capable of many applications is restricted to one of them in the first instance and then extended to another;
நியமஞ்செய்து கூறிய சிலேடையை வேறொன்றற்குங் கூறி அந்நியமத்தை விலக்கும் சிலேடையணி. (தண்டி.76, உரை.)

niyamaṉam,
n. <ni-yamana.
1. Precept, rule, order;
கட்டளை. நியமன மிருந்த படியே.. அவ்விக்ரஹத்தை முடித்துக் கொடுக்க (குருபரம். 173).

2. Appointment to an office;
உத்தியோக வமைவு.

3. Permission;
உத்தரவு. Vaiṣṇ.

4. Classification;
வகைப்படுக்கை. உணர்வி னிய மனஞ் செய்வானெவன் (கூர்மபு. பிரகிருதி. 2).

niyami-,
11 v. tr. <id.
1. To appoint, designate, ordain, institue, assign, appropriate;
உத்தியோகம். முதலியவற்றில் அமர்த்துதல்.

2. To resolve, determine;
தீர்மானித்தல். இடமுங் காலமும் நியமித்து (தொல். பொ. 3, உரை).

3. To consecrate, dedicate, devote;
சங்கற்பஞ்செய்தல். (W.)

4. (Gram.) To make a rule imperative when, along with other rules, it is merely optional;
ஓரிடத்திற் பலவிதிகள் நிகழுநிலையில் ஒன்று அல்லது சிலவே வரும் என்று வரையறுத்தல். (தொல். சொல். 87, சேனா.)

5. To produce, originate, bring into being;
பிறப்பித்தல். (சூடா.)

6. To order, command;
கட்டளையிடுதல். Vaiṣn.

7. To classify;
வகைப்படுத்துதல். எவ்வாறு நியமிக்கப்படும் (கூர்மபு. பிரகிருதி.2).